Κι όμως το ζήσαμε κι αυτό καθώς σήμερα παρουσιάζουμε τη μοναδική εμπειρία που έζησε για περίπου ένα μήνα στο εξωτικό Ουλάν Μπατόρ ο Πέτρος Κάλας.
Κανονικά το κείμενο που διαβάζετε δεν θα είχε… παρελθοντικό χρόνο, αλλά ο λαβωμένος ώμος του, έδωσε άδοξο τέλος σ’ αυτή την πραγματικά μοναδική εμπειρία και οδήγησε τον Κάλα πίσω στην Αθήνα… Τουλάχιστον προλάβαμε να μιλήσουμε όταν ακόμη ήταν στη Μογγολία (εκεί όπου είχε βρεθεί στις αρχές του 2021 ο προπονητής μπάσκετ Βασίλης Φραγκιάς).
Ο 28χρονος Έλληνας ακραίος, μετά τη λήξη του συμβολαίου του με τον ΟΦΗ μάταια περίμενε μια καλή πρόταση (για να το θέσουμε πιο σωστά, μια αξιοπρεπή πρόταση) από την ελληνική αγορά, ενώ το τηλέφωνο του δεν χτύπησε ούτε από κάποια ομάδα του εξωτερικού (όπου έχει αγωνιστεί με επιτυχία σε Δανία και Γερμανία).
Έτσι ενώ πλέον στο μυαλό του είχε προετοιμαστεί για το… βολεϊκό ταμείο ανεργίας, τουλάχιστον μέχρι το Δεκέμβριο, από το πουθενά είδε ξαφνικά να ανοίγεται μια προοπτική την οποία δεν είχε φανταστεί ούτε στα πιο τρελά του όνειρα. Κι αν τότε είχε κάποιους ενδοιασμούς, τώρα λίγες ημέρες μετά το ταξίδι του στη χώρα του Τζένγκις Χαν αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένος για το ρίσκο που πήρε και για τις εμπειρίες που κερδίζει καθημερινά στην ανατολική πλευρά του πλανήτη.
Η απόσταση που χωρίζει την Αθήνα από το Ουλάν Μπατόρ, την πρωτεύουσα της Μογγολίας, είναι 8.870.000 χιλιόμετρα, αν αποφασίσει να κάνει κανείς το ταξίδι με αυτοκίνητο (και δυο χιλιάδες λιγότερα αν το κάνει με αεροπλάνο), ωστόσο το παιδί που ξεκίνησε το βόλεϊ από μια σύμπτωση, ποτέ δε φαντάζονταν ότι θα ζούσε μια τέτοια εμπειρία..
Μαθητής της 3ης γυμνασίου, έτυχε την ημέρα που έκανε το τμήμα του γυμναστική να περάσει από το σχολείο του ο Λεωνίδας Καραΐσκος (υπεύθυνος βόλεϊ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, διευθυντής αγωνιστικού της ΕΣΑΠ και άλλοτε υπεύθυνος μίνι βόλεϊ στην ΕΟΠΕ) ο οποίος μόλις είχε ιδρύσει το σύλλογο ΓΣ Περιστέρι. Το έμπειρο μάτι του ξεχώρισε τον Πέτρο, ο οποίος με πατέρα και αδερφό μπασκετμπολίστες ετοιμάζονταν να ακολουθήσει τα βήματα τους, αλλά αποφάσισε να αποδεχθεί την πρό(σ)κληση να δοκιμάσει στο βόλεϊ και… κόλλησε, για να φτάσει εν τέλει να αγωνίζεται στην ανατολική πλευρά της ασιατικής ηπείρου. Κι αυτή είναι η ιστορία για το πως έφτασε μέχρι το Ουλάν Μπατόρ και τις Τίγρεις του Αλτάι (Алтайн Барс).
