Στην ΑΕΚ αρέσουν τα δύσκολα. Θαρρείς πως τα βάζει στον εαυτό της για να υπάρχει ανταγωνισμός. Απέναντι στη Λιμόζ (νίκη με 82-72), η οποία στηρίχθηκε στη… διαβολεμένη ευστοχία της πίσω απο τη γραμμή των τριών πόντων (ξεκίνησε με 9/12 και τελείωσε το ματς με 13/23), η ΑΕΚ έμεινε πίσω στο σκορ με διαφορά 20 πόντων στο 13′ (37-17).
Και όμως. Αντιστάθηκε. Με σωστές αποφάσεις και τις εξαιρετικές εμφανίσεις των Ακίλ Μίτσελ (21π., 9 ριμπ., 5 ασίστ) και Αϊζάια Μάιλς (20π., 4 ριμπ.), το «κρύο αίμα» του Γιάνις Στρέλνιεκς, αλλά και τη συνολική αμυντική προσπάθεια, κατάφερε να φτάσει σε μία τεράστια νίκη, η οποία τη φέρνει στην κορυφή του ομίλου της, έστω και προσωρινά, αφού η άλλη αναμέτρηση, ανάμεσα στη Μάλαγα και τη Γαλατασαράι αναβλήθηκε λόγω των φονικών σεισμών στην Τουρκία.
Το ματς
Η ΑΕΚ έδειξε ξανά τα δύο πρόσωπά της. Αυτό των λαθών και της κακής αντίδρασης εμφανίστηκε στο ξεκίνημα. Όπως και στο Αλεξάνδρειο, έτσι και απέναντι στη Λιμόζ η επίθεση εγκλωβίστηκε και η άμυνα έδινε ελεύθερα σουτ.
Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η αντίπαλος της ΑΕΚ το… παράκανε με την ευστοχία της (είχε 5/7 τρίποντα στην 1η περίοδο) δεν αποτελεί δικαιολογία. Και αυτό γιατί ενώ η Ένωση αναζητούσε μία ισορροπημένη πεντάδα (με τον Καντζούρη να δοκιμάζει πολλά και διάφορα σχήματα) η Λιμόζ δεν σταματούσε να ευστοχεί.
Μετά από 13 αγωνιστικά λεπτά οι Γάλλοι είχαν 9/12 τρίποντα και η διαφορά σκαρφάλωσε στους 20 πόντους (37-17).
Κάπου εκεί το τάιμ αουτ του Ηλία Καντζούρη ξύπνησε τους παίκτες της ΑΕΚ. Παρά την κλειστή άμυνα της Λιμόζ, η οποία άλλαζε σε ζώνη, η Ένωση κατάφερε να βρει τις λύσεις και ας μην έπαιρνε πόντους πίσω από τη γραμμή του τριπόντου.
Μόλις το δεύτερο εύστοχο τρίποντο για τη «Βασίλισσα» ήρθε με τη λήξη της 2ης περιόδου (2/9 και 42-35) με την ΑΕΚ να επιστρέφει από το -20, κάνοντας ένα επί μέρους 18-5.
