Με 3,9 δευτερόλεπτα να απομένουν, ο 33χρονος πλέι μέικερ-σούτινγκ γκαρντ χρίστηκε «ιδανικός εξολοθρευτής» ή ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής. «Πυροβόλησε» και έφυγε τρέχοντας μαζί με τους άλλους ερυθρόλευκους χωρίς να ξέρει αν μπαίνει στη σωστή φυσούνα και πού πηγαίνει, αφού ζούσε τη στιγμή που ο χρόνος σταματάει.
Είναι κάτι που συμβαίνει ενίοτε στον αθλητισμό -στο μπάσκετ πολύ συχνά- όταν η επιλογή που ανήκει αποκλειστικά στον παίκτη που επιχειρεί να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά κρίνει τη νίκη ή την ήττα σε έναν τόσο σημαντικό αγώνα. Κι αυτή η επιλογή εμπεριέχει ένα βάθος συναισθήματος και μια έκταση που αμφότερα ανήκουν αποκλειστικά στον άνθρωπο που αναλαμβάνει το τελευταίο σουτ.
Την περασμένη Τετάρτη το βράδυ ο Κώστας Σλούκας ήταν αυτός ο άνθρωπος, παίρνοντας πάνω του την ευθύνη να «πυροβολήσει» την ομάδα στην οποία έπαιξε πέντε χρόνια, μέσα σε ουρλιαχτά και αποδοκιμασίες 13.000 Τούρκων. Ουρλιαχτά που δεν επηρέασαν καθόλου το αγόρι που μεγάλωσε στη Θέρμη και πέρασε πολλά μέχρι να βιώσει ουκ ολίγες μεγάλες στιγμές στη διαδρομή του, που ξεκίνησε από τον «Μέγα Αλέξανδρο» για να φτάσει στον Ολυμπιακό της καρδιάς του.
Στον Πειραιά
Ηταν Δευτέρα 15 Ιανουαρίου του 1990, μια τυπική χειμωνιάτικη μέρα στη Θεσσαλονίκη, όταν ο αστυνομικός Γιάννης Σλούκας ειδοποιήθηκε ότι η σύζυγός του Ματούλα γεννάει το πρώτο τους παιδί. Λίγες ώρες μετά κράταγε στην αγκαλιά του ένα ζωηρό αγοράκι που έμελλε να του χαρίσει πολλές συγκινήσεις τα επόμενα χρόνια καθώς μεγάλωνε στη Θεσσαλονίκη.
Ο μπαμπάς του ήταν πρωταθλητής της άρσης βαρών, αλλά λόγω του βαθμού δυσκολίας που έχει το συγκεκριμένο άθλημα ώθησε τον γιο του να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Η πρώτη επαφή του Σλούκα είναι με την ασπρόμαυρη μπάλα του πιο δημοφιλούς αθλήματος και παίζει στη θέση του αριστερού χαφ, όμως όσο μεγαλώνει θα πρέπει να διαλέξει ένα από τα δύο σπορ. Τελικά αφήνει τα γήπεδα και τις κλοτσιές που έτρωγε στους αγώνες ποδοσφαίρου για το μπάσκετ, ξεκινάει από την ΑΕΝ, μετά πηγαίνει στον «Μέγα Αλέξανδρο» και καταλήγει στον «Μαντουλίδη».
Είναι πολύ καλός, ενώ μέχρι τη Γ’ Γυμνασίου είναι μαθητής του 19. Ομως στην εφηβεία η πορτοκαλί θεά τον κερδίζει ολοκληρωτικά, ενώ οι επιδόσεις του φέρνουν και την κλήση στην Εθνική Ομάδα κάτω των 18 ετών.
Το 2007 είναι πλέον αναγνωρίσιμος ως ένα σπουδαίο ταλέντο και πολλά βλέμματα στρέφονται πάνω του, όμως οι Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος τον πείθουν να κατέβει στον Πειραιά και τον Ολυμπιακό. Η αρχή έχει γίνει. Τα πρώτα δύο χρόνια ο Σλούκας προσπαθεί να προσαρμοστεί σε μια εντελώς νέα πραγματικότητα, αφού από τα παρκέ της Γ’ Εθνικής βρίσκεται σε μια ομάδα που διεκδικεί την Ευρωλίγκα. Κατεβαίνει μόνος του στην πρωτεύουσα και απλώς παίρνει μέρος για λίγη ώρα στις προπονήσεις της ομάδας, ενώ είναι ένας νεαρός με πολλά λεφτά. «Οταν είσαι 18 χρόνων, έχεις φύγει από το σπίτι σου και έχεις χρήματα, το μυαλό μπορεί να φύγει λίγο. Και όντως έφυγε…», θα πει στην ιστοσελίδα του μπασκετικού Ολυμπιακού πριν από δύο χρόνια.
Οι βόλτες και οι έξοδοι για καφέ κρατούν λίγους μήνες, μέχρι την ημέρα που μπήκε στα αποδυτήρια και ο Θοδωρής Παπαλουκάς που τον συμπαθούσε πολύ του είπε ότι είχε παχύνει. Ο Σλούκας του λέει «όχι», ο «παλιός» του λέει να ανέβει στη ζυγαριά που δεν λέει ποτέ ψέματα, η οποία δείχνει τον «νέο» τέσσερα κιλά βαρύτερο. Αυτό ήταν η αιτία για να αλλάξουν πολλά. Αρχίζει να προσέχει τη διατροφή του και να γυμνάζεται ατομικά εκτός από τις προπονήσεις της ομάδας, ενώ ο Παπαλουκάς είναι ουσιαστικά ο μέντοράς του.
Στην προετοιμασία του Ολυμπιακού ο Σλούκας μοιράζεται το δωμάτιο με τον Θοδωρή, θαυμάζει τον Τζος Τσίλντρες στην προπόνηση και την περίοδο 2009-10 βλέπει την ομάδα του στο Final Four της Ευρωλίγκας φορώντας πολιτικά στην άκρη του πάγκου. Ξέρει ότι δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα για να παίξει στην ομάδα της καρδιάς του και ζητάει από τους Αγγελόπουλους να φύγει δανεικός σε άλλη ομάδα.
