Παρά την ηρωική της αντίσταση στη βίαιη, μέχρι κτηνωδίας, ρωσική εισβολή, η πλάστιγγα γέρνει επικίνδυνα. Η χώρα αποκαμωμένη πιέζεται πλέον ασφυκτικά από την Ουάσινγκτον να υποκύψει σε ώμο εκβιασμό. Να ξεπουλήσει τα «ασημικά» της και να υποθηκεύσει το μέλλον των επόμενων γενιών της. Η κοινή χρήση, επί της ουσίας η εκχώρηση, του πλούτου της αποτελεί το επαχθές αντίτιμο της ελπίδας της στη διεκδίκηση μιας αξιοπρεπούς ειρήνης.
Αναγκαστικά, η Ουκρανία όφειλε να συμβιβαστεί σε μια διμερή συμφωνία με τις ΗΠΑ, καθώς δεν είχε την πολυτέλεια να την αρνηθεί. Να προτιμήσει να την υπογράψει παρά να γίνει έρμαιο μαστιγώματος με τον βούρδουλα του «ουαί τοις ηττημένοις». Τα αμερικανικά ΜΜΕ είχαν επινοήσει για την περίσταση τον όρο συναλλακτική διπλωματία. Στην πραγματικότητα ομολογούσαν ότι δεν επρόκειτο για εμπορικό νταραβέρι αλλά για ληστρική αρπαγή.
Οι ΗΠΑ του 50%
Νάτος λοιπόν ο αγχωμένος Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην Ουάσινγκτον. Ολοι περίμεναν να εμφανιστεί πειθήνιος στο Οβάλ Γραφείο. Υποταγμένος στις απαιτητικές αξιώσεις του Λευκού Οίκου. Πρόθυμος, όσο είναι κάποιος με το πιστόλι στον κρόταφο, να υπογράψει τα πάντα όλα. Κυρίως την καταβολή στις ΗΠΑ του 50% όλων των εσόδων που θα προκύψουν από τη μελλοντική εκμετάλλευση των κρατικών ορυκτών, μετάλλων, πετρελαίου, φυσικού αερίου, σπάνιων γαιών, υποδομών, λιμανιών και των σχετικών υπηρεσιών logistics.
Εντέλει, η συνάντηση Τραμπ και Ζελένσκι δεν είχε τον χαρακτήρα ενός χαρούμενου παιδικού πάρτυ ή ενός ρομαντικού τετ α τετ. Σύντομα ανέβηκαν οι τόνοι. Ο αυταρχικός Αμερικανός πρόεδρος απευθύνθηκε στον Ουκρανό ομόλογό του κατηγορώντας τον ότι «ρισκάρει με τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο», τονίζοντάς του αυστηρά «θα έπρεπε να ήσουν ευγνώμων». Ο τσιτωμένος Ζελένσκι απάντησε στον Τραμπ να «μην κάνει συμβιβασμούς με έναν δολοφόνο όπως ο Πούτιν».
Ο Ουκρανός πρόεδρος τα μάζεψε άρον-άρον και αποχώρησε έξαλλος χωρίς να υπογράψει τίποτε. Ηδη η ατμόσφαιρα έφερνε σε σαλούν από γουέστερν, όπου οι νταήδες πετούν έξω με κλοτσιές τους απροσάρμοστους – αν δεν συνέβη πράγματι το ίδιο και στον Λευκό Οίκο.
Φέρεται πως ο εκνευρισμένος Τραμπ, όταν η συζήτηση οξύνθηκε, έδωσε διαταγή στον υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο και τον σύμβουλό του για την Εθνική Ασφάλεια Μάικ Βαλτς να παραδώσουν μήνυμα στον Ουκρανό πρόεδρο ότι «ήρθε η ώρα να φύγει». Μεταφραζόμενο με ευγενείς διπλωματικούς όρους να τον «ξωπετάξουν» εσπευσμένα από τον χώρο.
O Τραμπ κατηγόρησε τον Ζελένσκι ότι δεν «σεβάστηκε τις ΗΠΑ», αλλά με τη μεγαθυμία του οικοδεσπότη τού παραχώρησε τη δυνατότητα «να επιστρέψει όταν θα είναι έτοιμος για ειρήνη». Η αναμενόμενη συνέντευξη Τύπου των δύο ηγετών φυσικά ακυρώθηκε. Αποτέλεσμα, η περιβόητη συμφωνία μπήκε, προσωρινά, στην κατάψυξη.
Στις 16 Οκτωβρίου του 2024 ο Ουκρανός πρόεδρος παρουσίασε στη Βερχόβνα Ράντα, στο ουκρανικό Κοινοβούλιο δηλαδή, το «Σχέδιο για τη Νίκη». Στην αγόρευσή του παρέλειψε να αναφερθεί στο πρόσφατο έπος της χώρας, που είναι δομημένο από λυτρωτικές διεκδικήσεις και εθνικιστικά αιτήματα για δικαιοσύνη στα δικαστήρια της Ιστορίας.
