Πάντως η αίσθηση της κατεύθυνσης της νέας κυβέρνησης έχει δοθεί τόσο με την επιλογή προσώπων όσο και με την χθεσινή ομιλία του Νίκου Χριστοδουλίδη χθες στη Βουλή.
Η νέα κυβέρνηση, θα κινηθεί στη γραμμή της συνέχειας της δεκαετούς διακυβέρνησης Αναστασιάδη, και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να γίνει επίκληση της δικαιολογίας: «παραλάβαμε καμένη γη». Άλλωστε θα ήταν αδιανόητη η επιλογή επίρριψης ευθυνών στη προηγούμενη κυβέρνηση καθώς ο Νίκος Χριστοδουλίδης ήταν βασικό μέλος της για 9 ολόκληρα χρόνια.
Ντρίπλα για διορισμούς
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, απέφυγε χθες να ρίξει λάδι στη φωτιά, για τις επιλογές των προσώπων που στελεχώνουν τη κυβέρνηση του. Αξιοποιώντας την ευχέρεια που διαθέτει απέναντι στα μικρόφωνα, δήλωσε πως η κριτική είναι καλοδεχούμενη και βοηθάει και τον ίδιο για να βελτιωθεί. Η κριτική αφορούσε κυρίως τον μικρό αριθμό γυναικών που ανέλαβαν υπουργικά καθήκοντα, παρά τη δέσμευση του για ισορροπία 50-50%. Ο ίδιος υποστήριξε ότι δεν αθέτησε την υπόσχεση του καθώς αναφερόταν στο σύνολο των προσώπων που διόρισε (υπουργούς, υφυπουργούς, επιτρόπους, διευθύνσεις κλπ).
Επίσης για τον διορισμό του Μιχάλη Χατζηγιάννη, απλώς αποδέχθηκε το γεγονός ότι όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Ωστόσο δεν υπήρξε σχόλιο για το γεγονός ότι διορίστηκαν σε σημαντικές θέσεις, επίσης πρόσωπα που συνδέονται οικογενειακώς με τον ίδιο, όπως ο μπατζανάκης του και δύο κουμπάρες του.
Μεταναστευτικό – Οικονομία
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης είχε υποσχεθεί επίσης πως δεν θα διόριζε πρόσωπα που είχαν υπηρετήσει σε υπουργικές θέσεις στο παρελθόν. Παρ΄ όλα αυτά διόρισε ως υπουργό Εσωτερικών τον Κωνσταντίνο Ιωάννου που υπηρέτησε ως υπουργός Υγείας στη κυβέρνηση Αναστασιάδη και ως υπουργό Οικονομικών, τον Μάκη Κεραυνό ο οποίος είχε υπηρετήσει ως υπουργός στη κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου. Και στις δύο περιπτώσεις ο Νίκος Χριστοδουλίδης επικαλέστηκε την εμπειρία τους, αλλά και τα πολύπλοκα θέματα που έχουν να διαχειριστούν τα δύο υπουργεία.
Ο Κωνσταντίνος Ιωάννου είχε αντιμετωπίσει με επιτυχία τα προβλήματα που είχε προκαλέσει η πανδημία του κορωνοϊού και τώρα θα πρέπει να βρει λύσεις στο μεγάλο θέμα των μεταναστών, οι οποίοι φτάνουν στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου από τη Τουρκία μέσω κατεχομένων. Το μεγάλο στοίχημα είναι η ταχύτερη εξέταση των αιτήσεων ασύλου, ώστε να σταματήσει η Κύπρος να αποτελεί ελκυστικό προορισμό για παράτυπους μετανάστες από την Αφρική και από χώρες της Ασίας. Οι δομές φιλοξενίας της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν ξεπεράσει εδώ και καιρό τα όρια τους, ενώ δεν παραβλέπονται και τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούνται, εκτρέφοντας τον ρατσισμό και τη ξενοφοβία. Ο νέος υπουργός Εσωτερικών θα πρέπει επίσης να διαχειριστεί τη μεταρρύθμιση στη τοπική αυτοδιοίκηση, με ορόσημο τις τοπικές εκλογές που θα γίνουν το 2024 και θα αλλάξουν μετά από δεκαετίες τον αυτοδιοικητικό χάρτη του νησιού με συνενώσεις δήμων.
Στο υπουργείο Οικονομικών, ο Μάκης Κεραυνός καλείται να διαχειριστεί την πληθωριστική κρίση αλλά και τις επιπτώσεις από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Η Κύπρος δεν έχει να αντιμετωπίσει πλέον μνημόνια και τρόικα, αλλά πρέπει να διατηρήσει την δημοσιονομική σταθερότητα, ώστε να μην εκτραπεί και πάλι η κατάσταση. Κατά τη προεκλογική περίοδο ο Νίκος Χριστοδουλίδης δήλωσε πολλές φορές πως «δεν παίζουμε με την οικονομία», υπερασπιζόμενος την πολιτική της κυβέρνησης Αναστασιάδη για πειθαρχία μακριά από παροχολογία.
Δικαιοσύνη – Αστυνομία – Φυλακές
Μεγάλες προκλήσεις έχει ενώπιον της και η νέα υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, Άννα Προκοπίου – Κουκκίδου. Η νέα υπουργός είναι γνωστή διεθνολόγος και δεν είναι νομικός και αυτό ίσως θα δυσκολέψει το έργο της, καθώς θα πρέπει να διαχειριστεί την μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη με στοίχημα την ταχύτερη απονομή της. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά καθώς υπάρχουν απόψεις από τους δικαστές, την Εισαγγελία, του δικηγόρους κλπ που σε πολλές περιπτώσεις δεν ταυτίζονται και δημιουργούν τριβές και ενίοτε ανατροπές.
Από την άλλη η κα Προκοπίου θα πρέπει να λύσει τον γόρδιο δεσμό που έχει δημιουργηθεί στις Κεντρικές Φυλακές της Κύπρου, οι οποίες ουσιαστικά παραμένουν ακέφαλες εδώ και μήνες, αφού η τέως υπουργός Δικαιοσύνης δεν έδειχνε διατεθειμένη να βρει λύσεις πριν την αποχώρηση της. Η άκρη του νήματος βρίσκεται στην απόφαση του γενικού εισαγγελέα να μην ασκήσει ποινική δίωξη σε αξιωματικό της αστυνομίας ο οποίος υπονόμευε τη διεύθυνση των φυλακών. Προς την κατεύθυνση της συγκάλυψης αυτής της υπόθεσης κινήθηκε και η τέως υπουργός, με αποτέλεσμα να διακοπούν οι σχέσεις συνεργασίας με τη διευθύντρια και την υποδιευθύντρια των Φυλακών οι οποίες έχουν αιτηθεί την μετακίνησή τους σε άλλη υπηρεσία, καταγγέλλοντας συγκάλυψη της διαφθοράς στην αστυνομία, με ευθύνη της εισαγγελίας και του υπουργείου δικαιοσύνης.
Στην αστυνομία επίσης η κατάσταση χρήζει αλλαγών, για να αποκατασταθεί το αίσθημα δικαίου μεταξύ των αστυνομικών. Η τέως υπουργός λίγο πριν αποχωρήσει επαναπροήγαγε αναδρομικά δεκάδες αξιωματικούς, των οποίων οι προαγωγές είχαν ακυρωθεί από το δικαστήριο. Η κίνηση αυτή εξόργισε τους αξιωματικούς που είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη και είχαν δικαιωθεί.
Εξωτερική πολιτική – Άμυνα
