«Εκ του πονηρού» χαρακτηρίζει ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης, με συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τις αντιδράσεις για το νέο «πράσινο» τιμολόγιο ρεύματος, που θα εφαρμοστεί από 1ης Ιανουαρίου.
«Το πράσινο τιμολόγιο δεν πλήττει τον ανταγωνισμό, πλήττει εκείνους που δεν θέλουν τον ανταγωνισμό», σημειώνει ο υπουργός, ενώ τονίζει πως το 2024 υπό την πίεση του ανταγωνισμού, αφαιρώντας τις οριζόντιες επιδοτήσεις, θα έχουμε παρεμφερείς τιμές με τις σημερινές. Ειδικά οι ενεργειακά ευάλωτοι, που είναι το 30% του πληθυσμού θα έχουν τιμές χαμηλότερες από αυτές που έχουν σήμερα, σημειώνει. Ο κ. Σκυλακάκης τονίζει ακόμη ότι ο καταναλωτής θα βλέπει τα διαφορετικά τιμολόγια, όπως ίσχυε τα τελευταία χρόνια, αλλά σε τρεις μεγάλες κατηγορίες (κυμαινόμενα, σταθερά και δυναμικά με την αντίστοιχη χρωματική επισήμανση) και θέτει το ερώτημα «Γιατί μπερδεύει η κατηγοριοποίηση και δεν μπερδεύουν τα δεκάδες διαφορετικά τιμολόγια;»
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης που παραχώρησε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:
ΕΡ. Έχουν καταγραφεί αρκετές αντιδράσεις από μερίδα προμηθευτών ηλεκτρικής ενέργειας για το ειδικό τιμολόγιο ρεύματος. Πού τις αποδίδετε;
Οι αντιδράσεις προέρχονται -κατά κύριο λόγο- από κάποιους παρόχους, οι οποίοι δεν επιθυμούν να έχουν το πράσινο τιμολόγιο. Σε αυτό, οι τιμές -για πρώτη φορά- θα συγκρίνονται ευθέως και χωρίς καμία δυνατότητα απόκρυψης του ποιος είναι στην ουσία ο πιο φθηνός μεταξύ των παρόχων. Αυτό, δηλαδή ο ανταγωνισμός, κάποιους που είχαν συνηθίσει αλλιώς, τους ενοχλεί.
ΕΡ. Πολλοί καταναλωτές δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να κατανοήσουν τα νέα τιμολόγια με τη χρωματική σήμανση που θα εφαρμοστεί από το 2024. Τι απαντάτε;
Εδώ, έχουμε έναν αριθμό τιμολογίων που προϋπήρχαν. Είχαμε πολλές δεκάδες διαφορετικά τιμολόγια μεταξύ των παρόχων, τα οποία είχαν διάφορα χαρακτηριστικά. Εμείς δεν αλλάξαμε τα τιμολόγια που προσφέρονται. Τί είπαμε; Είπαμε ότι για να καταλαβαίνει ο καταναλωτής πιο εύκολα τί αγοράζει, βάζουμε ένα χρώμα στις μεγάλες κατηγορίες τιμολογίων. Αντί, λοιπόν, να βλέπει δεκάδες διαφορετικά τιμολόγια ο καταναλωτής -όπως έβλεπε τα τελευταία χρόνια και όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή οδηγία- βλέπει τα ίδια τιμολόγια, αλλά σε τρεις μεγάλες κατηγορίες. Αν είναι σταθερά βάζουμε μπλε χρώμα. Αν είναι κυμαινόμενα, εξαρτώνται δηλαδή από το κόστος του ρεύματος στη διάρκεια του επόμενου μήνα, βάζουμε κίτρινο και αν είναι δυναμικά, για όσους έχουν έξυπνο μετρητή, βάζουμε πορτοκαλί. Συνεπώς, αυτό που κάνουμε είναι ότι κατηγοριοποιούμε τα ήδη υφιστάμενα τιμολόγια. Γιατί μπερδεύει η κατηγοριοποίηση και δεν μπερδεύουν τα δεκάδες διαφορετικά τιμολόγια; Εκ του πονηρού είναι αυτό.
Το μόνο που προσθέτουμε είναι το πράσινο τιμολόγιο. Ποια είναι η διαφορά του; Η διαφορά είναι ότι είναι υποχρεωμένοι οι πάροχοι να δίνουν τιμή, η οποία είναι αμέσως και ευθέως συγκρίσιμη.
Το αν τα τιμολόγια προέρχονται από μαθηματικούς τύπους ή όχι, αυτό για τον καταναλωτή είναι αδιάφορο. Και εκ του πονηρού πάλι ορισμένοι προβάλλουν τον μαθηματικό τύπο. Διότι προσπαθούν να δημιουργήσουν σύγχυση, να κουράσουν τον καταναλωτή για να μην συγκρίνει αυτό που έχει σημασία, που είναι οι τιμές. Όταν αγοράζεις ψωμί ξέρεις ή σε ενδιαφέρει ο τύπος τον οποίο χρησιμοποιεί η εταιρεία για να καταλήξει στην τιμή του ψωμιού; Ξέρει ο καταναλωτής που αγοράζει ψωμί ή τον απασχολεί πόσο είναι το αλεύρι, πόσο είναι το ηλεκτρικό, πόσο είναι οι μεταφορές, πόσο είναι το marketing; Εκείνο που τον απασχολεί είναι η τιμή του ψωμιού. Και εδώ αυτό που απασχολεί είναι η τιμή του ρεύματος και όχι ο τύπος με τον οποίον προκύπτει η τιμή.
ΕΡ. Τι απαντάτε επίσης στην κριτική ότι το “πράσινο” ενιαίο τιμολόγιο πλήττει τον ανταγωνισμό, καθώς και ότι τελικά θα είναι ακριβότερο από τα άλλα κυμαινόμενα τιμολόγια καθώς ενσωματώνει το ρίσκο της πρόβλεψης της τιμής από τους προμηθευτές;
Είναι λίγο περίεργο, πώς ένα τιμολόγιο με το οποίο μπορείς να συγκρίνεις τις τιμές, ενώ πριν δεν μπορούσες, πλήττει τον ανταγωνισμό. Μάλλον πλήττει αυτούς που δεν θέλουν τον ανταγωνισμό, οι οποίοι στην ουσία λένε ότι το κράτος παρεμβαίνει στην αγορά. Ρωτώ: το κράτος δεν παρεμβαίνει στην αγορά όταν υποχρεώνει τα super market να βάζουν τιμή ανά κιλό; Παρεμβαίνει, γιατί πάρα πολλοί αλλάζουν τις συσκευασίες, ώστε να μπερδεύεται ο καταναλωτής και να νομίζει ότι παίρνει την ίδια συσκευασία, η οποία όμως έχει λιγότερο προϊόν. Γι’ αυτό βάζουμε την τιμή ανά κιλό.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στα τιμολόγια του ρεύματος. Υπάρχουν κόλπα με τις «συσκευασίες» και για αυτό ερχόμαστε και βάζουμε μια τιμή ανά κιλοβατώρα, που να είναι συγκρίσιμη μεταξύ των παρόχων. Για να καταλαβαίνει ο καταναλωτής ποιος είναι ο πιο φθηνός. Αυτή είναι η βασική παρέμβαση.
Τώρα, στο ερώτημα αν το πράσινο μπορεί να είναι λίγο πιο ακριβό από ένα καλό κίτρινο τιμολόγιο: Μπορεί. Διότι στο κίτρινο τιμολόγιο, το ρίσκο του να πάνε πιο ψηλά οι τιμές το αναλαμβάνει ο καταναλωτής, ενώ στο πράσινο το ρίσκο το αναλαμβάνει ο πάροχος. Γι’ αυτό και μπορεί, εκεί που αναλαμβάνει περισσότερο ρίσκο, ο καταναλωτής να πληρώσει λίγο φθηνότερα. Μπορεί όμως και να πληρώσει ακριβότερα αν πέσει έξω στην πρόβλεψη. Μπορεί να διαλέξει το πράσινο ή το κίτρινο, δεν τον εμποδίζει κανένας να κάνει την επιλογή του. Αυτό που όμως θα ξέρει είναι, τουλάχιστον σε ένα τιμολόγιο, ποιος είναι ο φθηνότερος. Και μετά θα μπορεί να πάρει πιο σωστά τις αποφάσεις του.
ΕΡ. Έχετε διαπιστώσει παραβάσεις της νομοθεσίας που θεσπίστηκε ως προς το νέο πλαίσιο τιμολόγησης και την ενημέρωση των καταναλωτών; Συγκεκριμένα ως προς την παρότρυνση προς τους καταναλωτές να μην επιλέξουν το ειδικό τιμολόγιο αλλά κάποιο άλλο; Στην περίπτωση που υπάρχουν τέτοια κρούσματα θα προχωρήσετε στην επιβολή κυρώσεων;
