Και φέτος, η πολιτική παρουσία είναι ιδιαιτέρως έντονη. Εκτός από τα πολιτικά περίπτερα που έχουν στηθεί στην πλατεία Κοτζιά, το «παρών» θα δώσει και ο Αλέξης Τσίπρας, όπως συνηθίζει κάθε χρόνο. Επιπλέον, την παρουσία του έχει προαναγγείλει και ο Γιάνης Βαρουφάκης. Ιδιαίτερη αίσθηση, λόγω του θεσμικού της ρόλου και του συμβολισμού που εκπέμπει, ήταν η συνέντευξη της Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο ΛΟΑΤΚΙ+ περιοδικό Antivirus. Σε αυτήν, η κ. Σακελλαροπούλου, τονίζει ότι στις άμεσες προτεραιότητες της, είναι η ανοικτή κοινωνία και η αξία της συμπερίληψης. «Υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν για να εξαλειφθούν οι ανισότητες και η διακριτική μεταχείρηση των ΛΟΑΤΚΙ+», αναφέρει η κ. Σακελλαροπούλου. Η ίδια μάλιστα, αναφέρεται και στην δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, υπογραμμίζοντας ότι ο τραγικός θάνατος του τη συντάραξε. Στο μήνυμα που αποστέλει στην κοινότητα, λέει ότι πρέπει να έχει πίστη στις διεκδικήσεις της και αισιοδοξία. «Η πρόοδος και η εξέλιξη της κοινωνίας δεν είναι πάντα γραμμική, καθώς κρύβει δυσκολίες και ανατροπές. Όμως η δημοκρατία μας έχει πια ιστορικό βάθος», προσθέτει. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, υπήρξε άλλωστε η πρώτη σε αυτό το αξίωμα, που αναφέρθηκε δημόσια στις διακρίσεις που υφίστανται τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Την παρουσίαση της αποψινής βραδιάς, έχει αναλάβει ο Γιώργος Καπουτζίδης. Στην βραδινή συναυλία στο Athens Pride 2023, που θα διεξαχθεί το Σάββατο, θα συμμετάσχουν και γνωστοί καλλιτέχνες όπως η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Σπύρος Γραμμένος, η Μπέσυ Αργυράκη και η Χρύσα Κατσαρίνη. Μιλώντας στην εκπομπή «καλύτερα δεν γίνεται» για τη σημερινή ημέρα, ο κ. Καπουτζίδης, ανέφερε «νομίζω τα αιτήματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας είναι αιτήματα όλων των ανθρώπων. Στην ουσία το αίτημα δεν είναι να περάσει ένα αίτημα για τον πολιτικό γάμο ή την τεκνοθεσία. Το βασικότερο είναι να μπορούμε να είμαστε οι εαυτοί μας, οι δημιουργικοί και οι ευτυχισμένοι. Τα παιδιά να έχουν όμορφη επικοινωνία με τους γονείς τους, να μην αισθάνεται κανένα παιδί φοβισμένο όταν θα αποφασίσει να μιλήσει για τη σεξουαλικότητά του. Αυτό δεν θα μας το δώσει καμία νομοθεσία, αλλά η δικιά μας η καρδιά. Οι καρδιές μας να διώξουν το μίσος, να επενδύσουμε στην αγάπη». «Το πρώτο come out το κάναμε στους straight κολλητούς μας, οπότε το pride δεν είναι μία διαχωριστική γραμμή, αλλά ενωτική» πρόσθεσε.
Στο φετινό Athens Pride, το κεντρικό σύνθημα στέλνει το μήνυμα ότι πρέπει τα μέλη της κοινότητας να μπορούν να αφηγούνται ότι «μια φορά κι έναν καιρό, διεκδίκησα και πέτυχα». Η σχετική ανακοίνωση για το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας αναφέρει πως το συγκεκριμένο παραμύθι διαβάζεται μέσα σε κλειστές ντουλάπες, γράφεται σε κρυμμένα ημερολόγια και εκμυστηρεύεται στο πουθενά. Στο βίντεο της φετινής καμπάνιας αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «μια φορά κι έναν καιρό… με φώναζαν με το όνομά μου. Μπορούσα να συστηθώ χωρίς συστολή, να δείξω την ταυτότητά μου όπου θέλω και με ανέφεραν με τις σωστές αντωνυμίες και έμφυλες λέξεις. Μια φορά κι έναν καιρό… μπορούσε ν’ αναγνωριστεί η σχέση μου. Η επιλογή ήταν μόνο δική μου και δεν αφορούσε την ταυτότητα φύλου μου, το φύλο μου ή την έκφρασή του. Γιατί μπορούσα να έχω παιδιά, γάμο και οικογένεια όπως την φανταζόμουν εγώ και όχι όπως την όρισαν άλλοι».
Η ιστορία του Pride
Το ημερολόγιο δείχνει 28 Ιουνίου το 1969, όταν σε ένα γκέι μπαρ το Stonewall Inn,στην οδό Christopher στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, μπήκαν άνδρες της αστυνομίας για έναν ακόμη έλεγχο. Αυτή την φορά, όμως ήταν βαριά οπλισμένοι και η κατάσταση έμοιαζε να ξεφεύγει από τον έλεγχο. Κατηγόρησαν το κλαμπ ότι για παράνομη πώληση οινοπνεύματος. Για δεύτερη φορά την ίδια εβδομάδα το μπαρ γινόταν στόχος.Την περίοδο εκείνη, η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα βρισκόταν στο στόχαστρο.
Σε αντίθεση με άλλες, φορές αυτή την φορά η κοινότητα αντέδρασε, αφού η αστυνομία κράτησε κάποιους από τους παρευρισκόμενους αλλά και εργαζόμενους. Οι διαμαρτυρίες δεν άργησαν να ξεκινήσουν όπως και τα σοβαρά επεισόδια, την επόμενη ημέρα. Στα τέλη του Ιουλίου, οι γκέι ακτιβιστές κυκλοφόρησαν φυλλάδια, απαιτώντας μια μαζική «συγκέντρωση για την ομοφυλοφιλική απελευθέρωση». Η συμμαχία που σχηματίστηκε από τη συνεδρίαση, που έγινε στις 24 Ιουλίου, υιοθέτησε την ονομασία «Γκέι Απελευθερωτικό Μέτωπο» (GLF: Gay Liberation Front). Ανάμεσα στις διεκδικήσεις της ήταν να σταματήσει η παρενόχληση από την αστυνομία, η προστασία στον εργασιακό χώρο και η θέσπιση νομοθεσίας κατά των διακρίσεων.
Ακολούθησαν και άλλα συλλαλητήρια διαμαρτυρίας και δημιουργήθηκαν οργανώσεις για τα δικαιώματα των γκέι και λεσβιών σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η «Πορεία για στο Stonewall» πραγματοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο σε ανάμνηση του γεγονότος και συγχρόνως ως διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά των διακρίσεων και της βίας που ασκήθηκαν. Με τα χρόνια, η επέτειος απέκτησε εορταστικό χαρακτήρα, απλώθηκε σε πολλές χώρες του πλανήτη και έγινε γνωστή ως Pride – Περηφάνια. Τον Ιούνιο του 1999, το Stonewall μπαρ ανακηρύχθηκε Μνημείο Εθνικής Κληρονομιάς και τμήμα της οδού Christopher μετονομάστηκε Stonewall Place.
Στην Ελλάδα, η διοργάνωση του Pride επιχειρήθηκε από το ΑΚΟΕ (Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας) στις 28 Ιουνίου 1980 στην Αθήνα, οριοθετώντας την κυρίως ως πολιτική εκδήλωση και επαναλήφθηκε δειλά 2 χρόνια αργότερα στο χώρο του Ζαππείου. Δέκα χρόνια πέρασαν, ώστε να διοργανωθούν αντίστοιχες εκδηλώσεις. Η αρχή του Athens Pride, με τη σημερινή του μορφή ξεκίνησε στην Αθήνα το 2005, με τη δημιουργία του “Φεστιβάλ Περηφάνειας Αθήνας – Athens Pride” που με τη συνεργασία και συμμετοχή πολλών ελληνικών ΛΟΑΤ οργανώσεων και συλλόγων διοργανώνει ένα αντίστοιχο των ξένων χωρών Pride, το οποίο χρόνο με το χρόνο δέχεται και μαζικότερη συμμετοχή. Γίνεται πάντα τον μήνα Ιούνιο στο κέντρο της Αθήνας, στη πλατεία Κλαυθμώνος. Λίγες μέρες μετά, ακολουθεί και η Θεσσαλονίκη.
