Ο Μάνσον, ο οποίος είχε περάσει πολλά χρόνια της ζωής του μπαινοβγαίνοντας σε σωφρονιστικά ιδρύματα προτού μετακομίσει τελικά στην Καλιφόρνια και σχηματίσει την «Οικογένεια Μάνσον», καταδικάστηκε το 1971 για τον φόνο επτά ανθρώπων παρόλο που δεν ήταν καν παρών όταν τα μέλη της ομάδας του εισέβαλαν σε δύο πολυτελείς κατοικίες στις 8 και 9 Αυγούστου του 1969 και σκόρπισαν τον θάνατο.
Το σκεπτικό της εισαγγελικής Αρχής ήταν πως η ιδεολογία που δίδασκε στα μέλη της ομάδας του, η οποία απαρτιζόταν από νέους και ευάλωτους ανθρώπους, συχνά εθισμένους στα ναρκωτικά, ήταν ουσιαστικά η αιτία πίσω από τις δολοφονικές τους πράξεις. Ο στόχος εξάλλου της «Οικογένειας Μάνσον» ήταν η πυροδότηση ενός φυλετικού πολέμου (του λεγόμενου «Χέλτερ Σκέλτερ») μέσω περιστατικών βίας, και οι φρικτές δολοφονίες στην έπαυλη Τέιτ-Πολάνσκι και την οικία Λαμπιάνκα δεν ήταν παρά η υλοποίηση του διαστραμμένου οράματος του Μάνσον.
Μπορεί στις συνεντεύξεις του ο Μάνσον να ελεγε συχνά ότι ο ίδιος δεν είχε βάψει ποτέ τα χέρια του με αίμα, όμως σε ένα ηχητικό ντοκουμέντο που έρχεται στο φως για πρώτη φορά ακούγεται να ομολογεί τη συμμετοχή του σε επιπλέον φόνους που έγιναν πριν καν σχηματιστεί η «Οικογένεια Μάνσον».
Το ηχητικό υλικό περιλαμβάνεται στη νέα μίνι σειρά ντοκιμαντέρ του Peacock, Making Manson. «Υπάρχει ένα ολόκληρο κομμάτι της ζωής μου που κανείς δεν γνωρίζει» ακούγεται να λέει ο διαταραγμένος εγκληματίας, μιλώντας σε τηλεφωνική κλήση από τη φυλακή. «Έζησα για λίγο στο Μεξικό. Πήγα στο Ακαπούλκο, έκλεψα μερικά αυτοκίνητα. Μπλέχτηκα σε πράγματα που ήταν έξω από τα κυβικά μου. Μπλέχτηκα σε κάτι φόνους. Άφησα το 357 Magnum μου στην Πόλη του Μεξικού και άφησα κάποια πτώματα στην παραλία».
Σύμφωνα με το Peacock, η νέα σειρά ντοκιμαντέρ εξετάζει άγνωστες συνομιλίες του Μάνσον μέσα σε ένα διάστημα 20 ετών, στις οποίες μιλάει για τα εγκλήματά του, τα παιδικά του χρόνια και την «Οικογένεια».
Η περιγραφή της νέας σειράς ντοκιμαντέρ, η οποία θα κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Τρίτη, αναφέρει τα εξής: «Πρώην μέλη της “Οικογένειας” ακούν αποκλειστικές συνομιλίες και επιστρέφουν στην εποχή που θα έκαναν τα πάντα για τον Τσάρλι. Ο Μάνσον περιγράφει τα πρώιμα εγκλήματα που οδήγησαν στο κύμα φόνων το καλοκαίρι του ’69, περιγράφοντας μια ιδεολογία αφοσίωσης και αδελφοσύνης που έρχεται σε αντίθεση με το ευρέως γνωστό κίνητρό του: την επιθυμία του να ξεκινήσει το Helter Skelter».
