Βάσει πρωτοκόλλου οι απαραίτητες αυτές εξετάσεις θα έχουν διάρκεια αρκετών ωρών και θα γίνουν σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.
Μόλις ολοκληρωθούν τα τεστ θα υπάρχει μία πιο ακριβής εκτίμηση για το μέλλον του παιδιού.
Ωστόσο, όπως ήδη έχουν διατυπώσει εντατικολόγοι, νευροχειρούργοι αλλά και ο ίδιος ο διοικητής του ΠΑΓΝΗ, η κατάστασή του παραμένει εξαιρετικά κρίσιμη ενώ είναι πολύ δύσκολη η βελτίωσή του.
«Μέχρι στιγμής δεν έχουμε κάποια θετική αντίδραση για την οποία να είμαστε αισιόδοξοι» έχουν δηλώσει διοικητής και αναπληρωτής διοικητής του ΠΑΓΝΗ καθώς παραμένει αυξημένη η ενδοκράνια πίεση με τα φάρμακα να μην έχουν αποδώσει όπως θα ήθελαν οι γιατροί.
Οι απολογίες της μητέρας και του συντρόφου της
Θέλοντας να ελαφρύνουν τη θέση τους, η μητέρα του 3χρονου Άγγελου και ο σύντροφός της ρίχνουν ο ένας στον άλλο το φταίξιμο για τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη.
Ενώπιον του ανακριτή, η 26χρονη ισχυρίστηκε πως τον Άγγελο χτυπούσε ο 44χρονος με το ξύλο της κούνιας, τη στιγμή που ο πατριός έριξε όλο το φταίξιμο στη μητέρα υποστηρίζοντας πως δεν είχε χτυπήσει ποτέ το παιδί. Οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν προφυλακιστέοι και φυγαδεύτηκαν από τα δικαστήρια Ηρακλείου εξαιτίας του πλήθους που είχε συγκεντρωθεί με διάθεση να τους λιντσάρει.
Η αδιαφορία της μητέρας
Από την απολογία της 26χρονης καταδεικνύεται η αδιαφορία της για τα όσα φρικτά βίωσε ο 3χρονος. Η μητέρα αφού αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι χτύπησε το τρίχρονο αγοράκι, στη συνέχεια περιέγραψε ανερυθρίαστα τις στιγμές που ο σύντροφός της χτυπούσε μπροστά της το παιδί με ένα ξύλο από την κούνια του χωρίς αυτή ουσιαστικά να κάνει τίποτα για να το αποτρέψει.
«Μετά τον ένα μήνα (της γνωριμίας τους), αυτός ξεκίνησε να του ασκεί βία του παιδιού, το χτυπούσε με το ξύλο της κούνιας που είχε, το χτυπούσε ή στα χέρια, αυτό ξεκίνησε τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη. Το χτυπούσε γιατί έκανε ζαβολιές και δεν τον άφηνε να είναι μαζί μου αυτός συνέχεια. Το παιδί είχε συνηθίσει να πηγαίνω τουαλέτα και να είναι δίπλα μου επειδή δεν είχα κάποιον να τον κρατήσει, και αυτό τον πείραζε, έλεγε δεν είναι σωστό για το παιδί αυτό. Του χτυπούσε το χέρι με το ξύλο, του χτυπούσε την πατούσα από κάτω, αυτό γινόταν συνέχεια.
Την πρώτη φορά του μίλησα με νεύρα, του είπα ότι αν το ξανακάνει θα κινηθούμε διαφορετικά στην αστυνομία. Την επόμενη ημέρα το χτύπησε ξανά στην πατούσα από κάτω με το ξύλο, έλεγε, έτσι έκανε η συγχωρεμένη η μάνα μου για να κάτσουν καλά τα παιδιά. Την τρίτη φορά του είπα ότι θα ζητήσω χρήματα από τους γονείς μου να σηκωθώ να φύγω. Πήρα τον πατέρα μου και μου είπε ξανασκέψου το, έχει γίνει κάτι; Όμως δεν μπορούσα να μιλήσω γιατί ήταν και εκείνος μπροστά. Έπαιρνα με το κινητό μου τον πατέρα μου και του έλεγα να φύγω. Είπα στον μπαμπά μου ότι συμπεριφέρεται άσχημα στο παιδί και του ζήτησα χρήματα για να φύγω από το σπίτι να πάω στην αστυνομία. Δεν με είχε κλειδωμένη, μου είχε πει όμως να μην φύγω και να αφήσω τα σκυλιά. Δεν είχα κλειδιά για να βγω έξω και να ξαναγυρίσω, δηλαδή αν έφευγα να πάω στην αστυνομία να τον καταγγείλω δεν θα μπορούσα να ξαναγυρίσω».
Αφού λοιπόν αν τον κατήγγειλε, όπως λέει, δεν θα μπορούσε να ξαναγυρίσει σπίτι της, προτίμησε να κάτσει άπραγη και να βλέπει το παιδί της να βασανίζεται καθημερινά.
«Ήμουν μπροστά όταν το χτυπούσε το παιδί, του έπαιρνα το ξύλο και αγκάλιαζα το παιδί. Την πρώτη φορά το πέταξα εγώ το ξύλο έξω στην αυλή, αυτός το έπαιρνε ξανά. Μετά το πέταξε η κόρη του έξω στην αυλή. Του μιλούσα αλλά δεν άκουγε ποτέ. Πήρα ξανά τον πατέρα μου αλλά μου έλεγε ότι τα πράγματα θα φτιάξουν. Εγώ του έλεγα ότι γίνονται χειρότερα. Δεν μπορούσα να του πω τι ακριβώς είχε γίνει. (…) Σε όλο αυτό φοβόμουνα να μιλήσω γιατί φοβόμουνα ότι θα μου κάνει κακό και εμένα. Δεν με είχε περιορισμένη, δεν με είχε χτυπήσει ποτέ, ούτε με είχε απειλήσει ότι θα με σκοτώσει, αλλά φοβόμουν να μιλήσω».
Αναφερόμενη στην ημέρα που το παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, η μητέρα του ανήλικου αρνείται κάθε εμπλοκή της:
«Την τελευταία ημέρα, στις 26, ξύπνησα κανονικά με το παιδί. Σηκώθηκα, τον έπλυνα, τον καθάρισα και ο (σύντροφος) μου, μου ζήτησε καφέ. Πήγα να πάρω καφέ σε απόσταση ούτε ένα λεπτό από το περίπτερο γιατί πίνει νες καφέ. Γυρνάω σπίτι και βλέπω το παιδί πάνω στον καναπέ με γυρισμένα τα μάτια. Το παιδί ήταν ανάσκελα στον καναπέ, ο (σύντροφος) ήταν με ένα κοριτσάκι από δίπλα και το ρώτησα και μου είπε ότι άκουσε φωνές και ήρθε. Άκουσα φωνές από τον (σύντροφο), μπήκα μέσα άκουγα από την εξώπορτα, τον άκουγα που έλεγε «Άγγελε, Άγγελε», μπήκα μέσα κλαίγοντας που είδα το παιδί μου έτσι. Έπιασα το χέρι του μικρού και ο (σύντροφος) μου είπε εσύ φύγε, του έκανε εισπνοές, του φύσαγε στο στόμα, του έκανε κάρπα. Το παιδί κάποια στιγμή έκανε ένα “ααα” και “μαμά”, μετά τίποτα άλλο. Μετά ήρθε το ασθενοφόρο. Τα δάχτυλα του στο χέρι ήταν πρησμένα και μαυρισμένα από το ξύλο. Εγώ φώναζα, ρώταγα τι έγινε και μου είπε (ο σύντροφος) ότι το παιδί πήγε να σηκωθεί, έχασε τις αισθήσεις του και χτύπησε στο τραπεζάκι».
Η μητέρα του Άγγελου ισχυρίστηκε πως τον είχε « χτυπήσει στο μπεμπιλίνο του. Το παιδί το χτύπησα πάνω στο μπεμπιλίνο του». «Εγώ τον είχα χτυπήσει γιατί πήγαινε και άγγιζε τις πρίζες, τα καλώδια», είπε.
Η γέννηση του Άγγελου και η σχέση με τον πατέρα του
«Γέννησα στις 20-1-2022, είχα σχέση τότε με τον πατέρα του παιδιού. Μέναμε στο σπίτι του στην Αθήνα στον Περισσό μέχρι 20 ημερών, μαζί με την μητέρα του και τα άλλα τρία αδέρφια του. Τότε ήταν αυτός 20 χρονών, τώρα είναι 23. Με χτυπούσε εμένα αυτός και πήρα το παιδί και έφυγα. Πήγα στον πατέρα μου στον Ωρωπό, του έκανα καταγγελία, του έκαναν σύσταση, μετά προσπαθούσε να με βρει. Με έπαιρνε τηλέφωνο, μηνύματα κλπ. Του έδωσα ευκαιρία και όταν πήγαμε εκεί, το παιδί ήταν ενός χρόνου και το χτυπούσε το παιδί. Μετά του έκανα καταγγελία, δεν έγινε τίποτα. Είχε μείνει εκεί, δεν προχώρησε παρακάτω» είπε στην απολογία της η 26χρονη.
Η γνωριμία με τον 44χρονο
«Μετά από όλο αυτό τον καιρό γνώρισα τον κύριο (όνομα του συντρόφου της), μου τον γνώρισε μία φίλη. Είχε έρθει το παιδί της στον Ωρωπό, μιλήσαμε με βιντεοκλήση. Μου είπε “θέλεις να κατέβεις κάτω να συζήσουμε”, μου είπε και η άλλη κοπέλα “γιατί δεν κάνεις κάτι με αυτόν;”, για δύο τρεις βδομάδες γινόταν αυτό. Της είπα ότι δεν μπορώ να κατέβω και να φέρω το παιδί μου σε έναν ξένο άνθρωπο. Αυτός δεν ήξερε να γράφει, μιλάγαμε μέσω κάμερας, μου είπε να κατέβω να γνωριστούμε. Το σκεφτόμουν, το ξανασκεφτόμουν για πέντε μέρες. Πήρα την απόφαση να κατέβω. Την πήρα βαριά μεν, όμως την πήρα. Το σκεφτόμουν όταν ήμουν στο καράβι, σκεφτόμουν που πάω, να την κάνω ή όχι; Φτάνω στο Ηράκλειο και ήρθε ο συγκατηγορούμενός μου με την κόρη του. Πήγαμε σπίτι του και αγκαλιές φιλιά στο παιδί αυτός, η κόρη του. Τον ένα μήνα, τέλος Οκτώβρη όλα κανονικά ήταν. Εγώ ήμουν σπίτι, αυτός δούλευε, έλεγε ελεύθερος επαγγελματίας. Εγώ ήμουν με το παιδί. Είχε συνηθίσει το παιδί μαζί μου όλο αυτό τον καιρό, ερχόταν μαζί μου μέχρι να συνηθίσει τον χώρο το παιδί. Είχε δωμάτια και πάνω το σπίτι. Εγώ έλεγα μέσα μου, τα σκυλιά με ενδιαφέρουν ή το παιδί μου; Ποτέ δεν έβγαλα βόλτα τα σκυλιά, τις περισσότερες φορές έπαιρνα και το μικρό μαζί να πηγαίνουμε από πάνω στο πάρκο», ανέφερε.
«Την πρώτη φορά τον χτύπησε με ξύλο»
«Τις τελευταίες ημέρες πριν το συμβάν με το παιδί αυτός, ο (όνομα του συντρόφου της), ήταν άρρωστος. Εγώ έβγαινα και την ημέρα που αυτός ήταν στη δουλειά. Είχαμε ένα κλειδί, κλείδωνα την πόρτα και έβγαινα, δεν είχε ο καθένας το δικό του κλειδί, ήταν μόνο ένα. Αφού μίλησα με τον μπαμπά μου του είπα ότι θέλω να φύγω. Την πρώτη φορά το χτύπησε με το ξύλο στα χέρια. Είχε ένα πρόβλημα με το γεννητικό του μόριο. Δυσκολευόταν, ήθελε λίγο χρόνο για να κατουρήσει. Αυτός, (ο σύντροφος), δεν το δεχόταν αυτό. Του έλεγα άσε το παιδί, είναι δικό μου θέμα. Τον είχε δει την ώρα που τον άλλαζα, τον είχε δει ότι είχε αυτό το πρόβλημα. Όταν πρωτοήρθα και λίγο πριν γίνει όλο αυτό το συμβάν, το είχε δει. Ήξερε για το πρόβλημα με το γεννητικό του μόριο», κατέθεσε η μητέρα.
