Η κυρία Δέσποινα ανέβηκε στο βήμα, στην Πλατεία Συντάγματος, κρατώντας μία φωτογραφία της κόρης της. Η μητέρα έδειχνε την φωτογραφία της Κυριακής προς το πλήθος και έλεγε: «τους βλέπεις; Κοίτα τους που είναι».
«Η Κυριακή Γρίβα, για όσους μπόρεσαν να ξεχάσουν, τη γνωρίσατε μέσα από ένα ηχητικό όπου έλεγε “χάνομαι” και την απάντηση “τα περιπολικά δεν είναι ταξί”. Τη γνωρίσατε, την αγαπήσατε και σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ που ανάψατε ένα κερί στο όνομά της. Που είπατε μια προσευχή για εκείνη. Είμαι εδώ σήμερα, όχι μόνο για την Κυριακή. Είμαι εδώ ως μάνα γιατί ξέρω πως είναι να ακούς το παιδί σου μέσα από ένα ηχητικό να ζητάει βοήθεια και οι γύρω να σφυρίζουν αδιάφορα. Ξέρω πως είναι να ακούς το παιδί σου να κραυγάζει σαν μάνα, ξέρω πως είναι», είπε η κυρία Δέσποινα.
Glomex Player(eexbs1jkdkewvzn, v-d840arl4mfjd)
«Πώς είναι να ψάχνεις, πώς είναι να θάβεις ένα ρολόι, ένα δάχτυλο, ένα κάρβουνο; Πώς είναι να σου δίνουν το παιδί σου σε σακούλα; Πόσο βάρος έχουν οι 57 ψυχές; Τους κουβαλάς στους ώμους σου Μαρία μου και εγώ είμαι εδώ μαζί σου. Μακάρι να μπορούσα να πάρω λίγο από τον πόνο σας. Γιατί εγώ θα τα καταφέρω. Όλοι μαζί. Ευχαριστώ που αγαπήσατε την Κυριακή μου σαν να ήταν δικό σας παιδί», κατέληξε.
Glomex Player(eexbs1jkdkewvzn, v-d8400gwnfw7l)
