Το νομοσχέδιο για το τέλος της ζωής, που αποτελεί δέσμευση του προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, παρουσιάζεται σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο, ανοίγοντας την προοπτική της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας εντός αυστηρού πλαισίου. Ορισμένοι θεωρούν το κείμενο του νομοσχεδίου χλιαρό. Αλλοι, επικίνδυνο.
Το κείμενο που αφορά «την υποβοήθηση των ασθενών και το τέλος της ζωής» συνιστά μία μεγάλη κοινωνική μεταρρύθμιση της δεύτερης πενταετίας του Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος είχε δεσμευθεί να αλλάξει την κείμενη νομοθεσία για το θέμα.
Ωστόσο, η γαλλική κυβέρνηση διακινδυνεύει την πρόκληση μεγάλων ηθικών και θρησκευτικών διχογνωμιών σχετικά με το βάσιμο της ευθανασίας και της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας, που παρουσίασε τους κύριους άξονες του νομοσχεδίου τον Μάρτιο, αρνείται να χρησιμοποιήσει τους όρους αυτούς, προτιμώντας τον όρο «βοήθεια στον θάνατο». Ωστόσο, προβλέπεται η προσφορά σε ορισμένους ασθενείς του μέσου για την αυτοκτονία και, σε περίπτωση που δεν είναι σε θέση να φέρουν εις πέρας την μοιραία πράξη, προβλέπεται ότι κάποιος άλλος θα το κάνει στην θέση τους.
Οι προϋποθέσεις θα είναι πολύ αυστηρές, σύμφωνα με το κείμενο που περιήλθε σε γνώση του AFP πριν κατατεθεί στο Συμβούλιο Επικρατείας, το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο που διαδραματίζει και ρόλο νομικού συμβούλου της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου.
Σύμφωνα με το κείμενο στην μορφή αυτή, η οποία έκτοτε είναι πιθανόν να έχει αλλάξει, η βοήθεια στον θάνατο θα αφορά τους σοβαρά ασθενείς, γεννημένους στην Γαλλία ή τους από μακρού διαμένοντες στην χώρα, που θα είναι σε θέση να εκφράσουν με σαφήνεια την βούλησή τους και υποφέρουν από αβάστακτους σωματικούς και ψυχικούς πόνους που είναι αδύνατον να αντιμετωπισθούν.
Η κατάσταση του ασθενούς να πρέπει να είναι καταληκτική βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα, μία διατύπωση που αφήνει μεγάλο περιθώριο αξιολόγησης στους θεράποντες.
Οταν ένας ασθενής ζητήσει συνδρομή στην αυτοκτονία, ένας γιατρός θα πρέπει να αποφανθεί έπειτα από μία διαδικασία που θα του αφήνει περιθώριο 15 ημερών. Θα πρόκειται για ατομική απόφαση του γιατρού, την οποία θα λαμβάνει αφού θα έχει συμβουλευθεί άλλους θεράποντες.
Ανακουφιστική φροντίδα
Για τον πρόεδρο Μακρόν, αυτές οι προϋποθέσεις επιτρέπουν την επίτευξη «ισορροπίας» δημιουργώντας ένα «γαλλικό μοντέλο» για το τέλος της ζωής. Ομως αυτή ακριβώς η συνθήκη δεν ικανοποιεί ούτε τους αντιτιθέμενους ούτε τους υποστηρικτές της νομιμοποίησης της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας ή της ευθανασίας.
