Κάθετα αντίθετες στο νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης που τις υποχρεώνει να αποζημιώνουν –υπό προϋποθέσεις και για ποσά άνω των 1.000 ευρώ– τους πελάτες τους που πέφτουν θύματα ηλεκτρονικής απάτης εμφανίζονται οι τράπεζες, συνεχίζοντας τις εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για το θέμα.
Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με το άρθρο 22 του επίμαχου νομοσχεδίου:
• Ο πληρωτής ευθύνεται μέχρι του ανώτατου ποσού των 50 ευρώ για τις ζημίες από τη διενέργεια μη εγκεκριμένων πράξεων πληρωμής, οι οποίες προκύπτουν είτε από τη χρήση απολεσθέντος ή κλαπέντος μέσου πληρωμών είτε από υπεξαίρεσή του. Η εν λόγω υποχρέωση δεν ισχύει, εφόσον:
α) η απώλεια, κλοπή ή υπεξαίρεση του μέσου πληρωμών δεν ήταν δυνατό να εντοπιστεί από τον πληρωτή πριν από τη διενέργεια πράξης πληρωμής, εκτός εάν ο πληρωτής είχε ενεργήσει με δόλο ή
β) η ζημία είχε προκληθεί από πράξεις ή παραλείψεις υπαλλήλου, αντιπροσώπου ή υποκαταστήματος ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών ή οντότητας, στην οποία ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών είχε αναθέσει τις δραστηριότητές του.
Ο πληρωτής ευθύνεται για όλες τις ζημίες που σχετίζονται με κάθε μη εγκεκριμένη πράξη πληρωμής που προξένησε από δόλο, καθώς για τη με δόλο αθέτηση των υποχρεώσεών του. Στις περιπτώσεις αυτές, δεν ισχύει το ανώτατο ποσό.
• Εάν ο πληρωτής είναι καταναλωτής και εφόσον οι ζημιές οφείλονται σε βαριά αμέλεια ευθύνεται μέχρι του ανώτατου ποσού των 1.000 ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως τη φύση των εξατομικευμένων διαπιστευτηρίων ασφαλείας και τις ειδικότερες περιστάσεις, υπό τις οποίες το μέσο πληρωμής απωλέσθη, εκλάπη ή υπεξαιρέθηκε.
Όπως εξηγούν στο newmoney αρμόδιες πηγές, τόσο οι τράπεζες, όσο και η Ελληνική Ένωση Τραπεζών (ΕΕΤ) και η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), διαφωνούν κάθετα με τη συγκεκριμένη πρόβλεψη, έχοντας, μάλιστα, αποστείλει και σχετικές επιστολές προς το υπουργείο εντός της προθεσμίας της διαβούλευσης. «Οι σχετικές συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη», τονίζουν χαρακτηριστικά.
