Πέρα από τις αδιαμφισβήτητες αμπελουργικές και οινοποιητικές ικανότητες του ο σπουδαίος Θεσσαλός παραγωγός διέθετε και πίστη στην παραγωγή ενός ανοιχτόχρωμου, αρωματικά φρέσκου, ελαφριού, όξινου και πολύ μαλακού κρασιού, σε μια εποχή που όλη η Ελλάδα αναζητούσε κατάμαυρες “κρασάρες” γυμναστηρίου. Ετσι το χαρισματικό αυτό σταφύλι –το οποίο καμία σχέση δεν έχει με το ομόηχο Λημνιό- έπρεπε πρώτα να κάνει λαμπρή καριέρα στο εξωτερικό αλλά και να εκμεταλλευτεί την παγκόσμια τάση για φίνα, δροσερά ερυθρά πριν κερδίσει τους Ελληνες οινόφιλους και οδηγήσει πολλούς παραγωγούς εντός και εκτός κεντρικής Ελλάδας να το φέρουν στους αμπελώνες και τις δεξαμενές τους.
Η φρεσκάδα και η τρυφεράδα είναι τα δύο πολυτιμότερα χαρακτηριστικά της Λημνιώνας και ούτε στάλα από αυτές τις αρετές δεν πρέπει να θυσιαστούν στον βωμό της δύναμης και της πληθωρικότητας. Αγάπη και ευαισθησία επομένως θέλει η Λημνιώνα και τότε αποζημιώνει με εξαιρετική φινέτσα και κλάση που δίκαια της προσδίδουν τον χαρακτηρισμό “Pinot Noir της Ελλάδας”. Αν και κάποιος μπορεί να βρει εξαιρετικά blend με Λημνιώνα –όπως το υπέροχο Μουσαίος του Χρυσοστόμου- καθώς και αξιόλογα ροζέ, οι μονοποικιλιακές ερυθρές εκφράσεις της είναι αυτές που επιτρέπουν σε κάθε wine lover να γνωρίσει αυτούσιο το μεγαλείο της. Και το παρακάτω Top-10 είναι μόνο η αρχή!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: https://www.newmoney.gr
