Το στυλ της είναι εμπνευσμένο από το σχεδιαστικό κίνημα Μέμφις Μιλάνο του Ετόρε Σότσας, ενός από τους σημαντικότερους Ιταλούς βιομηχανικούς σχεδιαστές. Η τάση, βασισμένη σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα στυλ που συνδυάζει την αρτ ντεκό με την ποπ αρτ, επιστρέφει ξανά και προτείνεται από διάφορους influencers -σχεδόν 40 χρόνια από το ντεμπούτο του το Μέμφις Μιλάνο είναι και πάλι στη μόδα.
Η καταξιωμένη κεραμίστρια αψηφά τα αρμονικά μεταπολεμικά πρότυπα αισθητικής και συμφωνεί με το σλόγκαν του κινήματος «Less is a Bore». «Είμαστε συνδεδεμένοι με το φανταστικό σύμπαν των 80s. Η γενιά μου γεννήθηκε μεταξύ του τέλους της δεκαετίας του ’80 και των αρχών του ’90. Ή οι γονείς μας μεγάλωσαν και ενηλικιώθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 και ακούσαμε τις αναμνήσεις και τις ιστορίες τους. Οι εικόνες από την παιδική μας ηλικία ενέχουν την ατμόσφαιρα αυτής της δεκαετίας, υποθέτω ότι είναι μια μορφή της νοσταλγίας. Επιπλέον, πρόκειται για εποχές μιας αισθητικής επανάστασης σε πολλά επίπεδα: μουσική, τέχνη, αξίες, μόδα, σχέδιο, αρχιτεκτονική. Αυτά ιντριγκάρουν και εμπνέουν τη γενιά μου».
Το Αμπρούζο, η όμορφη κωμόπολη με θέα την Αδριατική όπου μεγάλωσε, επηρέασε τη δουλειά της. «Τα κεραμικά μου μπορείς εύκολα να τα φανταστείς σε μια ηλιόλουστη βεράντα με θέα στους αμπελώνες. Η κεραμική κληρονομιά στην περιοχή μου ήταν ένας από τους κύριους λόγους για να πειραματιστώ με τη συγκεκριμένη τέχνη.
Εζησα στο εξωτερικό πολλά χρόνια κι όταν επέστρεψα στην Ιταλία το 2018 αποφάσισα να έρθω σε επαφή με ντόπιους τεχνίτες και να συνεργαστώ μαζί τους για να μάθω τις μεθόδους τους, τις τεχνικές τους, την ιστορία τους. Εργάστηκα ως διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων, έμεινα δέκα χρόνια στο Λονδίνο, ταξίδευα ανά την Ευρώπη, την Ιταλία και τη Νότια Αμερική. Κάποια στιγμή όμως ένιωσα ότι έπρεπε να πειραματιστώ η ίδια με τα υλικά που χρησιμοποιούσα. Ερχόμενη σε επαφή με τον πηλό γοητεύτηκα. Η γενέτειρά μου είναι κοντά στο φημισμένο Καστέλι, έναν τόπο που έχει μακραίωνη παράδοση στα κεραμικά.
Μαθήτεψα κοντά σε ντόπιους τεχνίτες παρακολουθώντας τις μεθόδους τους. Αρχικά, ασχολήθηκα με την κεραμική συμπληρωματικά και κατά παραγγελία προσθέτοντας κάποιες ιδιαίτερες πινελιές στους χώρους που σχεδίαζα. Πολύ σύντομα όμως η κεραμική κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου. Ετσι τον Μάιο του 2020 κυκλοφόρησα την πρώτη μου συλλογή. Ηταν ένα τεράστιο ρίσκο, όμως επιτέλους έκανα αυτό που μου άρεσε περισσότερο, η δημιουργικότητά μου εκτοξεύτηκε και τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν.
Ο νέος δρόμος που ανοίγεται μπροστά μου και η σκληρή δουλειά δεν με φοβίζουν», τονίζει η Αριάνα, η οποία εμπνέεται και από τον Τζο Πόντι, Ιταλό αρχιτέκτονα, βιομηχανικό σχεδιαστή, σχεδιαστή επίπλων, καλλιτέχνη, δάσκαλο, συγγραφέα και εκδότη. «Ο μεταμοντερνισμός και οι σχεδιαστές του με έχουν επηρεάσει. Συνδυάζω παραδοσιακές διακοσμητικές τεχνικές για να έχω αποτέλεσμα λιγότερο βιομηχανικό και περισσότερο χειροποίητο. Οι χρωματικοί συνδυασμοί που χρησιμοποιώ είναι περίπλοκοι, ζωγραφίζω κάθε κομμάτι ξεχωριστά δίνοντας μεγάλη προσοχή», εξηγεί.
των 80s, η Ιταλίδα Αριάνα ντε Λούκα πλάθει με πηλό κεραμικά
αντικείμενα που βρίσκουν τη θέση τους σε κάθε χώρο
Εχοντας ταξιδέψει σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, επέλεξε να εγκατασταθεί τελικά στη Ρώμη, στην εναλλακτική γειτονιά Πινιέτο. «Ενιωσα πως, αν και χαοτική πόλη, είναι και φιλική συγχρόνως και κυρίως ηλιόλουστη. Η Ρώμη, γεμάτη έργα που έπλασαν ανθρώπινα χέρια, διακοσμήσεις, μοτίβα και στυλ από διαφορετικούς πολιτισμούς και εποχές της Ιστορίας που συνυπάρχουν, εργαστήρια καλλιτεχνών και τεχνίτες διαφορετικών γενεών, λειτουργεί ως κοιτίδα ποικίλων πειραματισμών. Το Πινιέτο είναι μια ανερχόμενη περιοχή με καλλιτεχνικές δραστηριότητες σε κάθε σπιθαμή του. Είναι πολύ ωραία να μένεις και να εργάζεσαι εδώ. Ολοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, θυμίζει πραγματικά τη ζωή σε ένα μικρό χωριό, παρόλο που βρίσκεται δίπλα στο κέντρο της Ρώμης».
