Ο δικηγόρος, που μάλιστα ήταν και μάρτυρας στην πολύκροτη υπόθεση καθώς εισέφερε σημαντικά στοιχεία στο δικαστήριο 72 ώρες μετά την ετυμηγορία του Δ’ Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών να τιμωρήσει με ποινή κάθειρξης 6 ετών και τον περιοριστικό όρο της επιτήρησης με βραχιολάκι, προσέφυγε κατά της απόφασης υποστηρίζοντας πως ο Γεώργιος Σαρματζόπουλος ή γνωστός ως «Art Freak» στα social media, πρέπει να καταδικαστεί για παράβαση αδικημάτων που στρέφονται κατά του Δημοσίου ή των νομικών προσώπων Δημοσίου Δικαίου όπου επιβάλλεται η ποινή της κάθειρξης που ξεπερνά τα δέκα έτη, τονίζοντας μάλιστα ότι από τα στοιχεία που προκύπτουν ο συγκεκριμένος επιχείρησε να πουλήσει τον θησαυρό σε κυκλώματα Ρουμάνων και όχι όπως ομολόγησε στην απολογία θα επέστρεφε μετά το θάνατο του, τα κλεμμένα έργα.
Μάλιστα, κάνει αναφορά στην αινιγματική πρώην σύντροφο του μια Ολλανδέζα με το όνομα Μ.Κ η οποία όπως αναφέρει «βρήκε στο κινητό του 4 φωτογραφίες από τους κλεμμένους πίνακες του Πικάσο και του Μοντριάν και συγκεκριμένα, όπως κατέθεσε για πρώτη φορά στο ακροατήριο, 2 φωτογραφίες από τη μπροστινή μεριά των έργων, αλλά και 2 φωτογραφίες από την πίσω πλευρά των πινάκων. […]» για τους οποίους όπως λέει «αναζητούσε αγοραστές».
Η αίτηση του μάρτυρα
Η αίτηση που κατέθεσε ο κ. Γκαρίπης στις 23 Ιανουαρίου με αριθμό πρωτοκόλλου 1041, αναφέρει τα εξής: Στις 20.1.2023 εκδόθηκε η υπ’ αριθ. /2023 απόφαση του Δ’ Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών με την οποία καταδικάστηκε ο καθ’ ομολογία του δράστης της κλοπής τριών πινάκων από την Εθνική Πινακοθήκη το 2012 σε ποινή κάθειρξης 6 ετών […..] και αναγνώρισης στο πρόσωπό της ελαφρυντικής περίστασης. Ωστόσο, παρότι στη δίκη της 20ης Ιανουαρίου 2023 ήμουν ο τελευταίος μάρτυρας κατηγορίας και συνακόλουθα είχα διαταχθεί να βρίσκομαι εκτός της αίθουσας του Δικαστηρίου, παρακολούθησα μόνο την απολογία του κατηγορούμενου.
Ωστόσο, από την απολογία του κατηγορουμένου σε συνδυασμό με την ένορκη κατάθεσή μου και την ένορκη κατάθεση της Μ.Κ που αναγνώστηκε στο ακροατήριο, αποδεικνύεται η εσφαλμένη εφαρμογή της παραγράφου 1 του άρθρου 374 παλαιού ΠΚ και όχι της παραγράφου 2 του άρθρου αυτού, καθώς επίσης και η εσφαλμένη αναγνώριση της ελαφρυντικής περίστασης του εδαφίου ε του άρθρου 84 παρ. 2 ΠΚ. Θυμίζω στην Εισαγγελία σας πως ο πίνακας του Πάμπλο Πικάσο που εκλάπη έφερε ιδιόγραφη αφιέρωση ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους του 20 αιώνα προς τον ελληνικό λαό για τον αγώνα του κατά του ναζισμού με τα εξής λόγια «για τον ελληνικό λαό, τιμή του Πικάσο» και του οποίου η αξία ξεπερνά τα 20 εκατομμύρια ευρώ, ενώ εκλάπησαν ένα έργο του Πιετρ Μοντριάν αξίας 2 εκατομμυρίων ευρώ και ένα σχέδιο του Μονκάλβο αξίας 150.000 ευρώ.
Ο πίνακας του Πικάσο που εκλάπη είναι ουσιαστικά το πιο πολύτιμο έργο της Εθνικής Πινακοθήκης, τόσο υπό άποψη συμβολική, όσο και υπό άποψη εμπορικής αξίας. Λόγω ακριβώς της καλλιτεχνικής αξίας του ζωγράφου, αλλά και του συμβολισμού της δωρεάς του έργου προς τον ελληνικό λαό, η είδηση της κλοπής του συγκεκριμένου έργου μεταδόθηκε ως είδηση από τα ειδησεογραφικά δίκτυα όλου του πλανήτη”.
Η Ολλανδέζα πρώην σύντροφος
Στις επόμενες γραμμές ο γνωστός δικηγόρος ο οποίος έχει μεγάλη συλλογή σπάνιων έργων τέχνης και ιδιοκτήτης του μουσείου «Mario Prassinos» αναφέρεται στον ρόλο της Ολλανδέζας πρώην συντρόφου του Σαρματζόπουλου.
«Ο ίδιος ο κατηγορούμενος ομολόγησε στην απολογία του πως δεν θα επέστρεφε παρά μόνο μετά τον θάνατό του τα κλεμμένα έργα, αλλά η αντίστροφη πορεία για τη σύλληψή του ξεκίνησε όταν η ερωτική του σύντροφος Ολλανδέζα, με την οποία περνούσε κάποιες ημέρες στην Ολλανδία όπου διέμενε και αυτός επί σειρά μηνών, βρήκε στο κινητό του 4 φωτογραφίες από τους κλεμμένους πίνακες του Πικάσο και του Μοντριάν και συγκεκριμένα, όπως κατέθεσε για πρώτη φορά στο ακροατήριο, 2 φωτογραφίες από τη μπροστινή μεριά των έργων, αλλά και 2 φωτογραφίες από την πίσω πλευρά των πινάκων. Ο δράστης ομολόγησε δηλαδή πως είχε στο κινητό του φωτογραφίες των κλεμμένων πινάκων και μάλιστα είχε φωτογραφίες της οπίσθιας πλευράς των πινάκων.
