Συγγενείς θυμάτων της κρατικής βίας κατά τη διάρκεια των μαζικών κινητοποιήσεων στο Περού απαίτησαν χθες «δικαιοσύνη» από την κυβέρνηση υπό την πρόεδρο Ντίνα Μπολουάρτε, στην οποία προσάπτουν την ευθύνη για τουλάχιστον 46 από τους θανάτους σε 50 ημέρες διαδηλώσεων.
«Το μόνο που ζητάω είναι δικαιοσύνη. Δεν ζητάω βοήθεια, διότι κανένας δεν θα μου ξαναφέρει τον αδερφό μου πίσω», δήλωσε με δάκρυα στα μάτια η Μαρία Σαμιγιάν, αδελφή του γιατρού Μάρκο Αντόνιο Σαμιγιάν, ο οποίος σκοτώθηκε στις διαδηλώσεις στην πόλη μεταλλείων Χουλιάκα, κοντά στην Πούνο.
Σε αυτή τη φτωχή νότια περιοχή των Άνδεων, συγκρούσεις ανάμεσα στις δυνάμεις επιβολής της τάξης και διαδηλωτές που αποπειράθηκαν να καταλάβουν το αεροδρόμιο την 9η Ιανουαρίου είχε απολογισμό 18 νεκρούς, συμπεριλαμβανομένου αστυνομικού που κάηκε ζωντανός.
«Κάθε μέρα έχω την αίσθηση πως πεθαίνω κι εγώ. Δεν μπορώ να ζήσω πια», είπε η κυρία Σαμιγιάν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που οργάνωσε η Εθνική Συντονιστική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CNDDHH).
Ο αδελφός της, γιατρός, 31 ετών, σκοτώθηκε από σφαίρα καθώς προσέφερε φροντίδες σε τραυματίες κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στους δρόμους στη Χουλιάκα.
Οι πόλεις Χουλιάκα και Πούνο, 1.350 χιλιόμετρα και πλέον νότια από την πρωτεύουσα Λίμα, μετατράπηκαν σε θέατρο των πιο βίαιων και πιο πολύνεκρων διαδηλώσεων.
Ταυτόχρονα, στη Λίμα, δεκάδες λεωφορεία και εκατοντάδες διαδηλωτές άρχιζαν να συγκεντρώνονται χθες Πέμπτη για νέα μαζική κινητοποίηση.
Διαδηλωτές φώναζαν το σύνθημα «Ντίνα φόνισσα!» κρατώντας πλακάτ και πανό με τα οποία απαιτούσαν την παραίτηση της αρχηγού του κράτους.
