Είναι αλήθεια ότι έχει δημιουργηθεί για το Μπαγκλαντές μία αρνητική αίσθηση από πλευράς της Δύσης, και σε αυτό έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο η πολιτική της Σέιχ Σαχίνα προς το νησί του Αγίου Μαρτίνου. Η πρώην πρωθυπουργός στο παρελθόν έχει υποστηρίξει ότι μια ξένη χώρα, πιθανώς οι ΗΠΑ, μπορεί να ενδιαφέρεται να εγκαταστήσει μια στρατιωτική βάση στο νησί του Αγίου Μαρτίνου, ένα νησί μεγάλης γεωπολιτικής σημασίας λόγω της θέσης του στον κόλπο της Βεγγάλης. Και πάλι αυτό όμως δεν δικαιολογεί την πλήρη αδιαφορία.
Πριν δούμε τι ακριβώς συμβαίνει με τους ινδουιστές και γιατί η διεθνής κοινότητα σιωπά, πρέπει να σταθούμε για λίγο στους λόγους για τους οποίους η Σέιχ Σαχίνα έφυγε από την εξουσία. Οι ισλαμιστικές ομάδες, ιδιαίτερα η Jamaat-e-Islami και η Hefazat-e-Islam, έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο σε αυτό, καθώς, εκμεταλλευόμενες την ευρεία δυσαρέσκεια του λαού για θεμελιώδη κρατικά ζητήματα, έφεραν βία και αναταραχή με επεισόδια και συγκρούσεις το καλοκαίρι του 2024. Πρόκειται για δύο εξτρεμιστικές ισλαμιστικές ομάδες με ακραίες απαιτήσεις, όπως την εφαρμογή του νόμου Σαρία όταν το κρίνουν απαραίτητο. Ειδικά η Jamaat –e –Slami είναι μία παρακρατική παράταξη απαγορευμένη, εξαιτίας του ρόλου που έπαιξε το 1971 κατά τη διάρκεια του πολέμου απελευθέρωσης του Μπαγκλαντές.
Πρόκειται για εξτρεμιστές μουσουλμάνους τρομοκράτες που άσκησαν πίεση στη Σέιχ Σαχίνα στοχοποιώντας ινδουιστές σε αγροτικές περιοχές. Μέλη της Jamaat –e –Slami προέβησαν σε καταστροφές ναών, βιασμούς γυναικών και βία σε πληθυσμούς, με αποτέλεσμα τον ξεριζωμό τους. Συνεργάστηκαν μάλιστα για να τα πετύχουν αυτά και με τον πακιστανικό στρατό. Το Τσανταγκόν βίωσε τον μεγαλύτερο αριθμό επιθέσεων με 16 καταγεγραμμένες. Η Χουλνά, η Τζέσορ, η Ντινατζπούρ, η Λαλμονιρχάτ και η Μαγούρα είναι μεταξύ των περιοχών που είδαν έναν μεγάλο αριθμό επιθέσεων κατά των Ινδουιστών. Αναφορές υποδεικνύουν ότι έχουν σημειωθεί περισσότερες από 200 επιθέσεις σε περίπου 50 διαμερίσματα από την πτώση της κυβέρνησης του Awami League στις 5 Αυγούστου, σύμφωνα με το Συμβούλιο Ενότητας Ινδουιστών, Βουδιστών και Χριστιανών του Μπαγκλαντές. «Υπάρχει βαθιά ανησυχία, άγχος και αβεβαιότητα μεταξύ των μειονοτήτων σε όλη τη χώρα» δήλωσε το συμβούλιο σε μια ανοιχτή επιστολή.
Αυτή τη στιγμή όμως μία καινούρια μέρα ελπίδας φαίνεται να ξημερώνει για το πολύπαθο Μπαγκλαντές, όπου την εξουσία έχει αναλάβει ο Νομπελίστας Μοχάμαντ Γιουνούς, που ειδικεύεται στην μικροοικονομία και τον περιορισμό της φτώχειας, σχηματίζοντας μεταβατική κυβέρνηση. Ο Γιουνούς μετά από αυτά τα αιματηρά επεισόδια διορίστηκε επικεφαλής της μεταβατικής κυβέρνησης του Μπαγκλαντές από τον Πρόεδρο Μοχάμαντ Σαχαμουντίν στις 7 Αυγούστου 2024. Η μεταβατική κυβέρνηση έχει λάβει την υποστήριξη σημαντικών θεσμών στο Μπαγκλαντές, συμπεριλαμβανομένης της αδιαμφισβήτητης υποστήριξης του Αρχηγού του Στρατού Στρατηγού Waker-uz-Zaman. Τώρα, η μεταβατική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Γιουνούς έχει σχηματιστεί με την εντολή να σταθεροποιήσει το έθνος και να προετοιμάσει τις εκλογές. Σε αυτό το πλαίσιο, έχει προτείνει μεταρρυθμίσεις σε έξι βασικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής εξουσίας, του εκλογικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης.
Ωστόσο, η εκτεταμένη ατζέντα μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης, και ιδιαίτερα οι προσπάθειές της να τροποποιήσει το Σύνταγμα έχουν προκαλέσει κριτική για την υπέρβαση του κύριου ρόλου της ως προσωρινής αρχής φροντίδας, κάνοντας μόνιμες και μη αναστρέψιμες αλλαγές στις θεμελιώδεις δομές και πολιτικές του Μπαγκλαντές.
Ο κύριος σύμβουλος Μοχάμαντ Γιουνούς δικαιολογεί την προσωρινή κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι οι αξιωματούχοι και το κοινό επιθυμούν μια διευρυμένη έκταση εργασίας για τη νέα κυβέρνηση και έχουν πλήρη συναίνεση ότι το σύνταγμα πρέπει είτε να τροποποιηθεί είτε να δημιουργηθεί ένα νέο σύνταγμα. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι οι αρχικές και επόμενες απαιτήσεις του λαού, με τις οποίες ζητούσαν πολιτικά αποτελέσματα όπως η παραίτηση του πρώην προέδρου, δεν απαιτούσαν ενέργειες πέρα από το συνταγματικό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένης της αναθεώρησης του συντάγματος ή της αμφισβήτησης της βάσης του.
