Οι παραδόσεις των πρώτων αρμάτων μάχης αναμένεται να ξεκινήσουν στα τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου, ενώ θεωρείται πως η χρήση τους από τις ουκρανικές Ενοπλες Δυνάμεις θα μπορούσε να αποβεί καθοριστική ως προς την έκβαση των μέχρι τώρα πολεμικών επιχειρήσεων, αποτελώντας ταυτόχρονα δείγμα της πρόθεσης των Ουκρανών να συνεχίσουν την αντεπίθεση που ξεκίνησαν στις αρχές Σεπτεμβρίου για την ανακατάληψη των εδαφών που έχασαν κατά τους πρώτους μήνες της ρωσικής εισβολής την περασμένη άνοιξη.
«Το άρμα μάχης, ανεξάρτητα του μεγέθους του και των δυνατοτήτων του, είναι κατά βάση επιθετικό όπλο και αποκτά ιδιαίτερη αξία κατά τη διεξαγωγή επιθετικών επιχειρήσεων. Υπό αυτές τις συνθήκες ενδέχεται οι Ουκρανοί να προσβλέπουν σε επιθετικές ενέργειες με την απόκτηση των αρμάτων, κάτι που ευνοεί και το έδαφος της χώρας. Το άρμα μάχης προσφέρει ικανοποιητική ισχύ πυρός και προηγμένη προστασία θώρακα, ενώ μπορεί να αναπτύξει ταχύτητες που γενικά ευνοούν τον επιθετικό αγώνα ειδικά σε πεδινά εδάφη και οπουδήποτε μπορεί να κινηθεί και να λάβει σχηματισμούς μάχης χωρίς ιδιαίτερους εδαφικούς περιορισμούς.
Σε αυτό το πλαίσιο, πιθανώς, οι Ουκρανοί να έχουν επιτύχει σημαντική πρόοδο στο πεδίο των επιχειρήσεων και να επιδιώκουν με την απόκτηση των αρμάτων να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο με τακτικές κινήσεις ελιγμού και ταχείες μετακινήσεις δυνάμεων, αποσκοπώντας σε απομόνωση περιοχών, κατάληψη εδαφών, και τελικά καταστροφή των εχθρικών δυνάμεων», τονίζουν στρατιωτικοί κύκλοι του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, προσθέτοντας ότι το σχετικό αίτημα του Κιέβου πιθανόν να έχει και πολιτικές προεκτάσεις, με στόχο αφενός να επιβεβαιώσει τη δυτική στήριξη στον αγώνα του και αφετέρου να αποτελέσει μια επιτυχία εντυπωσιασμού, στον βαθμό που οι ρωσικές δυνάμεις έχουν καταφέρει να ανακόψουν ή και να επιβραδύνουν τις μέχρι τώρα επιθετικές ενέργειες του ουκρανικού στρατού.
Επειτα από εβδομάδες δισταγμών, οι ΗΠΑ και η Γερμανία ανακοίνωσαν την περασμένη Τετάρτη ότι θα συνδράμουν με βαρέα άρματα μάχης την προσπάθεια των Ουκρανών να ανακόψουν τη ρωσική εισβολή στα εδάφη τους. Πρόκειται για μια απόφαση που επί της ουσίας δημιουργεί τις προϋποθέσεις διεξαγωγής μιας ευρείας σύγκρουσης τεθωρακισμένων, με δύναμη πυρός περίπου αντίστοιχη της μεγαλύτερης αρματομαχίας που είχε διεξαχθεί, στα ίδια περίπου εδάφη, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (5 Ιουλίου – 23 Αυγούστου 1943) ανάμεσα στη ναζιστική Γερμανία και τη Σοβιετική Ενωση και έμεινε γνωστή στην Ιστορία ως η Μάχη του Κουρσκ.
Βασικό κορμό σε αυτή τη νέα προσπάθειας της Δύσης να ενισχύσει τον ουκρανικό στρατό, παρέχοντάς του σύγχρονα οπλικά συστήματα, αποτελεί το γερμανικό άρμα μάχης Leopard 2 κυρίως εξαιτίας του γεγονότος ότι χρησιμοποιείται ήδη από τις Ενοπλες Δυνάμεις αρκετών κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων και οι ελληνικές. Η χώρα μας μάλιστα διαθέτει τα περισσότερα άρματα αυτού του τύπου στην Ευρώπη, γεγονός το οποίο δεν έχει περάσει απαρατήρητο από ξένα ΜΜΕ, τα οποία θεωρούν ότι αργά η γρήγορα η Ελλάδα ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη με το δίλημμα να αποστείλει στην Ουκρανία έναν αριθμό από τα περίπου 850 άρματα αυτού του τύπου που διατηρεί σε ενεργό υπηρεσία.
