Ηταν απλώς ο ήχος των φραγμάτων που ράγιζαν και υποχωρούσαν καθώς υπέκυπταν στην κολοσσιαία ορμή του συσσωρευμένου όγκου νερού. Η Ντέρνα, μια πόλη περίπου 100.000 κατοίκων στα βορειοδυτικά παράλια της Λιβύης, μέσα σε μερικές ώρες πλημμύρισε – ή μάλλον πνίγηκε κυριολεκτικά.
Οι πρώτες εκτιμήσεις ανέφεραν τουλάχιστον 11.300 νεκρούς και 10.000 αγνοούμενους, αριθμοί οι οποίοι αναθεωρήθηκαν αργότερα από την αποστολή των Ηνωμένων Εθνών, περιορίζοντας τους νεκρούς σε 5.000 και τους αγνοούμενους στις 9.000. Ακόμη κι έτσι, όμως, είναι ασύλληπτο το μέγεθος του ολέθρου που προκάλεσε το πέρασμα του «Daniel» από τη Λιβύη, δηλαδή του ίδιου μετώπου κακοκαιρίας το οποίο έπληξε την Ελλάδα.
Στις ανταποκρίσεις από την Ντέρνα που επακολούθησαν την καταστροφή οι περιγραφές ήταν ζοφερές, κάνοντας λόγο για μια απέραντη πεδιάδα λάσπης και θανάτου. Στα ίδια ρεπορτάζ επαναλαμβανόταν ότι η πολύνεκρη καταστροφή ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί, καθώς από χρόνια πριν οι ειδικοί προειδοποιούσαν ότι τα δύο φράγματα, το ένα πλησίον της ακτής και το άλλο στην ενδοχώρα, δεν θα άντεχαν σε μια μεγάλη θεομηνία. Και ακριβώς αυτό επαληθεύτηκε όταν ενέσκηψε με όλη τη σφοδρότητά του ο «Daniel».
Οικογενειακό δράμα
Ωστόσο τις ίδιες ώρες, την 11η Σεπτεμβρίου 2023, στην Αθήνα η Αγγέλα Μανδαλιού ζούσε ακόμη στον απόηχο και την παραζάλη της γαμήλιας τελετής της. Παρ’ όλα αυτά, έχοντας μεγαλώσει στη Λιβύη, έχοντας μάθει αραβικά κυρίως παίζοντας με τα ντόπια συνομήλικα παιδιά στη γειτονιά της στη Βεγγάζη, οι εικόνες της τραγωδίας τη συντάραξαν. Επικοινώνησε αμέσως με τον πατέρα της, τον επιχειρηματία και πρόεδρο της ελληνικής κοινότητας στη Βεγγάζη, Κανάκη Μανδαλιό.
Η Αγγέλα, η οποία ως εκείνη τη στιγμή δεν είχε καν ανοίξει τα δώρα του γάμου της, ρώτησε τον πατέρα της τι θα μπορούσαν να κάνουν ως οικογένεια, ως άνθρωποι που ανέκαθεν θεωρούσαν συμπατριώτες τους Λίβυους, για να βοηθήσουν. Τις επόμενες ημέρες η Αγγέλα θα παρακολουθούσε καθηλωμένη από την αγωνία τις εξελίξεις στην Ντέρνα, την απέλπιδα αναζήτηση των αγνοουμένων, την ανεύρεση πτωμάτων κατά δεκάδες.
Η ίδια δεν σταμάτησε να πιέζει τον πατέρα της να αξιοποιήσει τις άριστες σχέσεις του με τις διπλωματικές αρχές, το υπουργείο Εξωτερικών κ.ο.κ. ώστε η ίδια και ενδεχομένως ο αδελφός της, ο Φίλιππος-Αντώνης, να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας. Για την 33χρονη Αγγέλα Μανδαλιού πλέον οι στιγμές υπέρτατης και αλησμόνητης ευτυχίας που είχε ζήσει στον γάμο της μόλις πριν από μερικά 24ωρα είχαν παραμεριστεί εντελώς.
Το μόνο που προείχε για εκείνη ήταν να σπεύσει στη Λιβύη. Περιμένοντας κάποια ειδοποίηση, επικοινώνησε με τον μεγαλύτερο (κατά ένα έτος περίπου) αδελφό της, τον Φίλιππο, ο οποίος εκείνες τις μέρες βρισκόταν στην Αίγυπτο – εν μέρει για επαγγελματικούς λόγους και εν μέρει για να παρακολουθήσει κάποια από τις ζωντανές συναυλίες που λάτρευε. Η Αγγέλα κάλεσε τον Φίλιππο να πετάξει αμέσως για την Αθήνα ώστε να ξεκινήσουν μαζί για τη Λιβύη ως μέλη μιας ανθρωπιστικής αποστολής που είχε διοργανώσει η ελληνική κυβέρνηση με τη συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η Αγγέλα είπε στον Φίλιππο ότι είχε κινήσει γη και ουρανό ώστε να βρεθεί μέσα στο C-130 μαζί με τους αξιωματικούς και το υπόλοιπο προσωπικό της αποστολής αρωγής εκ μέρους της Ελλάδας προς τη Λιβύη. Ο Φίλιππος διαβεβαίωσε την αδελφή του ότι θα ερχόταν. Εν τέλει έφτασε το βράδυ του Σαββάτου 16 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα και το επόμενο ξημέρωμα τα αδέλφια Μανδαλιού βρίσκονταν ήδη στην Αεροπορική Βάση της Ελευσίνας, από όπου επιβιβάστηκαν στο C-130 που θα μετέφερε 2 τόνους εφοδίων και ειδών πρώτης ανάγκης, καθώς και 1 τόνο φαρμακευτικού υλικού.
Προορισμός του ήταν το αεροδρόμιο «Ελ Μπέιντα λα Αμπράκ» στην πόλη Μπάιντα της Λιβύης. Εν πτήσει, ο Φίλιππος θα έβγαζε κάποιες από τις τελευταίες φωτογραφίες της ζωής του, μερικές selfie μέσα από το C-130. Λίγες ώρες μετά την προσγείωσή τους, η Αγγέλα και ο Φίλιππος Μανδαλιός μαζί με ακόμη τρία στελέχη του Ελληνικού Στρατού θα έχαναν τη ζωή τους σε ένα φριχτό αυτοκινητικό δυστύχημα, στο δρομολόγιο της μικρής στρατιωτικής φάλαγγας από τη Βεγγάζη στην Ντέρνα.
