Για να φτάσουμε, όμως, στο σημείο να υπάρξει εκλογή χρειάστηκαν διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων αλλά και παραχωρήσεις από τον Μακάρθι ειδικά απέναντι στους σκληροπυρηνικούς «τραμπικούς» βουλευτές που μέχρι και την τελευταία στιγμή είχαν υψώσει τοίχος για τη μη εκλογή του.
Αυτό που φαίνεται να «ξεκλείδωσε» την εκλογή Μακάρθι ήταν η συμφωνία του σε μια απαίτηση των σκληροπυρηνικών σύμφωνα με την οποία οποιοσδήποτε βουλευτής θα μπορεί να ζητήσει την απομάκρυνσή του οποιαδήποτε στιγμή.
Αυτό, όμως, θα έχει ως αποτέλεσμα τον δραστικό περιορισμό της εξουσίας του όταν θα προσπαθεί να περάσει έναν νόμο για κρίσιμα θέματα περιλαμβανομένης της χρηματοδότησης της κυβέρνησης, της αντιμετώπισης του επερχόμενου ορίου χρέους των ΗΠΑ και άλλων κρίσεων που μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους.
Οι παραχωρήσεις του, που περιλαμβάνουν μεγάλες περικοπές δημοσίων δαπανών και άλλες περικοπές, θα μπορούσαν να προκαλέσουν περαιτέρω αναταραχή τους επόμενους μήνες, ιδίως αν το Κογκρέσο χρειαστεί να συγκατατεθεί σε μια περαιτέρω αύξηση της ικανότητας δανεισμού των ΗΠΑ που ανέρχεται τώρα στα 31,4 τρισ. δολάρια. Υπενθυμίζεται ότι την τελευταία δεκαετία οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν κατ΄επανάληψη κλείσει τμήματα της κυβέρνησης και έχουν σπρώξει την μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου στο χείλος της χρεοκοπίας στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν μεγάλες περικοπές δαπανών, συνήθως χωρίς επιτυχία.
Δεν είναι τυχαιο εξάλλου ότι ο Μακάρθι εξελέγη χάρη στα έξι «παρών» από Ρεπουμπλικανούς βουλευτές που του επέτρεψαν να βρεθεί στη θέση του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων με 216 ψήφους, λιγότερες, δηλαδή, από τις μισές του Σώματος.
Παραλίγο να πέσουν και μπουνιές
