«Ελπίζουμε η στήριξη που βρήκαμε στο πρόσωπο των κ.κ. Υπουργών να είναι μόνο η αρχή· ότι δεν θα μείνουν όντως άνθρωποι μας πίσω και θα εξαλειφθούν ανισότητες για όσους συγγενείς και θύματα αδικούνται μέχρι σήμερα», αναφέρουν μεταξύ άλλων και προσθέτουν: «Από πλευράς μας, πρώτα ηθικά και στο πλαίσιο της αποστολής μας για την προαγωγή της ζωής, της προστασίας των δικαιωμάτων όλων ημών και της δικαιοσύνης, ζητούμε εξαρχής και πάντοτε την ουσιαστική στήριξη σε όσα κοινωνικά και όχι μόνο οικονομικά θέματα».
Παράλληλα, εκφράζουν την πικρία τους για τα χρόνια που πέρασαν χωρίς κρατική φροντίδα, σημειώνοντας παράλληλα ότι πολλοί από αυτούς παραμένουν αφανείς.
Αναλυτικά το Δελτίο Τύπου
«Επτάμιση χρόνια από την κόλαση της 23ης Ιουλίου 2018, οχτώ χρόνια μετά τον ορυμαγδό της 15ης Νοεμβρίου 2017 – με την απώλεια αγαπημένων μας, με τα εγκαύματα, με όλες τις μέρες και νύχτες πόνου και αγωνίας – η Πολιτεία αποφάσισε να σταθεί δίπλα σε εμάς, συγγενείς θυμάτων και εγκαυματίες θύματα των δύο τραγωδιών.
Από πλευράς μας, πρώτα ηθικά και στο πλαίσιο της αποστολής μας για την προαγωγή της ζωής, της προστασίας των δικαιωμάτων όλων ημών και της δικαιοσύνης, ζητούμε εξαρχής και πάντοτε την ουσιαστική στήριξη σε όσα κοινωνικά και όχι μόνο οικονομικά θέματα.
Μια παρακαταθήκη για όλες τις επόμενες γενιές με την ελπίδα να μη χρειαστεί να θεσπίζονται μέτρα ελάφρυνσης για όποια εν μέρει ανακούφιση, αλλά να μη συμβαίνουν τραγωδίες.
Η μεγαλύτερη τιμή στα θύματα μας, ζώντες και νεκρούς· να μην μετράμε σε αυτή τη χώρα ζωές χαμένες από τα ίδια λάθη, που δυστυχώς επαναλαμβάνονται.
Το μεγαλύτερο χρέος της Πολιτείας, η πρόληψη και η προστασία όλων μας.
Η θεσμοθέτηση των όποιων μέτρων κατόπιν προσωπικής ευαισθητοποίησης και ενεργειών των κ.κ. Υπουργών δείχνουν ότι – έστω και τώρα- κάποιοι αναγνωρίζουν την υποχρέωση του κράτους απέναντι σε εμάς.
Ευχαριστούμε αυτούς τους Ανθρώπους πρώτα, που με ενσυνείδηση στέκονται πλάι μας.
Αλλά το “ευχαριστούμε” δεν σβήνει την πικρή αλήθεια: Άνθρωποι μας και εμείς δεν είχαμε εισακουσθεί ποτέ μέχρι τώρα και αρκετοί παραμένουν ακόμη δυστυχώς αφανείς.
Όλα αυτά τα χρόνια πέρασαν χωρίς ουσιαστική κρατική φροντίδα· χωρίς να υπάρξει άμεση, πλήρης και ολοκληρωμένη αποκατάσταση για τους συγγενείς και τα θύματα.
