Προθεσμία για αύριο το πρωί προκειμένου να απολογηθεί ζήτησε και έλαβε από τον ανακριτή Ανηλίκων η 17χρονη δράστιδα του άγριου φονικού στο Μαρούσι το απόγευμα της Κυριακής με θύμα την 22χρονη φίλη της.

Η 17χρονη οδηγήθηκε στα δικαστήρια της Ευελπίδων συνοδευόμενη από το συνήγορό της, κ. Ανδρέα Θεοδωρόπουλο, ο οποίος κατέθεσε το αίτημα για νέα προθεσμία.

Την ίδια ώρα, η οικογένεια της δράστιδος, μέσω του δικηγόρου της, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία κάνει λόγο για ένα αποτρόπαιο έγκλημα για το οποίο πρέπει να αποδοθεί Δικαιοσύνη.

Στην ανακοίνωση, η οικογένεια της 17χρονης διευκρινίζει πως η δράστης πάσχει από σοβαρές, ψυχιατρικές διαταραχές οι οποίες, όμως, δεν δικαιολογούν την αποτρόπαια πράξη και εκφράζουν την ελπίδα να ανευρεθεί κάποιο ελαφρυντικό ώστε να απαλύνει τον πόνο τους.

Δείτε ολόκληρη την ανακοίνωση του Ανδρέα Θεοδωρόπουλου:

«Ελαβα εντολή από τους γονείς της δεκαεπτάχρονης στο Μαρούσι προκειμένου να υπερασπιστώ την κόρη τους που φέρεται πως τέλεσε ανθρωποκτονία εναντίον της εικοσιδιάχρονης φίλης της .
Ενημερώθηκα από την κ. Ανακρίτρια και ΄΄ελαβα γνώση της δικογραφίας και των συνθηκών του εγκλήματος ,
​Εκπροσωπώντας την φερόμενη ως δράστιδα και έχοντας την ιδιότητα του πληρεξουσίου και αντικλήτου δικηγόρου της σας παραθέτω αυτούσια την ανακοίνωση της οικογένειάς της:
​<< Μετά την ανακοίνωση της ιατροδικαστικής έκθεσης, δηλώνουμε ότι πρόκειται για ένα αποτρόπαιο έγκλημα, ειδεχθές, που δυστυχώς ετελέσθη από την κόρη μας.
​Επειδή Σκοπός μας στο εξής είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη, προκειμένου να αναπαυθεί η ψυχή της αδικοχαμένης κοπέλας, καθώς και να ικανοποιηθεί κατά το δυνατό, το αίσθημα δικαίου της οικογένειάς της.
​Επειδή η 17χρονη κόρη μας έπασχε από σύνδρομο Asberger σε συνδυασμό με αγχώδη καταθλιπτική διαταραχή, όπως αποδεικνύεται από τα ιατρικά πιστοποιητικά που έχουμε προσκομίσει. Ως γνωστό ούτε το Asberger ούτε η κατάθλιψη σκοτώνει άλλους ανθρώπους. Ο καθημερινός μας αγώνας, δύσκολος, γεμάτος πόνο και απογοητεύσεις, χωρίς καμία χαρά ή ηθική επιβράβευση διήρκησε πολλά χρόνια. Η τελική επιβράβευση : ο δικαστικός Γολγοθάς, η κοινωνική κατακραυγή, το στίγμα, …μα το χειρότερο όλων ο αβάσταχτος πόνος και τα δάκρυα από την απώλεια μιας ζωής.
​Συγκεκριμένα είμαστε γονείς για 17 έτη, στηρίζουμε καθημερινά το παιδί μας, στις ατελείωτες καθημερινές δυσκολίες του, στην αβάσταχτη στενοχώρια του, στην κοινωνική του απομόνωση, καθώς και στις συνεχείς απογοητεύσεις του. Θα συνεχίζουμε να το στηρίζουμε και στο εξής, έστω και υπό την πίεση της νέας ολοκληρωτικής λύπης.
Θα το στηρίξουμε υπερασπιστικά με σκοπό να βρεθεί η ακριβής αλήθεια και οι καταστάσεις που το οδήγησαν σε αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα, με την ελπίδα μήπως ανευρεθεί κάποιο ελαφρυντικό στοιχείο που θα απαλύνει τον πόνο μας.

​Όρθιοι ακόμη, ενωμένοι, αφοσιωμένοι όπως πάντα στην οικογένειά μας, συνεχίζουμε να επιτελούμε το χρέος μας ως γονείς, απέναντι στο παιδί μας».