Ομως, όπως υποστηρίζει μια μερίδα σχολιαστών, για τα θιβετιανά ή γενικότερα για τα ήθη και έθιμα της Απω Ανατολής, το να βγάζει κάποιος τη γλώσσα του εν είδει φιλικού χαιρετισμού όχι μόνον δεν αποτελεί απρέπεια, αλλά τιμά μια μακραίωνη παράδοση ευγένειας. Ασχέτως εάν δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να δεχθούν τη συγκεκριμένη ερμηνεία και να αντιπαρέλθουν άνευ αποτροπιασμού την, ομολογουμένως υπερβάλλουσα, διαχυτικότητα του Δαλάι Λάμα με την προτεταμένη γλώσσα, κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπο του μικρού θαυμαστή του.
Οπως και να ‘χει, ο Δαλάι Λάμα ζήτησε συγγνώμη από το παιδί και την οικογένειά του, μολονότι αυτό ελάχιστα ικανοποίησε όσους τον κατέκριναν στα social media, χαρακτηρίζοντας τη συμπεριφορά του απρεπή έως και ασελγή, παντελώς ανάρμοστη, ακόμη και παιδεραστική. Αφορμής δοθείσης, δε, ανακινήθηκε το ζήτημα της πλήρους συσκότισης στην προσωπική ζωή του Δαλάι Λάμα. Γύρω από την οποία, όλως περιέργως για ένα πρόσωπο παγκοσμίως αναγνωρίσιμο, δεν υπάρχει τίποτα γνωστό, ούτε καν φήμες και ψίθυροι.
Αντιθέτως, ο βίος και η πολιτεία αρκετών από τους προκατόχους του, οι μαρτυρίες και οι διηγήσεις -καθόλου σπάνια συναρπαστικές ή και τραγικές- αφθονούν: oρισμένοι από τους προηγούμενους δεκατρείς έπεσαν θύματα δολοφονίας. Και, τουλάχιστον ένας εξ αυτών, ο Τσανγκιάνγκ Γιάτσο, ο 6ος Δαλάι Λάμα του Θιβέτ που έζησε στο μεταίχμιο του 17ου προς τον 18ο αιώνα, διέπρεψε σαν καλοζωιστής, πότης και αθεράπευτος ερωτύλος.
Παρεμπιπτόντως, θρυλείται ότι οι κάτοικοι των χωριών που επισκεπτόταν, φρόντιζαν να επισημαίνουν με μια συγκεκριμένη μπογιά στην εξώπορτά τους το εάν η θυγατέρα της οικογένειας έχει ήδη διακορευτεί από τον Δαλάι Λάμα ή τελεί σε αναμονή για την ερωτική συνεύρεση με τη θρησκευτική κεφαλή του θιβετιανού έθνους. Τουλάχιστον αυτός όμως απόλαυσε, όπως ο ίδιος επέλεξε, τη θητεία του ως ανώτατου ιεράρχη.
Ευνοήθηκε από την τύχη, εν αντιθέσει με τον Λομπσάν Γιάτσο, το δεξί χέρι του σημερινού Δαλάι Λάμα, ο οποίος σφαγιάστηκε με ειδεχθή αγριότητα μαζί με δύο νεαρούς μοναχούς και σε ελάχιστη απόσταση από τα διαμερίσματα του αρχιερέα. Το σημείο του τριπλού, φριχτού εγκλήματος ήταν βουτηγμένο στο αίμα. Οι φονιάδες είχαν μαχαιρώσει τον 70χρονο Λομπσάν Γιάτσο στο ένα μάτι, του είχαν κόψει το λαρύγγι και είχαν βυθίσει ένα στιλέτο στην καρδιά του. Στο σώμα του μετρήθηκαν συνολικά 20 μαχαιριές, μολονότι θα πρέπει να είχε ήδη πεθάνει από την πρώτη.
Το γεωπολιτικό παρασκήνιο
Αναλύοντας τον ευρύτερο ρόλο του Δαλάι Λάμα, μια ιδιαιτέρως σημαντική διάσταση της, ήδη διαβόητης σκηνής στην οποία πρωταγωνίστησε ο υπέργηρος αρχιερέας με το αγοράκι στην αγκαλιά του, είναι αυτή της διεθνούς πολιτικής. Χωρίς υπερβολή, η αναιδώς προεξέχουσα γλώσσα του Δαλάι Λάμα εξάπτει τη διαρκή αντιπαράθεση ανάμεσα στην Κίνα, την Ινδία αλλά και τις ΗΠΑ, με επίκεντρο το Θιβέτ. Το οποίο τελεί υπό διαμφισβήτηση, καθώς η Ινδία επιδιώκει να διευρύνει τον έλεγχό της στην περιοχή και, ταυτόχρονα, να αναχαιτίσει τον κινεζικό επεκτατισμό.
Η ενδεχόμενη κλιμάκωση των επιθετικών κινήσεων εκ μέρους των Κινέζων αποτελεί πάγια ανησυχία για τους Ινδούς. Ευλόγως, μια και οι δύο αχανείς χώρες της Ασίας μοιράζονται μια κοινή μεθόριο, το συνολικό μήκος της οποίας αγγίζει τα 3.500 χλμ.
Η ένταση μεταφράζεται τα τελευταία χρόνια σε επανειλημμένες αψιμαχίες που μοιάζουν να προοιωνίζονται εκείνο το κρίσιμο θερμό επεισόδιο που θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Αυτός ο σκληρός ανταγωνισμός Κίνας – Ινδίας, προφανώς συνιστά απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. Και καθώς το Θιβέτ βρίσκεται σε στρατηγικής σημασίας τοποθεσία, η διανοητική κατάσταση του Δαλάι Λάμα και η σωματική υγεία του, με έναν φαινομενικά απροσδόκητο τρόπο, εμπλέκονται στον αμυντικό σχεδιασμό των ενδιαφερομένων. Διότι, εάν η πρόσκληση προς τον ανήλικο με την -κατά τα δυτικά πρότυπα συμπεριφοράς- χυδαία φράση «ρούφηξέ μου τη γλώσσα», μαρτυρά κάποιου είδους έκπτωση των πνευματικών δυνάμεων του Δαλάι Λάμα, το ζήτημα της διαδοχής του αποκτά χαρακτήρα επείγοντος.
Επιγραμματικά, η μεν Κίνα έχει ορίσει, διά ειδικής νομοθεσίας, ότι ο επόμενος Δαλάι Λάμα θα επιλεγεί από τις δικές της αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες. Η δε Ινδία επιμένει να τηρηθεί η θιβετιανή παράδοση, με την αναζήτηση του παιδιού που φέρει τη χάρη του Βούδα κ.λπ. Με τις ΗΠΑ να υιοθετούν -για τους δικούς τους λόγους και με τη δική τους, μη θρησκευτική, επιχειρηματολογία- την άποψη της Ινδίας, αποδεικνύεται το πώς και γιατί το στιγμιαίο ατόπημα του Δαλάι Λάμα λειτουργεί σαν σήμα συναγερμού για την παγκόσμια κοινότητα.
