Σε αυτό το πλαίσιο, διεθνής μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nutrients ρίχνει φως στον ρόλο που μπορεί να έχει το τελευταίο γεύμα της ημέρας και η νυχτερινή ρύθμιση της γλυκόζης στα επίπεδα σακχάρου το επόμενο πρωί. Η γλυκαιμική απόκριση στο βραδινό γεύμα και ο τρόπος με τον οποίο «δουλεύει» ο οργανισμός στη διάρκεια της νύχτας αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για άτομα με προδιαβήτη, στα οποία επιδιώκεται η αποτροπή της πορείας προς τον διαβήτη τύπου 2.
Τι έδειξε η μελέτη
Στην έρευνα συμμετείχαν 33 άτομα, ηλικίας 50-75 ετών, με προδιαβήτη ή καλά ρυθμισμένο διαβήτη τύπου 2 και αυξημένο σωματικό βάρος ή παχυσαρκία, οι οποίοι κλήθηκαν να ακολουθήσουν ένα ελεγχόμενο διατροφικό πρόγραμμα, με σταθερά ωράρια γευμάτων: πρωινό στις 9:00, μεσημεριανό στη 13:00, βραδινό στις 18:00 και τελευταίο γεύμα (μικρό σνακ) στις 22:00. Στη συνέχεια, μετά από περίπου 10 ώρες νυχτερινής νηστείας, μετρήθηκαν τα επίπεδα γλυκόζης τους το επόμενο πρωί.
Για την ακριβή αποτύπωση των μεταβολών στο σάκχαρο, οι συμμετέχοντες φορούσαν συνεχείς αισθητήρες γλυκόζης, που επέτρεψαν στους ερευνητές να παρακολουθούν τη γλυκαιμική απόκριση σε πραγματικό χρόνο.
Τα βασικά συμπεράσματα της μελέτης συνοψίζονται ως εξής:
– Η γλυκαιμική απόκριση στο τελευταίο γεύμα της ημέρας και τα επίπεδα γλυκόζης κατά τη διάρκεια της νύχτας συνδέονται με τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας το επόμενο πρωί.
– Η ποσότητα και το είδος των υδατανθράκων στο βραδινό γεύμα επηρεάζουν τη μεταγευματική γλυκαιμική απόκριση, ενώ η συνολική νυχτερινή ρύθμιση της γλυκόζης φαίνεται να έχει ιδιαίτερο βάρος για το πρωινό σάκχαρο.
– Η ατομική ευαισθησία στην ινσουλίνη παίζει σημαντικό ρόλο στο πόσο έντονη θα είναι η γλυκαιμική απόκριση.
Η Δρ. Diana Díaz-Rizzolo, λέκτορας στο Universitat Oberta de Catalunya, υπογραμμίζει ότι «οι συστάσεις για την πρόσληψη υδατανθράκων και θερμίδων το βράδυ είναι σκόπιμο να προσαρμόζονται με βάση την ευαισθησία του κάθε ατόμου στην ινσουλίνη. Η παρακολούθηση της μεταγευματικής γλυκαιμικής απόκρισης δίνει τη δυνατότητα πιο ακριβούς ρύθμισης της διατροφής ή της φαρμακευτικής αγωγής».
Ο ρόλος του βιολογικού ρολογιού
Πέρα από τη σύσταση και τον χρόνο του γεύματος, οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν, σε θεωρητικό επίπεδο, και τον πιθανό ρόλο του «χρονοτύπου» του ατόμου, δηλαδή το αν κάποιος τείνει να είναι περισσότερο «πρωινός» ή «βραδινός» τύπος. Το εσωτερικό βιολογικό ρολόι εκτιμάται ότι μπορεί να επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός μεταβολίζει τη γλυκόζη κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Συγκεντρωτικά, οι ερευνητές προτείνουν ότι οι οδηγίες για άτομα με προδιαβήτη ή αντίσταση στην ινσουλίνη πρέπει να στηρίζονται σε 3 βασικούς άξονες:
