Η λίστα, άλλωστε, μεγαλώνει και αυτή ακριβώς η διεύρυνση είναι που κάνει την παραπάνω ατάκα να ακούγεται σχεδόν αληθοφανή. Πράγματι, μετά την πρώην καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ που κυβέρνησε από το 2005 έως το 2021 την πρώτη ευρωπαϊκή οικονομική δύναμη, εμφανίστηκαν νέα και φρέσκα πρόσωπα στον παγκόσμιο πολιτικό στίβο. Στο pick της νεότητάς τους διεκδίκησαν και κέρδισαν θέσεις εξουσίας.
Ενα από αυτά ήταν η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας Τζασίντα Αρντερν. Η ανακοίνωση της αιφνιδιαστικής παραίτησής της, όμως, ρίχνει φως σε μια άλλη πτυχή του δίπτυχου «γυναίκες και πολιτική», που υπερβαίνει την ίδια και άπτεται τόσο της πρωθυπουργού της Φινλανδίας, της Ισλανδίας, της Δανίας και εντέλει καθεμιάς που επιχείρησε να διαβεί τον ανηφορικό, δύσβατο και μακρύ δρόμο προς την ισότητα ανδρών και γυναικών στη δημόσια σφαίρα.
Δείτε το βίντεο: Η Τζασίντα Άρντερν αντιμέτωπη με τον σεξισμό των δημοσιογράφων
Το BBC World συμπύκνωσε τον προβληματισμό με τον τίτλο «Η Τζασίντα Αρντερν παραιτείται: Μπορούν πράγματι οι γυναίκες να τα έχουν όλα;». Πολλοί αντέδρασαν χαρακτηρίζοντάς τον σεξιστικό. Μήπως, όμως, αποκαλύπτει μια άβολη αλήθεια; Δηλαδή, ότι τόσο αυτή που έφυγε, όσο και οι άλλες που παραμένουν, εκτός από σύμβολα προόδου, αποτελούν και τη ζωντανή απόδειξη ότι ο σεξισμός και τα στερεότυπα και καιροφυλαχτούν και παραμένουν γένους θηλυκού…
Πολιτική και σεξισμός
«Νιβ, η μαμά δεν βλέπει την ώρα να είναι δίπλα σου όταν θα ξεκινήσεις το σχολείο. Και, Κλαρκ, ας παντρευτούμε επιτέλους», ήταν η τελευταία ατάκα της τελευταίας πράξης της Τζασίντα Αρντερν στην πλέον απαιτητική σκηνή του κόσμου: στην πολιτική αρένα! Η 42χρονη πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας είχε καταστεί κάτι σαν τοτέμ των απανταχού προοδευτικών – και όχι τυχαία. Εγινε η νεότερη γυναίκα επικεφαλής κυβέρνησης στον κόσμο όταν εξελέγη πρωθυπουργός το 2017, σε ηλικία μόλις 37 ετών.
Σημείωσε σαρωτική νίκη στις εκλογές. Ηταν εκείνη που έβαλε τη Νέα Ζηλανδία ξανά στον χάρτη και έσωσε τους Εργατικούς από βέβαιο εκλογικό καταποντισμό. Εκτοτε κατάφερε να περάσει νόμο που διασφαλίζει ίσες αμοιβές γυναικών και ανδρών, να χειριστεί με συνέπεια την πανδημία στη χώρα της και να μειώσει τον μισθό της χαρακτηρίζοντάς τον «υπερβολικά υψηλό σε σχέση με αυτόν των συμπολιτών μου». Εχει επιπλέον επαινεθεί για την υποδειγματική στάση της μετά τη χειρότερη τρομοκρατική επίθεση που συνέβη στη χώρα της και στοίχισε τη ζωή 51 ατόμων, ενώ άλλαξε και τον νόμο περί οπλοκατοχής.
