Η κυβέρνηση πιστώνεται την επιτυχή επίλυση μιας χρονίζουσας και ενίοτε κακοφορμίζουσας ασάφειας, η οποία φαινόταν όλο και πιο κενή νοήματος, όλο και πιο αναχρονιστική. Ενώ από πολιτικής άποψης, το κυβερνών κόμμα ιδανικά σταματά τη διαρροή ψηφοφόρων προς το πιο συντηρητικό, παραδοσιακά φιλοβασιλικό άκρο του δεξιού φάσματος. Σε σημειολογικό επίπεδο, υποχρεώνοντας τους τέως σε συνθηκολόγηση και δήλωση σεβασμού προς το θεμελιώδες άρθρο του Συντάγματος για τη φύση του πολιτεύματος, η κυβέρνηση κατήγαγε μια νίκη γοήτρου, την οποία λογικά εκτιμά το κεντρώο και προοδευτικό κοινό.
Σε μια παράδοξη διεργασία που εξελίχθηκε σε διάφορα στάδια στη διάρκεια του 2024, ο Παύλος ικανοποίησε τη μεγάλη επιθυμία του πατέρα του – και ταυτόχρονα την παραβίασε. Διότι αφενός ο Κωνσταντίνος, ασχέτως των τριβών και των εντάσεων με την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, δεν έπαψε ποτέ να θεωρεί τον εαυτό του Ελληνα – βασιλέα των Ελλήνων για την ακρίβεια. Και το ίδιο πίστευε για την οικογένειά του.
Αφετέρου, όμως, ο ίδιος αρνιόταν σθεναρά και επίμονα να συμβιβαστεί με την τυπική υποχρέωση της χρήσης ενός επωνύμου όπως κάθε άλλος κοινός Ελληνας πολίτης. Το βήμα αυτό εντέλει το έκανε ο πρωτότοκος γιος του, ο Παύλος. Για τα τέσσερα αδέλφια και τα πέντε παιδιά του, αλλά πάντα εις το όνομα του πατρός του. Και μάλιστα, διαλέγοντας το «Ντε Γκρες», ένα επώνυμο που πιθανότατα δεν θα ενέκρινε ο Κωνσταντίνος.
Με καταλυτικά γεγονότα τον θάνατο του Κωνσταντίνου Β’ στις 10 Ιανουαρίου του 2023, τον δίαυλο επικοινωνίας που δημιουργήθηκε μεταξύ της κυβέρνησης και της τέως βασιλικής οικογένειας, μαζί με κάποια ανεπίσημα ιδιωτικά γεύματα στην περιώνυμη «Ράτκα» με συνδαιτυμόνες τον πρίγκιπα Νικόλαο και τον υπουργό παρά τω πρωθυπουργώ Μάκη Βορίδη για τη διευθέτηση των λεπτομερειών ενός ιδιότυπου πλην αρκετά χαμηλόφωνου quid pro quo, πλέον δέκα μέλη της τέως βασιλικής δυναστείας αποκτούν (ή ανακτούν) την ελληνική ιθαγένεια.
Επιγραμματικά, ο Παύλος -στο εξής Ντε Γκρες- χρειάστηκε να δεσμευτεί ότι παραιτείται οριστικά από κάθε ενδεχόμενη βλέψη να αμφισβητήσει την τρέχουσα μορφή του πολιτεύματος, που ορίζεται ως προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Σε αντάλλαγμα αυτής της δήλωσης, το κράτος από την πλευρά του αποφάσισε να άρει τα σχετικά νομικά κωλύματα και να παραχωρήσει -ή να αποκαταστήσει, αν προτιμά κανείς- την ελληνική ιθαγένεια στα πέντε τέκνα του Κωνσταντίνου Β’, καθώς και σε πέντε από τα εγγόνια του.
Συγκεκριμένα, η δήλωση του Παύλου αναφέρει επί λέξει τα εξής: «Ο Παύλος και τα υπόλοιπα μέλη της τέως βασιλικής οικογένειας κατέθεσαν το πρωί της Πέμπτης στο Ληξιαρχείο Αθηνών έκθεση δήλωσης βάσει της παραγράφου 6 του νόμου 2215/1994 μέσω του πληρεξούσιου δικηγόρου τους. Ο Παύλος: Α) Ρητά και ανεπιφύλακτα σέβεται το Σύνταγμα της Ελλάδος, αποδέχεται και αναγνωρίζει το πολίτευμα της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου 1974, με το οποίο καθορίστηκε κατά τρόπο μη υποκείμενο σε μεταβολή η μορφή του πολιτεύματος. Και Β) Ρητά και ανεπιφύλακτα παραιτείται από τις κάθε είδους διεκδικήσεις οι οποίες συνδέονται με την κατά το παρελθόν άσκηση του πολιτειακού πολιτεύματος αξιώματος ή της κατοχής οποιουδήποτε τίτλου». Στην ίδια δήλωση διευκρινίζεται ότι το επώνυμο που επέλεξαν τελικώς οι απόγονοι του Κωνσταντίνου είναι Ντε Γκρες (De Grece).
Στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, υπ’ αριθμόν 7035 με ημερομηνία δημοσίευσης 20 Δεκεμβρίου 2024 και με την υπογραφή του υπουργού Εσωτερικών Θεόδωρου Λιβάνιου, ανακοινώνεται ότι αποφασίστηκε «η αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας του 1. (επώνυμο) ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ, (όνομα) ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, (πατρώνυμο) ΠΑΥΛΟΣ, (μητρώνυμο) ΜΑΡΙ-ΣΑΝΤΑΛ». Ακολουθούν άλλες 9 πανομοιότυπες αποφάσεις -με τη σειρά που αναφέρονται στο ΦΕΚ- για την Αλεξία, τον Παύλο, τον Νικόλαο, τον Οδυσσέα-Κίμωνα, τον Κωνσταντίνο-Αλέξιο, τον Αριστείδη-Σταύρο, τη Θεοδώρα, τον Φίλιππο και τη Μαρία-Ολυμπία. Πρόκειται για τα παιδιά του Κωνσταντίνου και τα παιδιά του Παύλου. Για άπαντες εντέλλεται η εγγραφή τους στο δημοτολόγιο του Δήμου Αθηναίων.
