«Θα είναι αχρείαστα, αν είναι. Αν δεν είναι, τότε θα μπλέξουμε» εξήγησε για τα εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ τοποθετήθηκε αναφορικά με την ανάγκη αμυντικής αυτονομίας της ΕΕ, τη σύρραξη στην Μέση Ανατολή, αλλά και την υψηλή στρατηγική των ΗΠΑ, στο εξής.
Με φόντο τις τελευταίες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, αλλά και του ομολόγου του, Γιασάρ Γκιουλέρ ο Υπουργός Άμυνας εξήγησε πως «δεν είχα και δεν έχω πειστεί ότι η Τουρκία έχει αποστεί των πάγιων επιδιώξεών της. Άρα η Τουρκία διατυπώνει και μάλιστα με διερευνώμενο εύρος, με αυξανόμενο εύρος τις διεκδικήσεις της απέναντι στη χώρα». «Η ήρεμη επιφάνεια, δηλαδή οι μη παραβιάσεις σε ένα βαθμό του εναέριου χώρου», όπως υποστήριξε ο κ. Δένδιας έχει να κάνει, την ίδια ώρα, «με την ανάγκη της Τουρκίας με την ευρύτερη εικόνα της να φαίνεται ως ένας καλός παίκτης στο διεθνές γίγνεσθαι».
Ως προς το κόστος των αμυντικών δαπανών, «η πραγματικότητα είναι πως αν δεν έχει μια ικανότητα να υπερασπίσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς να φας βούτυρο. Δεν μπορείς να φας τίποτα» δήλωσε ο κ. Δένδιας, σημειώνοντας πως «η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να έχει μια επαρκή αμυντική ικανότητα για να αποτρέψει» έναν τουλάχιστον γείτονα υποστήριξε ο Υπουργός Άμυνας, υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία μας «απειλεί με casus belli».
Κληθείς να τοποθετηθεί αναφορικά με την υφέρπουσα συζήτηση, μετά και την αλλαγή σκυτάλης στις ΗΠΑ αναφορικά με την στρατηγική αυτονομία της ΕΕ, «η Ευρώπη οφείλει να έχει αμυντικό βραχίονα». Ωστόσο, «καθόλου έτοιμη δεν είναι. Είναι αλλού για αλλού» περιέγραψε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, ασκώντας παράλληλα κριτική στη λειτουργία της, καθώς «δεν υπάρχει επικοινωνία δύο αξόνων πολιτικής της ΕΕ». Συγκεκριμένα, «ένα τμήμα της Ένωσης λέει ότι πρέπει να έχουμε αμυντικό βραχίονα» ανέφερε ο κ. Δένδιας, τη στιγμή που ένα άλλο επιμένει στη δημοσιονομική ορθοδοξία. «Αυτές οι δύο πραγματικότητες που επικοινωνούν;», διερωτήθηκε.
«Η ΕΕ τείνει να αντιμετωπίζει το πρόβλημα αφ’ ης έχει επέλθει η ζημία και όχι προ» υπογράμμισε, λέγοντας πως λειτουργεί ως «μαθητευόμενος μάγος». Ταυτόχρονα, η συζήτηση περί αμυντικής αυτονομίας βρίσκει ευήκοα ώτα μεταξύ των Ευρωπαίων ομολόγων του, όπως υποστήριξε ο κ. Δένδιας «και αυτό σας το λέω ως κριτική χωρίς να είμαι αντιευρωπαίος», συνέχισε, για να συμπληρώσει πως «πρέπει ορισμένα πράγματα να γίνονται κατανοητά εν τόπω και χρόνω και όχι όταν έχει επέλθει η ζημία».
«Εμείς προσπαθούμε να φτιάξουμε τις ένοπλες δυνάμεις του 2030» ανέφερε, αλλά «οι ΗΠΑ διευρύνουν τα ελλείμματα τους και η ΕΕ με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης είναι υπέρμαχος μιας δημοσιονομικής ακολουθίας που είναι ανακόλουθη με τα υπόλοιπα προτάγματά της», όπως δήλωσε.
Ερωτηθείς για τις συνέπειες του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, ο κ. Δένδιας παρατήρησε πως «η ανάγκη της φρεγάτας είναι μια συνέπεια σύγκρουσης στην Μέση Ανατολή», επισημαίνοντας ότι «εμείς δεν είμαστε με κανένα τρόπο μέρος της σύγκρουσης της Μέσης Ανατολής». «Άρα δεν ανεχόμαστε να είναι αντικείμενο στοχοποίησης» πλοία ελληνικών συμφερόντων.
Ως προς τη φιλοσοφία των νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας υπεραμύνθηκε της αύξησης της ελληνικής συμμετοχής σε αυτά, ως μη ικανοποιημένος για το ποσοστό, που ισχύει μέχρι τώρα.
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Δένδιας προανήγγειλε την παρουσία του Γάλλου υπουργού Άμυνας στις 12-13 Δεκεμβρίου στην Αθήνα, εγκαινιάζοντας μια νέα φάση στη διμερή συνεργασία τους, ενώ υπενθύμισε την ελληνική συμμετοχή στα νέα προγράμματα από τις μεγάλες πλατφόρμες ως παράμετρο συμμετοχής στα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα. «Θέλουμε παραπάνω» σημείωσε ο Υπουργός Άμυνας, με φόντο και τη διαπραγμάτευση της 4ης φρεγάτας Belharra.
Ερωτηθείς, τέλος, για το ενδεχόμενο εκλογής του στην Προεδρία της Δημοκρατίας ως πρόσωπο ευρείας πολιτικής συναίνεσης, «προς θεού ούτε το ερώτημα μπορώ να υιοθετήσω» απάντησε ο κ. Δένδιας, υπενθυμίζοντας πως «επί του θέματος της Προεδρίας με απόλυτο σεβασμό έχω απαντήσει δύο φορές. Δεν άφησα καμία επιλογή με κανέναν τρόπο» όπως είπε, σχολιάζοντας ακόμη πως «αλίμονο στη χώρα αν εγώ ήμουν η μοναδική λύση». «Εάν έξι μήνες πριν από τη λήξη της θητείας του εκάστοτε Προέδρου ξεκινά μια κουβέντα για τη διαδοχή του, που σε βαθμό που δεν τον περιλαμβάνει, δεν την περιλαμβάνει, δεν είναι σεβασμός στο θεσμό», κατέληξε.
