Μέσω του Διαδικτύου τα νέα φτάνουν σε όλο τον κόσμο, αλλά το πραξικόπημα των 12 (όσα ήταν τα ιδρυτικά μέλη της ESL) διήρκεσε 56 ώρες, με τον απλό κόσμο να υψώνει το ανάστημά του και να διαλύει τα όνειρα των ποδοσφαιρικών γιγάντων της Ευρώπης για μια κλειστή λίγκα.
Σχεδόν τρία χρόνια αργότερα , το φάντασμα της European Super League έκανε ξανά την εμφάνισή του πάνω από τον ουρανό της Γηραιάς Ηπείρου, καθώς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη πως UEFA και FIFA (Ευρωπαϊκή και Διεθνής Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου αντίστοιχα) παραβιάζουν το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως προς τον ανταγωνισμό και τις μονοπωλιακές πολιτικές. Ωστόσο αυτή τη φορά το τσουνάμι που προκάλεσε η συγκεκριμένη είδηση ήταν κατά πολύ μικρότερο από το αντίστοιχο του 2021 γιατί πλέον όλοι ήταν προετοιμασμένοι γνωρίζοντας πως ο συγκεκριμένος πόλεμος έχει ακόμη πολλές μάχες για να μπορέσει να πει ποια πλευρά ότι νίκησε.
«Δεν ξέραμε ότι είχαμε φίδια τόσο κοντά μας, τώρα ξέρουμε», ήταν τα λόγια του προέδρου της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν το απόγευμα εκείνης της Κυριακής πριν από δυόμισι χρόνια, όταν πλέον γινόταν και επισήμως γνωστό πως οι Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους, Ατλέτικο Μαδρίτης, Ιντερ, Μίλαν, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι, Αρσεναλ και Τότεναμ είχαν αποχωρήσει από τη European Club Association (ECA), την Ομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συλλόγων ποδοσφαίρου, συνυπογράφοντας την ίδρυση της ESL.
Ο Σλοβένος παράγοντας αναφερόταν κυρίως στους Αντρέα Ανιέλι, πρόεδρο της Γιουβέντους και κουμπάρο του, και Εντ Γούντγουορντ, CEO της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που είχαν επιτελικό ρόλο στην ECA και αποδείχθηκε ότι δούλευαν πίσω από την πλάτη του.
Εκείνες τις στιγμές η UEFA φάνηκε ευάλωτη, με τα θεμέλιά της να τρίζουν συθέμελα. Και η αλήθεια είναι πως ο απλός κόσμος με τις χειμαρρώδεις αντιδράσεις του ανάγκασε την πλειονότητα των πραξικοπηματιών να αποχωρήσει, διατηρώντας την ενότητα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αλλά κυρίως την ταυτότητά του.
Εκείνες οι 56 ώρες άλλαξαν πολλά, κυρίως όμως ανέδειξαν τα προβλήματα της ποδοσφαιρικής διακυβέρνησης, κάτι που επιβεβαιώθηκε με την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Γιατί στην πραγματικότητα η απόφαση που βγήκε στις δικαστικές αίθουσες του Λουξεμβούργου δεν δικαίωσε την ESL, αλλά χτύπησε το καμπανάκι στην UEFA (αλλά και στη FIFA και σε όλες τις διεθνείς ομοσπονδίες) για τον τρόπο με τον οποίο ασκούν την εξουσία τους.
