Στην αρχή μιας διαδικασίας τα νήματα της οποίας φυσικά κινεί ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που παίζει το μεγάλο στοίχημα, όχι μόνο για να εμφανιστεί ως ο μεγάλος ηγέτης που στον νέο αιώνα της Τουρκίας θα είναι αυτός που θα εξαλείψει την απειλή της κουρδικής «τρομοκρατίας» και θα ακυρώσει τα «σχέδια των ξένων» για διαμελισμό της Τουρκίας, αλλά και άμεσα να μπορέσει με τη στήριξη των Κούρδων να εξασφαλίσει μία ακόμη θητεία στην προεδρία της Τουρκίας, η οποία τυπικά απαγορεύεται από το Σύνταγμα, είτε με αναθεώρησή του είτε με πρόωρες εκλογές.
Ιστορικός συμβιβασμός
Η προσδοκία της τουρκικής ηγεσίας είναι ότι μια νέα ειρηνευτική διαδικασία θα βάλει οριστικά τέλος στο όραμα του κουρδικού εθνικισμού για τη δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στη Μέση Ανατολή, το οποίο αποτελεί και τη μεγαλύτερη απειλή ασφαλείας για την ίδια την Τουρκία. Καθώς μετά από έναν αιώνα αλλαγών του χάρτη της Μέσης Ανατολής, οι δύο λαοί που έμειναν χωρίς εθνική ολοκλήρωση και δημιουργία ανεξάρτητου κράτους είναι οι Κούρδοι και οι Παλαιστίνιοι.
Είκοσι έξι χρόνια μετά την κινηματογραφική σύλληψή του, ενώ είχε μεταφερθεί στην ελληνική πρεσβεία στο Ναϊρόμπι, ο Οτσαλάν κάνει ένα ιστορικό βήμα συμβιβασμού με την παραδοχή της ήττας των ιδεών του, έχοντας την ελπίδα ότι και ο ίδιος θα έχει πλέον καλύτερη τύχη, αλλά κυρίως ότι η εγκατάλειψη του αγώνα μετά από σχεδόν πέντε δεκαετίες ένοπλης πάλης θα προσφέρει ευκαιρίες για καλύτερες συνθήκες ζωής για τους Κούρδους. Και ότι μέσα από την πολιτική δράση θα μπορέσουν να κερδίσουν δικαιώματα που στερήθηκαν για δεκαετίες.
Για το ΡΚΚ η δήλωση Οτσαλάν αποτελεί μια ομολογία αποτυχίας, την οποία μάλιστα διανθίζει με παλαιομοδίτικες μαρξιστικές αναφορές, καθώς τόσες δεκαετίες ένοπλης δράσης που άφησαν πίσω χιλιάδες νεκρούς δεν μπόρεσαν να βελτιώσουν την κατάσταση των Κούρδων. Αντιθέτως, οδήγησαν σε μια ολοένα και πιο σκληρή καταστολή από το τουρκικό κράτος, σε διάλυση των αυτοδιοικητικών δομών που ελέγχονταν από Κούρδους και σε μια βαθιά υπανάπτυξη των κουρδικών περιοχών της ΝΑ Τουρκίας λόγω της διακοπής χρηματοδότησης έργων και υποδομών.
Ειρηνευτική διαδικασία
Η δήλωση-κάλεσμα του Οτσαλάν αποτελεί την αφετηρία μιας ειρηνευτικής διαδικασίας την οποία ουσιαστικά προανήγγειλε το φθινόπωρο ο κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν, ο αρχηγός του ακροδεξιού εθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο οποίος διαχρονικά ήταν ο ακραίος διώκτης του ΡΚΚ και των Κούρδων. Ωστόσο, λειτουργώντας ως «λαγός» του Ερντογάν και γνωρίζοντας ότι το διακύβευμα είναι η συνέχιση του κυβερνητικού «συνεταιρισμού», ήταν ο πρώτος που ζήτησε να δοθεί άδεια στους βουλευτές του φιλοκουρδικού κόμματος DEM να επισκεφτούν τον Οτσαλάν στις φυλακές του Ιμραλί.
Ο Ερντογάν φυσικά στήριξε από το παρασκήνιο όλη την προσπάθεια και έτσι την περασμένη Πέμπτη, μετά από μία ακόμη επίσκεψη της αντιπροσωπείας του DEM, δημοσιοποιήθηκε η επιστολή-έκκληση του «Apo», όπως αποκαλούν τον Οτσαλάν οι οπαδοί του, καθώς και μια φωτογραφία μαζί του, όπου ο έγκλειστος ηγέτης της οργάνωσης κρατά στα χέρια του την επιστολή.
