Καθώς ένα αστέρι εξαντλεί τον χρόνο ζωής του, διογκώνεται σε μέγεθος ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερο από το αρχικό καταβροχθίζοντας οποιαδήποτε ύλη –και πλανήτες– στο πέρασμά του. Οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ενδείξεις αστέρων λίγο πριν και λίγο μετά την κατανάλωση ολόκληρων πλανητών, αλλά ποτέ δεν είχαν εντοπίσει ένα αστέρι κατά τη διάρκεια της πράξης αυτής μέχρι σήμερα.
Ο «θάνατος» του πλανήτη φαίνεται να έλαβε χώρα στο δικό μας γαλαξία, περίπου 12.000 έτη φωτός μακριά, κοντά στον αστερισμό του Αετού. Οι αστρονόμοι εντόπισαν ένα ξέσπασμα ενός άστρου, το οποίο έγινε περισσότερο από 100 φορές φωτεινότερο μέσα σε μόλις δέκα ημέρες, πριν σβήσει γρήγορα. Αυτή η λευκή καυτή λάμψη ακολουθήθηκε από ένα ψυχρότερο, μεγαλύτερης διάρκειας σήμα. Αυτός ο συνδυασμός, συμπέραναν οι επιστήμονες, θα μπορούσε να έχει παραχθεί μόνο από ένα γεγονός: ένα αστέρι που καταπίνει έναν κοντινό πλανήτη. Η φωτεινή, καυτή λάμψη ήταν πιθανότατα οι τελευταίες στιγμές ενός πλανήτη μεγέθους Δία που τραβήχτηκε μέσα στην ατμόσφαιρα ενός ετοιμοθάνατου άστρου. Καθώς ο πλανήτης έπεφτε στον πυρήνα του άστρου, τα εξωτερικά στρώματα του άστρου εκτοξεύτηκαν και εξελίχθηκαν σε κρύα σκόνη.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
