Ο πρόεδρος των ΗΠΑ επιβάλλει ένα 25% επί των τιμών στις συγκεκριμένες εισαγωγές και χωρίς να δείχνει προς την Ασία, ο Τραμπ, δεδομένα θέλει να πλήξει και πάλι τις εξαγωγές και την οικονομία της Κίνας. Δεδομένα η Κίνα είναι με διαφορά εδώ και δεκαετίες ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στις συγκεκριμένες ύλες.
Συγκεκριμένα, από την δεκαετία του 90’ τα εργοστάσια επεξεργασίας χάλυβα και αλουμινίου της Κίνας παράγουν συνολικά ποσότητες που είναι μεγαλύτερες από τις ποσότητες που όλος ο υπόλοιπος πλανήτης παράγει. Η Κίνα σήμερα όμως δεν φαίνεται να επηρεάζεται άμεσα από το συγκεκριμένο μέτρο.
Ο ίδιος ο Τραμπ αλλά και ο Τζο Μπάιντεν από τον περασμένο Σεπτέμβριο έχουν επιβάλλει σημαντικούς δασμούς στην κινεζική βιομηχανία χάλυβα. Η Κίνα όμως δεν είναι καν στην πρώτη δεκάδα των χωρών που εξάγουν αυτές τις πρώτες ύλες στις ΗΠΑ… Συγκεκριμένα με βάση τα επίσημα στοιχεία εισαγωγών χάλυβα τον περασμένο μήνα ο Καναδάς ήταν με διαφορά η πρώτη χώρα εισαγωγής ακολουθούμενος από την Βραζιλία, το Μεξικό, τη Νότια Κορέα και την Γερμανία. Η Κίνα βρίσκεται κάτω ακόμη και από τη Ρωσία.
Και όμως ο στόχος είναι το Πεκίνο
Οι νέοι δασμοί του Ντόναλντ Τραμπ σύμφωνα με τους ειδικούς της συγκεκριμένης αγοράς αφορούν και πάλι πρωτίστως την Κίνα και αυτό όχι γιατί ο Αμερικανός πρόεδρος έχει φροντίσει να εξαιρέσει τους Καναδά, Μεξικό και Βραζιλία από τα νέα μέτρα επιβάλλοντας ανώτατο όριο ετήσιων εισαγωγών αλλά κυρίως γιατί η Κίνα έχει βρει παράλληλους εξαιρετικά αποδοτικούς τρόπους να παρακάμπτει τους αμερικανικούς δασμούς.
Η Κίνα όντως δεν εξάγει άμεσα στις ΗΠΑ. Το Πεκίνο όμως εξάγει τεράστιες ποσότητες χάλυβα και αλουμινίου σε χώρες που τον μεταποιούν και στη συνέχεια τον εξάγουν οι ίδιες υπό μορφή προϊόντων ξανά στις ΗΠΑ. Ο Καναδάς και το Μεξικό εισάγουν μεγάλες ποσότητες χάλυβα και αλουμινίου από την Κίνα τον οποίο διοχετεύουν κυρίως στην αυτοκινητοβιομηχανία. Τα παραγόμενα σε Μεξικό και Καναδά αυτοκίνητα εξάγονται σε συντριπτικό ποσοστό στην αμερικανική αγορά. Η Κίνα επίσης έχει φροντίσει να μεταφέρει τους ήδη σε ισχύ δασμούς που της έχουν επιβληθεί από το 2017 και μετά στους αγοραστές ανεβάζοντας τις τιμές των πρώτων υλών αναλογικά με τους δασμούς. Οι αγοραστές του κινεζικού χάλυβα και του αλουμινίου συνεχίζουν παρά ταύτα να αγοράζουν από το Πεκίνο καθώς οι τιμές παρά τις αυξήσεις είναι άκρως ανταγωνιστικές.
Η Κίνα αυτή την φορά θα έχει πρόβλημα
Παρά το γεγονός πως η Κίνα έχει βρει τρόπους να παρακάμπτει τους αμερικανικούς δασμούς και επί της ουσίας να μην εμφανίζεται στους δείκτες εισαγωγών πρώτων υλών για την Ουάσιγκτον η σημερινή εσωτερική κατάσταση θα της δημιουργήσει δεδομένα προβλήματα.
Τα περασμένα 15 χρόνια το Πεκίνο παράλληλα με την ανάπτυξη της οικονομίας του έδωσε έμφαση στην στήριξη και την ενίσχυση της αγοράς κατασκευών στο εσωτερικό. Η χώρα με περισσότερα από 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους αντιμετώπιζε στις αρχές του 2000 σημαντικό ζήτημα στέγασης. Η «έκρηξη» στον τομέα των κατασκευών «καταβρόχθιζε» μεγάλο από τον όγκο του παραγόμενου χάλυβα. Σήμερα η Κίνα διαθέτει οικίες όχι απλά για τους πολίτες της – έχει μάλιστα περίσσευμα ακινήτων, που μπορούν να στεγάσουν 300 εκατομμύρια ανθρώπους.
Η στασιμότητα στον κλάδο των κατασκευών εάν συνδυαστεί με μικρότερες πωλήσεις πρώτων υλών λόγω δασμών σε τρίτους θα φέρει δεδομένα προβλήματα τα οποία θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στους ρυθμούς ανάπτυξης που θέλει και επιδιώκει το Πεκίνο.
Η Κίνα καθόλου τυχαία, σημειώνουν ειδικοί, τους τελευταίους τουλάχιστον 6 μήνες, πριν από την εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ είχε ξεκινήσει τις μειώσεις στις τιμές χονδρικής πώλησης ειδικά στους μεγάλους της πελάτες, μία κίνηση που έφερε αύξηση εξαγωγών στο τελευταίο μισό του περασμένου έτους. Ο μόνος παράγοντας που φαίνεται να δίνει σήμερα ένα «σημάδι» αισιοδοξίας στην κινεζική βιομηχανία χάλυβα είναι το γεγονός πως η αμερικανική αντίστοιχη βιομηχανία διάγει κάποιες από τις χειρότερες δεκαετίες της ύπαρξής της. Ειδικά την τετραετία Μπάιντεν η αμερικανική χαλυβουργία η ισχυρότερη στον κόσμο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση της ιστορίας της.
Ελάχιστα είναι τα αμερικανικά εργοστάσια της Πενσιλβανία που συνεχίζουν να παράγουν ποσότητες αρκετές να ικανοποιήσουν τις εσωτερικές ανάγκες και ενδεικτικό είναι πως σήμερα ο συγκεκριμένος βιομηχανικός κλάδος λειτουργεί σε ποσοστό που δεν ξεπερνά το 75% της δυναμικής του.
Ο Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος υποστηρίχθηκε μαζικά από τα άκρως δυναμικά συνδικάτα του κλάδου έχει δεσμευθεί πως θα «αναστήσει» τον κλάδο αλλά ακόμη και για τον ίδιο είναι εξόχως δύσκολο να το πράξει άμεσα. Οι επενδύσεις που απαιτούνται άλλωστε για να επανέλθει σε ένα καλό επίπεδο η αμερικανική χαλυβουργία είναι τεράστιες και δεν έχουν την ίδια απήχηση με αυτές της τεχνητής νοημοσύνης που εύκολα προσελκύουν δισεκατομμύρια.
