Κάποτε οι συμπλοκές συνέβαιναν αυθόρμητα μεταξύ οπαδών αντίπαλων ομάδων που υπερασπίζονταν την κυριαρχία των χρωμάτων και των συμβόλων τους, συχνά υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών, και διαδραματίζονταν μέσα σε πόλεις. Αυτό έχει πάψει πια να ισχύει, καθώς το φαινόμενο έχει ξεφύγει όχι μόνο από τα όρια των πόλεων αλλά και από τα εθνικά σύνορα, με τους σύγχρονους χούλιγκαν να κλείνουν ραντεβού θανάτου με οπαδούς ομάδων από χώρες που δεν συνορεύουν καν με τις δικές τους.
Η στυγερή δολοφονία του 29χρονου Μιχάλη Κατσουρή από τους μανιασμένους οπαδούς της Ντινάμο Ζάγκρεμπ και τους Ελληνες «συνοδοιπόρους» τους δεν ήταν η πρώτη. Και δυστυχώς δεν θα είναι ούτε η τελευταία, αφού οι Αρχές δεν μπορούν να ελέγξουν τον χουλιγκανισμό όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε ευρωπαϊκό.
Δύο νεκροί σε τρεις ημέρες
Το φαινόμενο των «Ultras» με καλά οργανωμένους οπαδούς ομάδων που φτάνουν σε καταστάσεις ακραίας βίας ξεκίνησε στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αλλά άρχισε να εξαπλώνεται στη νοτιοανατολική Ευρώπη τη δεκαετία του 1980 – και πλέον έχει πάρει γιγαντιαίες διαστάσεις. Οι αιματηρές συμπλοκές στα ευρωπαϊκά γήπεδα, αλλά κυρίως έξω από αυτά, τείνουν να γίνουν καθημερινό φαινόμενο.
Μόλις δύο ημέρες πριν από τη δολοφονία στη Νέα Φιλαδέλφεια, το προηγούμενο Σάββατο 5 Αυγούστου, άλλος ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του με παρόμοιο τρόπο στην Πολωνία. Κι αυτό έγινε σε ένα τουρνουά μεταξύ φιλάθλων της Ούνια Τάρνουφ και της Βίσλα Κρακοβίας, στο οποίο εισέβαλαν οργανωμένα περίπου 80 οπαδοί της Ζαγκλέμπιε και της BKS Μπιέλσκο που είχαν συμμαχήσει για να τους επιτεθούν. Ενας 40χρονος τραυματίστηκε θανάσιμα από αιχμηρό αντικείμενο, ένας οπαδός της Ζαγκλέμπιε ακρωτηριάστηκε στο χέρι με ματσέτα και ένας ακόμη χτυπήθηκε από κροτίδα ευθείας βολής.
Την προηγούμενη ημέρα, στον αγώνα για το Conference League μεταξύ των Τιράνων και της Μπεσίκτας, οι Τούρκοι οπαδοί εξαπέλυσαν κροτίδες στον αγωνιστικό χώρο και πέταξαν καθίσματα στους φιλάθλους των γηπεδούχων με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν συγκρούσεις που συνεχίστηκαν και μετά τον αγώνα γύρω από το γήπεδο.
Στην Ελλάδα, η δολοφονία του 19χρονου Αλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη, που ακολούθησε αυτήν του 28χρονου Βούλγαρου οπαδού του Αρη, Τόσκο Μποζατζίσκι, από μια 26χρονη που τον παρέσυρε με το αυτοκίνητό της, έδειξε για λίγο να βάζει φρένο στα αιματηρά περιστατικά. Ομως, οι επιθέσεις χούλιγκαν και οι ξυλοδαρμοί ακόμη και ανήλικων παιδιών επειδή φορούσαν φανέλες αντίπαλης ομάδας συνεχίζονται σε ανησυχητικό βαθμό σε όλη τη χώρα.
Αλλαξαν τα κίνητρα
Μετά και την οικονομική κρίση, οι συγκρούσεις μεταξύ οργανωμένων χούλιγκαν δεν γίνονται πλέον μόνο για το ποδόσφαιρο. Τα σήματα και τα χρώματα παίζουν απλώς τον ρόλο της κόλλας που συνδέει άτομα με την ίδια πολιτική ιδεολογία, τις εθνοτικές σχέσεις, ή ακόμη εμπλέκονται σε αντιμαχόμενες συμμορίες που ασχολούνται με τη διακίνηση ναρκωτικών και το λαθρεμπόριο όπλων.
Αν δεν γίνονται αιφνιδιαστικές δολοφονικές επιδρομές, κλείνονται οργανωμένα «ραντεβού θανάτου» μέσω των social media, ακόμη και μέσα σε τρένα ή σε χωράφια, με κίνητρο τις διαφορές μεταξύ χωρών του πλούσιου Βορρά και του φτωχού Νότου, την ακροδεξιά και την ακροαριστερή ιδεολογία. Κάποια από τις δύο πλευρές πρέπει να επικρατήσει, να επιβάλει την κυριαρχία της στην άλλη, να εκδικηθεί ή να προσβάλλει. Οι γροθιές και οι κλοτσιές δεν είναι αρκετές, καθώς οι συμπλοκές γίνονται πλέον με λοστάρια, μαχαίρια, ακόμη και πυροβόλα όπλα και ο σκοπός είναι να προκαλέσουν θάνατο. Αν χρησιμοποιείται κάποια σημαία ή κασκόλ, υπάρχουν μόνο για να δείχνουν ποιος ανήκει πού. Ακόμη και το προφίλ όσων συμμετέχουν στις συμπλοκές έχει διαφοροποιηθεί, αφού συνήθως ο βασικός πυρήνας των ομάδων κρούσης αποτελείται από νεαρούς -όλο και μικρότερων ηλικιών- που ακολουθούν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής από τις παλιότερες γενιές των χούλιγκαν, αποφεύγουν την κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικών και εκπαιδεύονται στην πυγμαχία ή τις μεικτές πολεμικές τέχνες (MMA).
Οι «Ultras» χρησιμοποιούν εφαρμογές σε Facebook, Viber, WhatsApp και Instagram για να στρατολογήσουν νέα μέλη, να κάνουν ανακοινώσεις και να σχεδιάσουν τη δράση τους απέναντι σε αντίπαλες ομάδες, αλλά και την Αστυνομία. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο που αναρτούν απεικονίζουν τατουάζ, πόζες μάχης, κλαμπ, τραγούδια, πανό και γκράφιτι, αλλά και υλικό από ταραχές που προκαλούν.
Η «αμαρτωλή» Ντινάμο
