Επειδή η Γαλλία σκαρφάλωσε στην πρώτη θέση της παγκόσμιας ειδησεογραφίας, κατέφυγα στα φώτα της. Για τον Μακρόν. Για το Λούβρο και τη «ληστεία του αιώνα». Δηλαδή η τρομερή Γαλλία με διέψευσε. Αφού μας ξεπέρασε στο μπάχαλο. Κι εγώ που νόμιζα πως είμαστε πρωταθλητές του χαβαλέ και του μπάχαλου!
Κι αν πέσει η Γαλλία, τι θα γίνει; Πάπαλα η Ευρωπαϊκή Ενωση; Δηλαδή θα βρεθούμε στην αγκαλιά της Γερμανίας;
Τέτοιες σκέψεις, τόση ανησυχία… Και η Σώτη λέει: «Αν αποτύχει η σοσιαλδημοκρατία, θα αποτύχει η Ευρώπη».
Να συνεχίσω; Περιττό. Το μικρόφωνο, λοιπόν, σε αυτό το δαιμόνιο θηλυκό πλάσμα. Την άκουσα, σε πολλά συμφώνησα και τα καλύτερα της ευχήθηκα.
Σκηνή 1η
«Η ληστεία στο Λούβρο είναι σαν να βγάζεις γλώσσα στις Αρχές»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ: Πρώτα απ’ όλα, πώς είσαι, πώς περνάς και πώς αισθάνεσαι;
ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ: Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου με τσάκισε. Τα τραγούδια του είχαν συνδεθεί με τη διάχυτη θλίψη της δεκαετίας του 1970 κι έπειτα με τις υπέροχες μέρες και νύχτες που ακολούθησαν. Αλλά, εκτός από τη μουσική, η οποία θα υπάρχει έτσι κι αλλιώς, θα μας λείψει η παρουσία του: ο Διονύσης Σαββόπουλος έκανε τον κόσμο καλύτερο. Αν και νομίζω ότι σε κάποια φάση είχε τρομάξει από την περιρρέουσα βλακεία και τη μοχθηρία της Αριστεράς. Ποτέ δεν υπήρξε λαϊκιστής, όπως συμβαίνει κατά κανόνα στον καλλιτεχνικό χώρο. Οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε να ντρέπονται που κάθονται και κουτσομπολεύουν την εξέλιξη της ιδεολογίας του. Κατά τη γνώμη πολλών στην Ελλάδα, οι άνθρωποι πρέπει να σκέφτονται σε όλη τους τη ζωή όπως δήθεν σκέφτονταν όταν ήταν 20 ετών. Ανοησίες, στενοκεφαλιά, μικρόνοια… Τέλος πάντων, κατά τα άλλα, όλα τέλεια. Οσο έχω υγεία, νομίζω ότι θα απαντώ έτσι στην ερώτηση «πώς είμαι». Υστερα, βλέπουμε.
Δ.Δ.: Αισθάνεσαι Γαλλίδα ή Ελληνίδα; Ή κορίτσι όλης της Γης;
Σ.ΤΡ.: Δεν έχω έντονη εθνική ταυτότητα ή οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα. Θυμάμαι τη Μελίνα Μερκούρη που κράδαινε σημαίες στο Παρίσι με το σύνθημα «Είμαι Ελληνίδα» λες και της αμφισβητούσαμε την εθνική καταγωγή. Η Ελλάδα είναι ο τόπος όπου γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αλλάξει. Συνεπώς, η τύχη της χώρας μας με ενδιαφέρει περισσότερο και κατά προτεραιότητα.
Δ.Δ.: Τι λες για το Λούβρο, τη λεγόμενη «ληστεία του αιώνα».
Σ.ΤΡ.: Εχουμε χαλαρώσει πολύ. Τα περισσότερα εγκλήματα θα μπορούσαν να αποφευχθούν με αυστηρότερα μέτρα, αλλά στη Γαλλία, όπως στην Ελλάδα, η ασφάλεια εξισώνεται με τον αυταρχισμό, με το υποτιθέμενο «αστυνομικό κράτος». Η τεχνολογία μάς έχει βοηθήσει στην εξιχνίαση των εγκλημάτων, όχι στην πρόληψή τους. Επίσης, στη Γαλλία έχουμε εμπιστοσύνη στους νόμους. Σχετικά με τα εκθέματα του Λούβρου, είναι τόσο δύσκολο να διακινηθούν, να βρεθούν κλεπταποδόχοι, ώστε δεν φαντάζεται κανείς ότι θα μπουν στον κόπο οι ληστές να παίξουν τον Τόμας Κράουν. Εμένα, πάντως, μου φάνηκε ως μια επίδειξη του τι μπορείς να κάνεις παρά τα μέτρα ασφάλειας, ως μια φάρσα κατά κάποιον τρόπο, σαν να βγάζεις τη γλώσσα στις Αρχές.
Σκηνή 2η
«Αν αποτύχει η σοσιαλδημοκρατία, θα αποτύχει η Ευρώπη»
Δ.Δ.: Μεταξύ μας τώρα, μπας και αισθάνεσαι περισσότερο ασφαλής στα πάτρια εδάφη; Στην Ψωροκώσταινα;
Σ.ΤΡ.: Από μια άποψη, ναι, διότι στην Ελλάδα έχω ισχυρότερο δίκτυο προστασίας και αλληλεγγύης. Ωστόσο, τελούμε διαρκώς υπό καθεστώς εμφυλίου πολέμου και στον δημόσιο χώρο επικρατεί μωρολογία σε ευρύτερη κλίμακα απ’ ό,τι στη Γαλλία. Κινδυνεύουμε όλοι να πάθουμε αποκολοκύνθωση. Πάντως, το περί Ψωροκώσταινας κόφ’ το, Δημήτρη. Κόφ’ το επιτέλους! Είναι ένας χαρακτηρισμός που μας έχει στοιχειώσει.
Δ.Δ.: Τι συμβαίνει στη βαλλόμενη εσωτερικώς και εξωτερικώς Γαλλία;
Σ.ΤΡ.: Στην πραγματικότητα θα μπορούσε να μη συμβαίνει τίποτα. Η μετατόπιση του ορίου συνταξιοδότησης είναι απολύτως λογική· το να μην κάαααθεσαι επί σχεδόν δύο χρόνια εισπράττοντας επίδομα ανεργίας επίσης. Πρέπει να σοβαρευτούμε, να ενηλικιωθούμε: δημιουργούμε γενιές που δεν ξέρουν τίποτα για τίποτα, που δεν έχουν εργασιακό ήθος και που πιστεύουν ότι για όλα τα προσωπικά τους προβλήματα φταίει ο καπιταλισμός. Οι νεαροί Γάλλοι, εκτός από μια ολιγομελή ελίτ, είναι αστοιχείωτοι· η γενικευμένη και εύθυμη αμάθεια κατασκευάζει μάζες, όχι πολίτες.
Δ.Δ.: Ο Μακρόν μετράει μέρες.
Σ.ΤΡ.: Οσα εκτυλίσσονται σήμερα εναντίον της Προεδρίας και γενικότερα της Πέμπτης Δημοκρατίας δείχνουν τον αυτοκτονικό πειρασμό ολόκληρης της Δύσης. Στη Γαλλία ένα ποσοστό περίπου 30% οραματίζεται ισχυρό έθνος όπως εκείνο που υποτίθεται ότι υπήρχε πριν από τον περιβόητο Μάη του ’68. Ενα άλλο 30% επιμένει στην προοπτική της σοσιαλιστικής δημοκρατίας με άμεση συμμετοχικότητα. Αν δεν επιτευχθεί συναίνεση, η Γαλλία θα ακινητοποιηθεί με πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα για την οικονομία και για τη ζωή του καθενός. Η σοσιαλδημοκρατία υπήρξε μια μεγάλη συναίνεση, μια μεγάλη γενναιοδωρία, αλλά σήμερα οι λαοί την απορρίπτουν, είτε, όπως είπα, διότι δεν είναι σοσιαλισμός, είτε διότι διέπραξε σφάλματα υπαρξιακής σημασίας, όπως η πολυπολιτισμικότητα. Δηλαδή δεν υπερασπίστηκε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, δεν πρόλαβε την αποδιάρθρωση της βιομηχανικής τάξης και έκανε σπατάλες που τώρα πρέπει να συμμαζευτούν. Αν αποτύχει η σοσιαλδημοκρατία, θα αποτύχει η Ευρώπη. Η Ενωμένη Ευρώπη χτίστηκε πάνω στο καθεστώς της σοσιαλδημοκρατίας.
Σκηνή 3η
«Δεν είναι η πρώτη φορά που κατηγορήθηκε!»
Δ.Δ.: Εκτός από το Λούβρο, έχουμε και την υπόθεση του Νικολά Σαρκοζί.
Σ.ΤΡ.: Καλά να πάθει! Εισέπραξε χρήματα από ξένη δύναμη για την εκλογική του εκστρατεία πιστεύοντας ότι η παράνομη πράξη δεν θα αποκαλυφθεί. Με κάτι τέτοιους πολιτικάντηδες φτάσαμε στο σημείο όπου οι Γάλλοι, όπου όλοι οι λαοί δεν εμπιστεύονται πια κανέναν. Το να βλέπεις έναν πρώην πρόεδρο να οδηγείται στη στενή σημαίνει τρία πράγματα: ότι κανείς δεν βρίσκεται υπεράνω του νόμου, ότι πολλά πολιτικά πρόσωπα κάνουν απίστευτες βλακείες, με την αυταπάτη ότι βρίσκονται υπεράνω του νόμου, και ότι ο Νικολά Σαρκοζί έχει ορκισμένους εχθρούς στο δικαστικό σώμα. Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που κατηγορήθηκε για οικονομικά αδικήματα. Δεν ήταν ποτέ καθαρός πολιτικός.
Δ.Δ.: Θυμάσαι το περιστατικό, επί Γεωργίου Παπανδρέου junior, τότε με τη χρεοκοπία που όταν ο Γιωργάκης ψέλλισε το αυτονόητο, να κάνει δημοψήφισμα, ο Νικολά σκαρφάλωσε στο τραπέζι και παραλίγο να ρίξει σφαλιάρες στον Ελληνα πρωθυπουργό;
Σ.ΤΡ.: Πρόκειται περί ανάγωγου. Μια φορά έπειτα από επίσκεψή του στην Αθήνα δήλωσε ότι τον εντυπωσίασε το πώς οι Ελληνες ήταν ενημερωμένοι για τα διεθνή θέματα, λες και είχε επισκεφτεί κάποια φυλή στα βάθη του Αμαζονίου…
Δ.Δ.: Αυτός ο σπουδαίος Νικολά λέγεται ότι είχε συνωμοτήσει εναντίον του Ντομινίκ Στρος-Καν ώστε να τον αποκλείσει ως υποψήφιο πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Σ.ΤΡ.: Τραβηγμένη θεωρία, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Ο Στρος-Καν ήταν διεστραμμένος, όπως και όλος του ο κύκλος: το «Σατυρικόν» του Πετρώνιου στον 21ο αιώνα, με τον Ντομινίκ ως Εγκόλπιο στο κέντρο του. Και βέβαια, όπως ο Σαρκοζί, ο Στρος-Καν πίστευε ότι όλα θα του συγχωρούνταν. Πέρασε μεγάλη λαχτάρα, πάντως.
Δ.Δ.: Λέγεται ότι η υπάλληλος από τη Νιγηρία που έδειξε τον Στρος-Καν ήταν μιλημένη και πληρωμένη.
Σ.ΤΡ.: Δεν το πιστεύω, αλλά, ναι, έχει ακουστεί. Στη συνέχεια, η κοπέλα άνοιξε καντίνα στο νότιο Μπρονξ, δίπλα στο τζαμί, αλλά η επιχείρηση δεν φτούρησε. Εκλεισε μέσα σε δύο-τρία χρόνια.
Σκηνή 4η
