Την πρόθεσή τους να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να βρεθεί από κοινού με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μια λύση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και κτηνοτρόφοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση επανέλαβαν οι υπουργοί Γεωργίας της ΕΕ που συναντηθηκαν στις Βρυξέλλες, εν μέσω σφοδρών συγκρούσεων μεταξύ αγροτών και αστυνομικών δυνάμεων.
Οι 27 υπουργοί Γεωργίας της ΕΕ συναντήθηκαν στο πλαίσιο των συζητήσεων για μια κοινή απάντηση στις διεκδικήσεις των Ευρωπαίων αγροτών, χωρίς προς το παρόν να καταλήξουν σε συμφωνία. Ο λόγος; Το πρόβλημα και ενδεχομένως οι λύσεις των Ευρωπαίων αγροτών ακούνε στη φράση «Κοινή Γεωργική Πολιτική (ΚΓΠ)».
Η Κοινή Γεωργική Πολιτική αποτελεί, κατά τους παροικούντες τις Βρυξέλλες, ίσος τον θεμέλιο λίθο της ίδιας της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης. Πρόκειται για την παλαιότερη και πιο δαπανηρή πολιτική της ΕΕ. Οι υπογραφές για την ΚΓΠ τέθηκαν το 1957 και παρόλο που η ΕΕ είναι μια από τις πλέον βιομηχανοποιημένες οικονομίες του πλανήτη, εξακολουθεί να ξοδεύει το ένα τρίτο του προϋπολογισμού της για τη γεωργική παραγωγή. Με απλούς αριθμούς, η ΕΕ δίνει στους Ευρωπαίους αγρότες περίπου 336 δισεκατομμύρια ευρώ σε μια επταετία.
Μια συνέπεια της κοινής γεωργικής πολιτικής της ΕΕ ήταν το πλεόνασμα παραγωγής. Κάτι, που στις Βρυξέλλες ονομαζόταν ως «βουνά βουτύρου» και «λίμνες κρασιού». Δηλαδή οι Ευρωπαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι αδιαφορούσαν, για δεκαετίες, για τους κανόνες προσφοράς και ζήτησης, καθώς γνώριζαν ότι θα επιδοτηθούν για την παραγωγή τους ανεξάρτητα εάν αυτή θα βρεί αγοραστές.
Τα χρήματα για τους αγρότες και τους λοιπούς εργαζόμενους στον πρωτογενή τομέα δεν λείπουν. Ποιό είναι λοιπόν το πρόβλημα; Με απλά λόγια, το ολιγοπώλιο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Κομισιόν το 20% των Ευρωπαίων αγροτών λαμβάνει το 80% των επιδοτήσεων.
Η ΚΓΠ είναι στην πράξη ένα σύνολο επιδοτήσεων που έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν στους πολίτες της ΕΕ προσιτά, ασφαλή και υψηλής ποιότητας τρόφιμα και να διασφαλίζουν ένα δίκαιο βιοτικό επίπεδο για τους αγρότες, προάγοντας παράλληλα την προστασία του περιβάλλοντος.
Ενώ η ΚΓΠ προορίζεται να διασφαλίσει τα προς το ζην των αγροτών της ΕΕ, φαίνεται ότι ότι συμβάλλει στην παρακμή των γεωργών, κτηνοτρόφων και άλλων εργαζομένων στον πρωτογενή τομέα, που συμπεριλαμβάνονται στη ευρύτερο πλαίσιο των “μικροκαλλιεργητών¨
Οι μικροκαλλιεργητές υποστηρίζουν επίσης ότι επηρεάζονται δυσανάλογα από τους σκληρούς κανόνες της ευρωπαϊκής πολιτικής και τη γραφειοκρατία που απαιτείται για την πρόσβαση στις επιδοτήσεις. Υποστηρίζουν επίσης ότι οι πολιτικές για την λεγόμενη “Πράσινη Μετάβαση” της ΕΕ είναι άδικες και καθιστούν μη παραγωγικούς τους μικρούς παραγωγούς.
Η ΚΓΠ, που ίσχυε από το 2023 έως το 2027, αναθεωρήθηκε εν μέρει ώστε η ΕΕ να ανταπεξέλθει στις περιβαλλοντικές προκλήσεις. Απέναντι στην ολοένα αυξημένη δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων αγροτών η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της ΕΕ, κατέληξαν σε συμφωνία, χωρίς καμία άλλη επιλογή, 100 μόλις ημέρες πριν τις ευρωπαϊκές εκλογές, να υπαναχωρήσουν σε βασικά ζητήματα της Πράσινης Μετάβασης. Η Κομισιόν αποφάσισε να εξαιρέσει τη γεωργία από ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 90% έως το 2040, ενώ ανακοίνωσε την επέκταση της αποσύνδεσης των κοινοτικών επιδοτήσεων με την αγρανάπαυση και τη διατήρηση μη παραγωγικών χαρακτηριστικών σε αρόσιμη γη.
