Οι μέρες που έπονται μπορεί να αποτελούν γρίφο για τους πολιτικούς και οικονομικούς αναλυτές, αλλά και για όλους όσοι επιχειρούν — ως σύγχρονες Πυθίες — να μαντέψουν το μέλλον.
Υπήρχαν πάντως πολλοί που επέμεναν ότι το διαδίκτυο θα αποτύχει και ότι η τηλεόραση δεν θα είχε ποτέ μεγάλη επιτυχία. Ακόμη και ο σχεδόν αλάνθαστος πολιτικός αναλυτής των ΗΠΑ, Άλαν Λίχτμαν, υπέπεσε φέτος σε σφάλμα, εκτιμώντας ότι η εκλεκτή του απερχόμενου προέδρου, Κάμαλα Χάρις, θα βάλει στο περιθώριο τον δισεκατομμυριούχο Ρεπουμπλικανό Ντόναλντ Τραμπ.
Ωστόσο, αναγνωρίζοντας ότι οι προβλέψεις είναι μια απρόβλεπτη τέχνη, το Politico παραθέτει πέντε σενάρια που θα μπορούσαν να μας κάνουν αισιόδοξους για τη νέα χρονιά.
1. Τέλος στους πολέμους
Ο Ρεπουμπλικανός πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, μπορεί να φαίνεται παράδοξος ως ειρηνοποιός, ωστόσο, κατά την προεκλογική του εκστρατεία υποσχέθηκε ότι θα «σταματήσει τις εχθροπραξίες» που μαίνονται σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων της Μέσης Ανατολής και της Ουκρανίας. Μπορεί και να τα καταφέρει, σχολιάζει το Politico.
Από την πλευρά του, ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, υποστήριξε ότι ο πόλεμος της Ρωσίας θα τελειώσει «γρηγορότερα» εάν ο Τραμπ επιστρέψει στην εξουσία. Ίσως, απλώς να προσπαθούσε να δείξει προθυμία για διαπραγματεύσεις.
Η άρνηση σε μια τέτοια πρόταση θα ήταν πιθανό να προκαλέσει τη δυσαρέσκεια του πρώην παρουσιαστή ριάλιτι, οπότε είναι καλύτερο να αφήσουμε τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, να φανεί ως ο «δύσκολος» της υπόθεσης.
Πάντως, σε κάποιους κύκλους των Βρυξελλών, υπάρχει κρυφή ανακούφιση για το ενδεχόμενο ο Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας. Ορισμένοι μάλιστα πιστεύουν ότι είναι πιο πιθανό να εξασφαλίσει μια καλύτερη συμφωνία με τη Μόσχα από ό,τι η Καμάλα Χάρις, εάν αυτός αναλάμβανε εκ νέου το προεδρικό αξίωμα.
Παρά τις δυτικές υποσχέσεις να σταθούν στο πλευρό της Ουκρανίας «όσο χρειαστεί», ενισχύεται επίσης η συνειδητοποίηση ότι ο πόλεμος είναι αδύνατο να κερδηθεί εάν ο στόχος είναι η πλήρης ανάκτηση όλων των εδαφών που κατέλαβε η Ρωσία.
Εάν, όμως, ο Τραμπ μεσολαβήσει για μια συμφωνία που περιλαμβάνει εδαφικές παραχωρήσεις για την Ουκρανία, τότε υπάρχει το επιπλέον πλεονέκτημα ότι μπορεί να κατηγορηθεί για αυτές τις υποχωρήσεις, αφήνοντας τα «γεράκια» της Ευρώπης και των ΗΠΑ χωρίς τύψεις για τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις τους.
Στη Μέση Ανατολή, οι υπερεθνικιστές του Ισραήλ και οι Εβραίοι δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους για την επανεκλογή του Τραμπ και τις επιλογές του στην εξωτερική πολιτική. Όλα δείχνουν ότι ο Τραμπ θα τους δώσει ό,τι θέλουν.
Σε τελική ανάλυση, ο υποψήφιος πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ, Μάικ Χάκαμπι, έχει απορρίψει την ιδέα ότι υπάρχει ένας λαός που ονομάζεται Παλαιστίνιοι, διακηρύσσοντας ότι πρέπει να εκτοπιστούν.
Παρόλα αυτά, ο σύζυγος της Μελάνια Τραμπ δεν έδωσε στον Νετανιάχου αυτό που ήθελε την τελευταία φορά που ήταν στο Οβάλ Γραφείο, δηλαδή μια επικύρωση της προσάρτησης της Δυτικής Όχθης ή τουλάχιστον των ισραηλινών οικισμών.
