Στην παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Γκατζογιάννη έδωσε το παρών, το βράδυ της Δευτέρας, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στο έργο του διάσημου Ελληνοαμερικανού συγγραφέα, από κοινού με τον διευθυντή της εφημερίδας «Καθημερινή», Αλέξη Παπαχελά, και τον δήμαρχο Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη.
«Το βιβλίο “Αποστολές από την πατρίδα” είναι ακριβώς ένα πνευματικό οδοιπορικό αυτής της νοσταλγίας. Κείμενα γραμμένα από έναν Έλληνα της Διασποράς για τους Έλληνες και την Ελλάδα. Μερικά φαινομενικά μοιάζουν με διεισδυτικά ρεπορτάζ μιας εποχής. Όπως το πρώτο-πρώτο, “Ο φυλακισμένος της Αμοργού}. Αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ παραπάνω», τόνισε μεταξύ άλλων ο πρώην πρωθυπουργός.
Αναλυτικά η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά:
«Ο Ελληνοαμερικανός Νικ Γκέιτζ έχει την προσωπικότητα ενός ανθρώπου υποχρεωτικά κομμένου στα δύο. Διαθέτει τη λογική ενός απολύτως επιτυχημένου Αμερικανού. Στην Αμερική, άλλωστε, χρωστάει την επιτυχία του. Μέσα του όμως ο ίδιος, στην ψυχή του, είναι 100% Έλληνας. Που του έτυχε από την πρώτη στιγμή που άνοιξε σε ένα μικρό χωριό της Θεσπρωτίας τα μάτια του να βαφτιστεί στα πιο ακραία βάσανα που πέρασε η πατρίδα μας.
Έτσι, στον Γκατζογιάννη έλαχε από γεννησιμιού του να ντυθεί με το ένδυμα του αρχετυπικού Οδυσσέα, εκείνου που υπάρχει μέσα σε κάθε Έλληνα. Εκείνου που είναι καταδικασμένος να επιστρέφει πάντα στις ρίζες του, όσο κι αν μαγνητίζει ή μαγνητίζεται από τον έξω κόσμο. Οι ορίζοντες της επιτυχίας του, όσο μεγάλη κι αν είναι αυτή, του φαίνονται στενοί. Δεν τους αντέχει. Και όσο περισσότερο γνωρίζει τον υπόλοιπο κόσμο, τόσο περισσότερο τον τραβάει πίσω η Ιθάκη του.
Σε άλλες χώρες κάποιοι άλλοι Οδυσσείς έφτιαξαν άλλες παραδόσεις. Οι Σκανδιναβοί έχουν τις περιπέτειες του Έρικ του ποντοπόρου. Οι Άραβες έχουν τα ταξίδια του Σεβάχ του Θαλασσινού. Οι Έλληνες εστίαζαν στη νοσταλγία για την Ιθάκη. Που για τον Νίκο είναι ο ίσκιος και η φωνή της μάνας του.
Ο Νίκος Γκατζογιάννης είναι μια σύγχρονη ενσάρκωση αυτού του συνδρόμου του Οδυσσέα. Γεννήθηκε στο χωριό Λια της Ηπείρου το 1939. Έζησε τα παιδικά του χρόνια μέσα στην Κατοχή.
Και μόλις τέλειωσε η Κατοχή, γνώρισε τη φρίκη του εμφυλίου πολέμου. Έφυγε από την Ελλάδα υπό τραγικές συνθήκες, το 1948, σε ηλικία 9 ετών, όταν η μάνα του, η Ελένη Γκατζογιάννη, τον φυγάδευσε, μαζί με τις τέσσερις λίγο μεγαλύτερες αδελφές του, για να σωθούν από τους αντάρτες.
Το δράμα του αποχωρισμού από τη μάνα έγινε ακόμα μεγαλύτερο όταν έμαθαν, λίγο αργότερα, ότι η Ελένη είχε συλληφθεί, είχε βασανιστεί και εκτελεστεί, γιατί φυγάδευσε τα παιδιά της. Κι έτσι, ενάμιση χρόνο αργότερα έφυγαν για την Αμερική, όπου συνάντησαν τον πατέρα τους. Ο Νίκος Γκατζογιάννης σημαδεύτηκε από δύσκολα παιδικά χρόνια, αφήνοντας πίσω του μόνον ανέχεια, φρίκη και βαθιά τραύματα ψυχής.
