Όπως περιγράφει η κυρία Καββίδα μιλώντας στο «Όπου υπάρχει Ελλάδα», η μικρή Βαλεντίνα, τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι πριν από έναν χρόνο. «Έχασα πάρα πολλά χρόνια από τη ζωή μου», λέει η κυρία Καββίδα για την ημέρα που είχε το ατύχημα η μικρή. Η Βαλεντίνα είχε ανέβει το αναβατόριο του σπιτιού με τη γιαγιά της και τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι.
«Το τραύμα ήταν σοβαρό, εγώ όπως το είδα ήταν σαν να έλειπε ολόκληρο κομμάτι από το χέρι. Πήρα τηλέφωνο τον μπαμπά της και μόλις έφτασε σπίτι εγώ είχα τυλίξει το παιδί με μια πετσέτα, το άρπαξε και άρχισε να προχωράει. Εκείνη την περίοδο έλειπε ο αγροτικός γιατρός και για καλή μας τύχη ήταν μια γιατρός με ειδικότητα την χειρουργική», ανέφερε.
«Εμείς είδαμε το τούρκικο και μπήκαμε κατευθείαν μέσα, δεν σκεφτήκαμε να σταματήσουμε στο ιατρείο, έφευγε εκείνη την ώρα. Τότε σκεφτήκαμε πως θα υπάρχει μεγάλο νοσοκομείο. Τι θα κάναμε; Αφού γνωρίζαμε πως στην καλύτερη το ελικόπτερο για να έρθει στο Καστελόριζο θέλει δυόμιση ώρες. Και να έρθει το ελικόπτερο που θα πάμε; Στο νοσοκομείο Ρόδου. Εγώ είμαι από τη Ρόδο και ξέρω πως το νοσοκομείο τα τελευταία 10 χρόνια είναι υποστελεχωμένο», συμπλήρωσε.
Glomex Player(eexbs1jkdkewvzn, v-d72oo6vcmbld)
Το ζευγάρι έφτασε στο Κας και ασθενοφόρο τους μετέφερε στο νοσοκομείο της πόλης όπου οι γιατροί έδωσαν μάχη για να σωθεί το χέρι του παιδιού. «Έκαναν εξετάσεις και γρήγορα μας πήρε το ασθενοφόρο και πήγαμε στην Αττάλεια, σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστημιακά νοσοκομεία», θυμάται η Ευγενία Καββίδα.
Η Βαλεντίνα νοσηλεύτηκε στην Αττάλεια για ένα μήνα. Σύμφωνα με τον ΣΚΑΙ, κομβικό ρόλο για τη διάσωση του παιδιού έπαιξε η Χιουριγκιούν Πακιρτζί Μαγιάφι που καθοδήγησε τους γονείς και τους βοήθησε με χρήματα. «Έδωσε τα πρώτα έξοδα καθώς εμείς φύγαμε χωρίς τίποτα», είπε η κυρία Καββίδα και συμπλήρωσε: «εγώ θα πούλαγα το νεφρό μου για να πάω σε αυτό το νοσοκομείο. Πάλι, ξανά και ξανά. Για αυτό το λόγο δεν θέλω να κάνω άλλο παιδί, αν συμβεί κάτι σοβαρό δεν έχουν ασφάλεια. Γιατί να κάνω παιδί και να έχω ένα νεογέννητο εδώ και για έναν απλό υπέρηχο να πηγαινοέρχομαι στη Ρόδο; Γιατί να μην περιμένω να φύγω από εδώ, να πάω σε ένα μέρος με ένα μεγάλο νοσοκομείο;».
«Δώστε κίνητρα να έρθουν γιατροί στο νησί»
«Εμείς ζούμε σε ένα μέρος που μέχρι πριν κάποια χρόνια δεν είχα καταλάβει πόσο σοβαρό είναι να έχεις γιατρούς στο νησί. Με ρωτούσαν “πώς ζεις στο Καστελόριζο; Δεν φοβάσαι;”. Εγώ δεν φοβόμουν από άγνοια. Είχαμε μικρά περιστατικά τα οποία φόβισαν και μετά έγινε το σοβαρό. Σκεφτόμαστε πόσο σοβαρό είναι το θέμα με τους γιατρούς στο νησί», ανέφερε η μητέρα.
Όταν χτύπησε η Βαλεντίνα «έπρεπε να πάρουμε μία γρήγορη απόφαση και ήταν η σωστή. Η Βαλεντίνα έχει το χεράκι της. Από τότε αλλάξαμε ως άνθρωποι».
«Όλα πήγαν καλά αλλά δώστε κίνητρα να έρθουν γιατροί στο νησί», κατέληξε η κυρία Καββίδα.
