Η προειδοποίηση ότι η Μεσόγειος είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στην κλιματική αλλαγή, εκφράστηκε κατά την 3η υπουργική διάσκεψη της Ένωσης για τη Μεσόγειο (UfM) για τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ζάγκρεμπ. Όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά, η περιοχή της Μεσογείου θερμαίνεται 20% ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο και ως εκ τούτου, είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στην κλιματική αλλαγή και έχει επίσης έναν από τους ταχύτερους ρυθμούς αστικοποίησης στον κόσμο.
Ως προς την αντιμετώπιση της δυστοπικής αυτής διαμορφούμενης κατάστασης, στην 3η υπουργική διάσκεψη της Ένωσης για τη Μεσόγειο εκφράστηκε η ισχυρή δέσμευση για την οικοδόμηση βιώσιμων, ανθεκτικών, ασφαλών πόλεων στη Μεσόγειο.
Ειδικότερα, αποφασίστηκε η συνεργασία των κρατών-μελών της Ένωσης για τη Μεσόγειο μέσω του νέου Στρατηγικού Σχεδίου Δράσης Αστικής Ανάπτυξης 2040, που αποτελεί μέρος της δέσμευσης για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ.
Για το σκοπό αυτό, και δεδομένων των πολύπλοκων και αλληλένδετων κρίσεων και παγκόσμιων προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής, η Ένωση για τη Μεσόγειο θα προχωρήσει σε 7 πρωτοβουλίες:
– Προσδιορισμό στρατηγικών για τη βελτίωση της αστικής υγείας μέσω της προώθησης καλύτερου σχεδιασμού, της παροχής κοινωνικών χώρων και υπηρεσιών στις τοπικές κοινότητες, της δράσης για το κλίμα, της διασφάλισης της βιωσιμότητας των φυσικών πόρων και των λύσεων που βασίζονται στη φύση.
– Ενθάρρυνση κοινών εργασιών για τον βιώσιμο μετασχηματισμό των πόλεων που έχουν λιμάνια και τη συνεργασία των λιμένων-πόλεων.
– Προώθηση δημόσιων πολιτικών και προγραμμάτων για οικονομικά προσιτή στέγαση, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας Εθνικών Οργανισμών Στέγασης και Παρατηρητηρίων Στέγασης.
– Προώθηση και διάδοσης της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και των παραδοσιακών οικοδομικών τεχνοτροπιών, ως μέσο για την αύξηση της πολιτιστικής ενσωμάτωσης και των λύσεων προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.
– Αύξηση της ασφάλειας των πολιτών και της ανθεκτικότητας των πόλεων απέναντι σε φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές.
– Έναρξη μιας διαδικασίας που θα μπορούσε να καταλήξει σε μια συγκριτική ανάλυση/συγκέντρωση μοντέλων διακυβέρνησης του παράκτιου χωροταξικού σχεδιασμού και σε μια σειρά συστάσεων.
– Συνέχιση της προώθησης έργων που θα μπορούσαν να παρουσιαστούν ως βέλτιστες πρακτικές στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδίου αστικής δράσης της Ένωσης για τη Μεσόγειο.
Σε αυτό το πλαίσιο, συμφωνήθηκε να υποβληθεί μια έκθεση προόδου πριν από τη λήξη της Δεκαετίας Δράσης το 2030.
