Βρισκόμαστε στο 1963. Στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο, μια νεόκοπη εταιρεία έχει στήσει το stand της απέναντι από αυτό της Ferrari. Το όνομα αυτής, Lamborghini και παρουσιάζει το μοντέλο 350GTV, το οποίο γίνεται δεκτό με διθυραμβικές κριτικές. Στο Σαλόνι “ψιθυρίζουν” ότι ο ιδρυτής της Lamborghini, Φερούτσιο Λαμποργκίνι, άνοιξε την αυτοκινητοβιομηχανία μετά από έναν καυγά με τον ιδρυτή της Ferrari, Έντζο Φεράρι. Και ότι έχει ορκιστεί να φτιάχνει καλύτερα αυτοκίνητα από τη Ferrari, τα καλύτερα σπορ αυτοκίνητα του κόσμου.
Εξηνταένα χρόνια αργότερα, οι ιδρυτές των δύο αυτοκινητοβιομηχανιών δεν υπάρχουν. Υπάρχουν όμως οι -θρυλικές σήμερα- μάρκες τους. Έχουν περάσει πια σε άλλα χέρια, αλλά ο ανταγωνισμός συνεχίζει να υπάρχει και έχει… διευρυνθεί. Έτσι, σήμερα η Lamborghini επιχειρεί να “προσπεράσει” τόσο τη Ferrari, όσο και την “ομόσταυλη” Porsche, ετοιμάζοντας την ΙΡΟ της. Αν και οι άνθρωποι του Volskwagen Group στο οποίο ανήκει η ιταλική μάρκα λένε ότι θα ήταν ικανοποιημένοι με μια αποτίμηση της Lamborghini στα 15 δισεκατ. ευρώ, όλοι ξέρουμε ότι στοχεύουν πιο ψηλά…
Από τη Ρόδο, στα “σαλόνια”
Ο, γεννημένος το 1916, γιος Ιταλών γαιοκτημόνων -για την ακρίβεια, καλλιεργητών σταφυλιών- και πτυχιούχος μηχανολόγος- μηχανικός, Φερούτσιο Λαμποργκίνι, εστάλη στη Ρόδο για να υπηρετήσει ως μηχανικός αεροσκαφών για την Ιταλική Πολεμική Αεροπορία στον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν το νησί κατελήφθη από τις βρετανικές δυνάμεις, ο Λαμποργκίνι έμεινε ως αιχμάλωτος. Και, αφού ήταν εκεί, άνοιξε ένα συνεργείο επισκευής -αρχικά- βαρέων οχημάτων και στη συνέχεια, γεωργικών.
Με αυτή του την εμπειρία, το 1946 έπεισε τους γονείς του να βάλουν υποθήκη τα αγροκτήματά τους και να ανοίξει μια εταιρεία κατασκευής τρακτέρ, χρησιμοποιώντας τα ανταλλακτικά των στρατιωτικών οχημάτων που είχαν απομείνει από τον πόλεμο. Μέχρι τα μέσα των 50s, οι δουλειές πήγαιναν τόσο καλά που η Lamborghini δεν προλάβαινε τις παραγγελίες τρακτέρ, ενώ “αναγκαστικά” επεκτεινόταν στην κατασκευή λεβητών και συστημάτων κλιματισμού. Μέχρι το 1960, ο Λαμποργκίνι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους βιομηχάνους της Ιταλίας.
Με την επιτυχία και τον πλούτο του να αυξάνονται ραγδαία, ο Φερούτσιο αγόρασε έναν… στόλο από σπορ αυτοκίνητα, με “κορωνίδα” τους μια Ferrari 250GT. Συνήθιζε, μάλιστα, στα επαγγελματικά του ραντεβού, να εμφανίζεται με τη Ferrari στους πελάτες και να προσφέρεται να τους μεταφέρει, προφανέστατα σε μια επίδειξη του υψηλού πρεστίζ και του πλούτου του. Όμως, όπως εξήγησε ο Βαλεντίνο Μπαλμπόνι, ο επί περίπου μισό αιώνα συνεργάτης του Λαμποργκίνι, μηχανικός, δοκιμαστής και ο μοναδικός άνθρωπος που έδωσε το όνομά του σε Lamborghini, η αλήθεια είναι πως δεν ήταν και τόσο καλός οδηγός. “Έκαιγε συνέχεια τον συμπλέκτη”.
Ο Φερούτσιο, κάθε τρεις και λίγο βρισκόταν στο συνεργείο της Ferrari για αλλαγή συμπλέκτη, η οποία, όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, δεν ήταν ιδιαίτερα φθηνή διαδικασία. Έτσι, απηυδησμένος από τις συνεχείς “επισκέψεις” στη Ferrari, ο Φερούτσιο ζήτησε από τον αρχιμηχανικό του να λύσει τη 250GT του και να δει τι συνέβαινε και αν μπορούσε να τη φτιάχνει μόνος του. Όταν το έκανε, διαπίστωσε ότι η Ferrari χρησιμοποιούσε ακριβώς το ίδιο σετ συμπλέκτη, από τον ίδιο προμηθευτή. Η διαφορά ήταν ότι ο Λαμποργκίνι τα χρέωνε 10 λιρέττες, αλλά η Ferrari… 1000!
“Δεν μπορούσε να το χωνέψει αυτό. Ήταν τόσο έξαλλος”, λέει ο Μπαλμπόνι. Έτσι πήγε στο γραφείο του Έντζο Φεράρι, στο Μαρανέλο. Όρμησε σαν ταύρος μαινόμενος μέσα στο γραφείο του και είπε στον -επίσης γνωστό για τον εκρηκτικό χαρακτήρα του- enginattore: “Φτιάχνεις τα όμορφά σου αυτοκίνητα με τα ανταλλακτικά από τα τρακτέρ μου”, του είπε. Ο Φεράρι του απάντησε σε ειρωνικό τόνο: “Είσαι απλά ένας οδηγός τρακτέρ. Ένας αγρότης. Να μην παραπονιέσαι που οδηγείς τα αυτοκίνητά μου, επειδή είναι τα καλύτερα αυτοκίνητα του κόσμου”.
