Μετά τη συνάντηση που είχα μαζί του στο Παρίσι υποδέχτηκε δημοσιογράφο του Βρετανικού GQ. Ανέλαβε την υπεράσπιση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, του τρομοκράτη Carlos “το Τσακάλι”, του αρχηγού της Γκεστάπο Klaus Barbie, της γερμανικής καταγωγής τρομοκράτισσας Magdalena Kopp, του “κόκκινου Χμερ” Khieu Sampan διάδοχου του Pol Pot.
Τον συνάντησα δύο φορές στο γραφείο του οποίου η διακόσμηση ήταν πλούσια, όσο και η ζωή του. Γιατί ο Jacques Verges έζησε κι άλλες ζωές εκτός απ’ αυτή του “δικηγόρου του διαβόλου”. Πρώτα στην Ταϊλάνδη, ως καρπός του έρωτα του Raymond, Γάλλου πρόξενου στη χώρα και της Fam Ti Kong, Βιετναμέζας δασκάλας.
Στα 17 του κατετάγη στο στρατό για να πολεμήσει στο πλευρό του στρατηγού De Gaulle. Ως φοιτητής της Νομικής σχολής της Σορβόννης αγωνίστηκε κατά της αποικιοκρατίας φτάνοντας μέχρι την Ινδοκίνα του Pol Pot. Στον πόλεμο κατά της Αλγερίας γίνεται ισλαμιστής και μετά υπερασπιστής των Παλαιστινίων “Φενταγίν” που επιτέθηκαν σε αεροπλάνο της ισραηλινής εταιρείας Ελ-Αλ. Όταν τον επισκέφτηκα για πρώτη φορά, είχε αναλάβει την υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων από το Προεδρικό Μέγαρο, ως δικηγόρος υπεράσπισης του διοικητή της Γαλλικής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας επί Mitterrand, Paul Barile.
Στο γραφείο του άναψε το πούρο του και ξεκινήσαμε τη συζήτηση για την Ελλάδα, όπου βρέθηκε για να υπερασπιστεί τους Παλαιστίνιους “Φενταγίν”. “Είχα βρεθεί στην Αθήνα τη στιγμή που είχαν επιτεθεί σε ένα αεροπλάνο της ισραηλινής εταιρείας Ελ-Αλ. Και τους επισκέφτηκα στη φυλακή του Κορυδαλλού. Ήταν στην εποχή της χούντας”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: https://www.newmoney.gr