Είναι ο πολιτικός που έχει αντέξει περισσότερο στη θέση του Υφυπουργού Αθλητισμού, το όνομά του έχει «παίξει» σε δηλώσεις των περισσότερων ποδοσφαιρικών παραγόντων του τόπου, καθώς και σ’ αυτές του προέδρου της ΕΠΟ. Ο Λευτέρης Αυγενάκης, όπως τονίζει, δεν είναι Υπουργός Ποδοσφαίρου, καθώς επί των ημερών του επέστρεψε στην Ελλάδα το Rally Acropolis και ο Ποδηλατικός Γύρος, όμως το ποδόσφαιρο είναι αυτό που μονοπωλεί, κατά κύριο λόγο, την επικαιρότητα. Επομένως, δεν θα μπορούσε να μην αποτελεί κομμάτι αυτής της συνέντευξης.
Το Gazzetta συνάντησε τον Λευτέρη Αυγενάκη στο γραφείο του, για μια κουβέντα που κράτησε πολύ, όμως κάλυψε ένα μεγάλο μέρος της πορείας του αυτά τα χρόνια. Τον ρωτήσαμε για όσα του προσάπτουν οι ποδοσφαιρικοί παράγοντες, μιλήσαμε για την ΕΠΟ, για τα χρέη στους ποδοσφαιριστές, για την ολιστική μελέτη και τη Super League 2, αναφερθήκαμε στη βία στα γήπεδα και εκτός, αλλά και στο σημαντικό θέμα του ΟΑΚΑ, το οποίο, στο μεταξύ, έχει πάρει τον δρόμο του.
Αφού έκανε τον δικό του απολογισμό για αυτά τα χρόνια στον αθλητισμό, ο Λευτέρης Αυγενάκης απάντησε στις ερωτήσεις του Gazzetta. Μπορείτε να δείτε όλη τη συνέντευξη στο βίντεο που ακολουθεί!
Φτάνοντας σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να μας κάνετε έναν απολογισμό, ξεχωρίζοντας τα πιο σημαντικά πράγματα που καταφέρατε, καθώς κι αυτά που εσείς θεωρείτε ότι μπορούσαν να είχαν γίνει διαφορετικά.
«Καταρχήν, τελειώνει μια θητεία τεσσάρων ετών. Τέσσερα χρόνια γεμάτα δουλειά, γεμάτα αποτέλεσμα και κυρίως αποτέλεσμα το οποίο είναι ορατό, είναι αισθητό στην αθλητική οικογένεια της χώρας μας, αλλά και γενικότερα ξέρετε. Ακόμα κι αυτοί που δεν ασχολούνται με τον αθλητισμό, έχουν δει ότι κάτι έχει αλλάξει. Βεβαίως, υπάρχουν κι αυτοί που έχουν ενοχληθεί. Όμως, από την πρώτη στιγμή είχαμε πει ότι επιδίωξή μας είναι να ασχοληθούμε με τους πολλούς, με τους πολλούς που πραγματικά αποτελούν την υγιή φωνή του αθλητισμού, που όμως μέχρι πρότινος δεν είχαν φωνή, ήταν σχεδόν πνιγμένοι, εξαφανισμένοι. Διότι επικρατούσε ο σαματάς, η φασαρία ελαχίστων -παραγόντων κατά βάση- που είχαν μάθει στην ασυδοσία, στην αναρχία, στον μη έλεγχο, σε μια νοοτροπία που δεν έχει να κάνει με τη δική μας πολιτική.
«Οι ανανεώσεις στις διοικήσεις των ομοσπονδιών έμοιαζαν εξωπραγματικές»
Τώρα, τι καταφέραμε και τι δεν καταφέραμε. Καταφέραμε πολλά. Σίγουρα, δεν κάναμε τα πάντα, όσα θα θέλαμε. Παρήχθη πολύ σημαντικό κοινοβουλευτικό έργο. Να ξεκινήσω από αυτό, καθότι είμαι εξαιρετικά θεσμικός, όπως και συνολικά η κυβέρνηση και κυρίως ο πρωθυπουργός μας. Επτά νομοσχέδια. Είναι η πρώτη φορά που υπουργείο αθλητισμού στη θητεία του παράγει τόσο πλούσιο νομοθετικό έργο. Και περίπου 170 διατάξεις, οι οποίες ήρθαν και σε ενδιάμεσους χρόνους, για διάφορα ζητήματα που έφτασαν με τη μορφή του κατεπειγόντως. Πλούσιο νομοθετικό έργο, μεταρρύθμιση η οποία έφερε αποτελέσματα, είναι αισθητή.
Πρώτα απ’ όλα, είχαμε τις ανανεώσεις στις διοικήσεις των αθλητικών ομοσπονδιών, που κάποτε αυτό φάνταζε ως εξωπραγματικό. Θυμίζω: όριο θητειών, όρια ηλικίας. Αυτό έφερε ως αποτέλεσμα να έχουμε 68-70% ανανέωση στις διοικήσεις των ομοσπονδιών, κυρίως των Ολυμπιακών Ομοσπονδιών. Αυτή η αλλαγή, η οποία ξεκίνησε με ενεργό ρόλο των νομότυπων αθλητικών σωματείων που είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο ως εκλέκτορες, που δεν το πίστευαν και πολλοί, θα ολοκληρωθεί αμέσως μετά τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, που εκ των πραγμάτων θα ακολουθήσουν οι επόμενες εκλογές για την ανάδειξη των νέων διοικήσεων σε Ολυμπιακές και μη Ομοσπονδίες της χώρας μας.
Αυτό ήταν το πρώτο κομβικό, που δεν το πίστευαν πολλοί, το θεωρούσαν ότι είναι αδιανόητο να γίνει, ότι ήταν απραγματοποίητο. Μάλιστα και οι ίδιοι οι ομοσπονδιάρχες διέρρεαν, ενώ είχαμε ψηφίσει τη διάταξη, ότι “δεν θα εφαρμοστεί, δεν θα περπατήσει, είναι αντισυνταγματική, είναι θέμα χρόνου να απομακρύνουν τον Αυγενάκη από τον Υπουργείο, ανασχηματίζεται, όχι σε αυτόν, στον επόμενο ανασχηματισμό”. Φαντάζομαι τα έχετε διαβάσει, έχετε δει τις ανακοινώσεις. Σιγά-σιγά όλα αυτά απορροφήθηκαν, ηρέμησε η κατάσταση, πήγαμε λίγο παρακάτω, το μητρώο αθλητικών ερασιτεχνικών σωματείων έγινε. Δηλαδή το αυτονόητο κάναμε, αλλά το κάναμε, δεν το επικαλεστήκαμε και απλώς το αφήσαμε στα λόγια. Προχωρήσαμε στο μητρώο αθλητικών εγκαταστάσεων, που το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό, γιατί πλέον έχουμε πραγματική εικόνα για το τι έχουμε και τι δεν έχουμε. Κι αυτό που έχουμε, αν είναι αδειοδοτημένο, πώς λειτουργεί, αν είναι προσβάσιμο, ενεργοβόρο κτλπ. Δώσαμε λύση σε ένα θέμα χρόνιο, για τα θέματα των προπονητών. Βάλαμε μια τελεία και μια καινούργια αρχή, στη σχέση προπονητών-αποφοίτων ΣΕΦΑΑ – ΤΕΦΑΑ, των αποφοίτων των προπονητικών σχολών του υπουργείου μας, των διαφόρων προπονητικών σχολών των ΙΕΚ ή των εισαγόμενων προπονητών. Ποια η σχέση τους, ποιος ο ρόλος τους, ποια τα όριά τους. Μια σειρά κινήσεων δηλαδή, που έφεραν τάξη και μεγαλύτερη ασφάλεια στον επαγγελματικό κλάδο, που ήταν μέσα στην ασάφεια και μέσα στη μαυρίλα. Αυτά ήταν τα βασικά, θεσμικά τα οποία κάναμε.
«Μόνιμος ο μηχανισμός φορολόγησης, 304 εκατομμύρια στον αθλητισμό»
Το άλλο βασικό θεωρώ ότι είναι η χρηματοδότηση που εξασφαλίσαμε για τον επαγγελματικό και για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Μια τομή, πραγματικά, και εδώ θέλω να πω για μια ακόμη φορά ευχαριστώ στον πρωθυπουργό, γιατί χωρίς τη δική του βοήθεια σε κρίσιμες στιγμές, δεν θα το είχαμε πετύχει. Αλλά το καταφέραμε. Περάσαμε τις διατάξεις. Πλέον ο μηχανισμός αυτός είναι μόνιμος, δεν είναι περιστασιακός όπως κάποιοι πιστεύουν. Ένας μόνιμος μηχανισμός φορολόγησης των κερδών των παικτών στοιχηματικών εταιρειών που συγκεντρώνει καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου χρήματα και αυτά καταβάλλονται ισόποσα στον ερασιτεχνικό και τον επαγγελματικό αθλητισμό. 50-50.
Έτσι, μόνο για φέτος, είναι 66 εκατομμύρια. Έχουν μείνει ακόμα κάτι υπόλοιπα, τα περισσότερα έχουν διανεμηθεί. Μέχρι και το τέλος του χρόνου, του ‘22 δηλαδή, είχε διανεμηθεί συνολικά στον αθλητισμό, για πρώτη φορά στα χρονικά, ποσό ύψους 304 εκατομμυρίων ευρώ. Είναι χρήματα που διανεμήθηκαν, όχι που επικαλούμαι. Το λέω αυτό για να ξεκαθαρίσω ότι από την πρώτη στιγμή είμαι οπαδός του αποτελέσματος. Θέλω το αποτέλεσμα, να μιλάμε όταν έχουμε κάτι να πούμε, χειροπιαστό.
«Μας είπαν: “Η χώρα σας δεν θα μπορεί να συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες!”»
Έτσι, λοιπόν, χάρηκα και για τη δουλειά, την οποία κάναμε και στο θέμα του αντιντόπινγκ. Αντιντόπινγκ, βία και χειραγώγηση είναι οι τρεις μάστιγες που παγκοσμίως ταλαιπωρούν τον αθλητισμό. Και στα τρία ζητήματα ρίξαμε μπουνιά στο μαχαίρι. Και για το θέμα αντιντόπινγκ, να θυμίσω ότι ήμουν στο γραφείο μου τις πρώτες 2-3 εβδομάδες και πήρα μια επιστολή από τον WADA, που συγγνώμη, αλλά δεν ήξερα τότε τι ήταν ο WADA, γιατί δεν είχα προετοιμαστεί καν για το υφυπουργείο αθλητισμού.
Οπότε μου φαίνονταν λίγο άγνωστα πολλά πράγματα που άκουγα, διάβαζα. Αφού έμαθα τι είναι ο WADA, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Αντιντόπινγκ, ξεκίνησα να διαβάζω το περιεχόμενο της επιστολής. Η αλήθεια είναι πως σοκαρίστηκα, γιατί είχε 150 εκκρεμότητες, σε ορολογία την οποία δεν γνώριζα, και στο τέλος – αυτό το κατάλαβα, πιστέψτε με- κατάπια τη γλώσσα μου χωρίς υπερβολές, έλεγε ότι αν δεν τα κάνετε όλα αυτά, που είχαν γίνει πέντε χρόνια πριν, μέσα σε διάστημα 2-3 μηνών -έβαζε και χρονοδιάγραμμα-, τότε η χώρα σας δεν θα μπορέσει να συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δηλαδή οι εθνικές ομάδες της χώρας σας δεν θα συμμετάσχουν στους επικείμενους Ολυμπιακούς Αγώνες ούτε σε μεγάλες ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις, αλλά και ότι η χώρα σας δεν θα μπορέσει να αναλάβει διοργανώσεις μέχρι να συμμορφωθείτε πλήρως με αυτά που υποδεικνύει ο WADA. Σοκ.
Μετά το σοκ των πρώτων ωρών, βάλαμε μπροστά να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Είμαι χαρούμενος διότι, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες παρά μόνο αν θελήσετε στη συνέχεια, διανύσαμε μια δύσκολη πορεία. Και μέσα στο διάστημα της πανδημίας, υλοποιήσαμε και σβήναμε μία προς μία τις εκκρεμότητες που είχαν καταγράψει σωστά, όχι λάθος, η κεντρική διοίκηση και τα αρμόδια όργανα του WADA. Και βέβαια, κορύφωση όλων αυτών είναι όχι ότι απλώς τα τακτοποιήσαμε και είμαστε ένα κράτος πρότυπο στο θέμα της οργάνωσης και λειτουργίας του μηχανισμού αντιντόπινγκ, αλλά τον Φεβρουάριο που μας πέρασε, μετά από παρακίνηση πολλών συναδέλφων ομολόγων, δηλαδή άλλων ευρωπαϊκών χωρών, κατέθεσα υποψηφιότητα και εξελέγην με αντίπαλό την ομόλογό μου από την Πολωνία, εκπρόσωπος των 27 κρατών-της Ε.Ε στην κεντρική διοίκηση του WADA. Δηλαδή, από εκεί που ήμασταν σε αυστηρή εποπτεία, με πολύ αυστηρές υποδείξεις, βρεθήκαμε στην κορυφή μέσα σε λιγότερο από 4 χρόνια και να εκπροσωπούμε ως χώρα πρότυπο την Ευρωπαϊκή Ένωση στην κεντρική διοίκηση.
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ.
