Ο Σι Τζινπίνγκ στο μήνυμά του για το νέο έτος, που μεταδόθηκε το Σάββατο, προσπάθησε να δώσει μια εικόνα αισιοδοξίας και ενότητας. Η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική, καθώς η Κίνα έχει να διαχειριστεί τα προβλήματα που έφερε η άρση των μέτρων κατά της πανδημίας.
Λίγο πριν κλείσει το 2022, η Κίνα, υπό την πίεση και των διαδηλώσεων και της γενικευμένης κούρασης από τα αυστηρά μέτρα κατά του κορωνοϊού, αποφάσισε να άρει όλους τους περιορισμούς.
Οι επιπτώσεις φάνηκαν μέσα σε λίγες ημέρες: μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων, πίεση στο σύστημα υγείας, σενάρια για σχεδόν 1 εκατ. νεκρούς από Covid μέσα στο 2023, όταν ως σήμερα η επίσημη καταμέτρηση μετρά περίπου 5.200. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες θα αρχίσουν και πάλι να ζητούν αρνητικά τεστ για την είσοδο στη χώρα ταξιδιωτών από την Κίνα.
Η στροφή 180 μοιρών του Πεκίνου από τη δρακόντια πολιτική της μηδενικής Covid σε μια πιο χαλαρή προσέγγιση αφήνει τον Σι Τζινπίνγκ αποδυναμωμένο, γράφει σε ανάλυσή του ο Guardian. Ο πρόεδρος θα δυσκολευτεί να ελέγξει το αφήγημα, ακόμη και αν καταφέρει να καταπνίξει κάθε διαμαρτυρία στην κοινή γνώμη.
Στο διάγγελμα το Σάββατο, ο Σι υποσχέθηκε να βάλει «τους πολίτες πρώτους και τη ζωή στην πρώτη θέση». Επισήμως δεν έχουν δοθεί απαντήσεις γιατί η χώρα τήρησε για τόσο πολύ την πολιτική μηδενικής ανοχής στη νόσο ή γιατί έκανε λίγα για να προετοιμάσει το άνοιγμα της χώρας, όταν θα αίρονταν τα μέτρα.
Αναλυτής επισημαίνει προς τον Guardian ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα θα πρέπει πλέον να υπερασπιστεί τη στροφή στο θέμα της Covid. «Τα στατιστικά θα πρέπει να γίνουν περισσότερο “πατριωτικά” και να συμφωνούν με την επίσημη γραμμή», λέει. Σε μια χώρα που η αδιαφάνεια βασιλεύει δεν θα είναι δύσκολο – θα είναι όμως και αποτελεσματικό;
Αλλά και η εικόνα του ίδιου του Σι έχει φθαρεί. Η αυστηρότατη λογοκρισία δεν επιτρέπει μεν τη δημόσια έκφραση κριτικής για το πρόσωπό του, αλλά αναλυτές επισημαίνουν ότι για πολλούς Κινέζους όσα λέει γίνονται όλο και λιγότερο πιστευτά. Εξίσου δύσπιστοι είναι και στο εξωτερικό.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και με την πανδημία να «χτυπά» τα αστικά κέντρα μέσα στον Ιανουάριο πριν σαρώσει και την επαρχία, η Κίνα θα αρχίσει να βλέπει και οικονομικής φύσης προβλήματα, προσθέτει η ανάλυση. Μια μικρής κλίμακας έξοδος των ελίτ από τη χώρα είναι πιθανή, όπως και η μεταφορά χρημάτων στο εξωτερικό, κίνηση που θα πιέσει την οικονομία.
Ο Σι, πάντως, είναι και παραμένει ισχυρός μέσα στο κόμμα – μόλις τον Οκτώβριο ανανεώθηκε η «εντολή» του από το ΚΚΚίνας για τρίτη θητεία, χωρίς ίχνος αμφισβήτησης του προσώπου του. Ακόμη και αν υπήρχαν εσωκομματικές ή ενδοκυβερνητικές διαφωνίες για το άνοιγμα της χώρας, ποτέ δεν έφτασαν στη δημοσιότητα, ούτε καν επηρέασαν τις αποφάσεις. Εξάλλου, η τάση στην Κίνα είναι τα προβλήματα της εφαρμογής των μέτρων να αποδίδονται στην τοπική εξουσία και όχι στην κεντρική.
Αυτή τη φορά, όμως, η πραγματικότητα είναι πιο δύσκολο να κρυφτεί κάτω από το χαλί της προπαγάνδας.
