Μοιάζοντας με πρωταγωνιστή της προβληματικής οικογένειας του «Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου, που επαναλαμβάνει σχεδόν καρτουνίστικα τα ίδια ξεσπάσματα, ο Ελληνας αντισφαιριστής, την ώρα που έχασε ένα κρίσιμο γκέιμ, στράφηκε προς τη μητέρα του Τζούλια και της απηύθυνε, σε δημόσια θέα, την πιο διάσημη ελληνική βρισιά. Το περιστατικό, που έγινε αμέσως viral στα κοινωνικά δίκτυα, δεν σταμάτησε εδώ, καθώς συνεχίστηκε με το επίμονο αίτημα του Τσιτσιπά προς τη μητέρα του, παλιά πρωταθλήτρια στο τένις και σύμβουλό του, να μη μιλάει ρωσικά αφού γίνονταν κατανοητά από τον αντίπαλό του.
Οταν εκείνη συνέχισε, της ούρλιαξε να φύγει από το box και εκείνη βρέθηκε να απομακρύνεται, σχεδόν τρέχοντας και αμίλητη προς τις κερκίδες. Η saga «Τσιτσιπάς» είχε γράψει άλλο ένα κωμικοτραγικό κεφάλαιο στην ιστορία της, που δεν έχει μόνο όμορφες νίκες και επιτυχίες αλλά και απανωτούς τσακωμούς, οι οποίοι δίνουν στους όρους «εκρηκτικό μεσογειακό περιβάλλον» και «ασφυκτική οικογένεια» μια κυριολεξία που σπάνια συναντάς στα κυριλέ κορτ του τένις.
Κατά σχεδόν ειρωνικό τρόπο, σε πρόσφατο άρθρό τους οι «New York Times» εξυμνούσαν τις ρωσικές καταβολές του Τσιτσιπά, από την πλευρά της μητέρας του, οι οποίες, όπως έγραφαν, δεν φαίνεται να εξαντλούνται μόνο στα όμορφα ξανθά χαρακτηριστικά του και στο τατάρικο 1.93 ύψος του, αλλά και στον κοσμοπολιτισμό του που, όπως τόνιζε η εφημερίδα, «αποτελεί αντίβαρο στον μεσογειακό χαρακτήρα του».
Προφανώς το κείμενο αγνοούσε πως είναι ακριβώς αυτός ο συνδυασμός ρωσικής επιμονής και μεσογειακής αυθορμησίας που έχει καταστεί πια δεύτερη φύση για τον διάσημο τενίστα, ο οποίος μπορεί να έχει ως πρότυπο τον αποχωρήσαντα Ρότζερ Φέντερερ, αλλά καθόλου δεν υιοθετεί τον ψύχραιμο τρόπο του. Βέβαια, μπορεί ο σεβάσμιος χαρακτήρας του Ελβετού να αναφέρεται σε παλαιάς κοπής επαγγελματίες τενίστες και να μην αντιστοιχεί στην απότομη άνοδο και την εκρηκτική συμπεριφορά αθλητών, προερχόμενων από σκληρά περιβάλλοντα όπως του Νόβακ Τζόκοβιτς, του Νικ Κύργιου ή του Στέφανου Τσιτσιπά, αν και κανείς τους δεν έχει την οικογενειακή εμπλοκή του τελευταίου.
Ενδεχομένως ελάχιστοι να μπορούσαν, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, να σκαρφαλώσουν από την 71η στην 3η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, αν δεν διέθεταν το πάθος και την οικογενειακή υποστήριξη, η οποία, ωστόσο, δεν χαρίζει στον Τσιτσιπά μόνο νίκες αλλά τον κάνει να αντιδρά σαν παρεξηγημένος πρωταγωνιστής αρχαιοελληνικού μύθου στο πεδίο της μάχης.
Και αυτή η μαχητική πορεία δεν αφορά μόνο τον ίδιο, αλλά εμπλέκει όλα τα μέλη της οικογένειάς του ή, καλύτερα, τους γονείς του: τον πατέρα του, Απόστολο Τσιτσιπά, ο οποίος εκτός από πιο στενός προπονητής του είναι ο μάνατζερ και ο πιο στενός του σύμβουλος, και τη μητέρα του Τζούλια Σαλνίκοβα, μια δυναμική προσωπικότητα και πρώην πρωταθλήτρια τένις, Νο 1 στα τζούνιορ και κόρη του διάσημου ποδοσφαιριστή Σεργκέι Σαλνίκοφ, ο οποίος είχε γίνει και γραμματόσημο(!) στο σιδηρούν καθεστώς της άλλοτε Σοβιετικής Ενωσης.
Τρεις άνθρωποι, που δεν ξεχνούν ότι αυτό που τους ενώνει, εκτός από τους στενούς οικογενειακούς δεσμούς, είναι το τένις, μόνιμο σημείο αναφοράς και ανησυχίας, τροφή για απανωτές χαρές αλλά και καβγάδες, οι οποίοι προφανώς δεν εξαντλούνται μόνο μέσα στο γήπεδο. Οσο για την αιτία των διαρκών συγκρούσεων, όλοι τους, σε κοινή συνεννόηση, υποστηρίζουν ότι έχει αποκλειστικά να κάνει με την ένταση του αγώνα και με ένα ανταγωνιστικό άθλημα που απαιτεί 100% αφοσίωση και ελάχιστη χαλάρωση και ολιγωρία.
