Λοιπόν, ας επιχειρήσουμε μια σύντομη εκτίμηση, αν και νομίζω δεν χρειάζεται και πολύ για να καταλάβει κάποιος ότι:
Τσίπρας
-Α. Ο μεγάλος χαμένος του συνεδρίου είναι ο «μια φορά στα 100 χρόνια ηγέτης» Αλ.Τσι. που έκανε μια αιφνιδιαστική-αντιθεσμική κίνηση να ρεφάρει το μέγα και ιστορικό λάθος του να στηρίξει έναν περαστικό για αρχηγό του κόμματός του το Φθινόπωρο, επιχειρώντας τώρα να τον φάει και… τον έφαγε τον ίδιο η μαρμάγκα. Προφανώς ο Τσίπρας άλλα νόμιζε ότι θα συμβούν και άλλα συνέβησαν από την Πέμπτη έως χθες στο κόμμα του, μάλλον δεν έχει πλέον καλή αίσθηση αυτός ή οι δικοί του της σκληρής πραγματικότητας που ακολουθεί μετά από ήττες και αποχώρηση στην πολιτική (θυμίζει λίγο Καραμανλή, Βενιζέλο ή Σαμαρά). Πάντως, αν ήξερε ότι η κίνησή του αυτή θα εξελισσόταν έτσι, σίγουρα δεν θα την έκανε, αφού πλην της Γεροβασίλη και του Φλαμπουράρη δεν είδα και κανέναν να τον στηρίζει. Θα κάνει καιρό για να συνέλθει από το στραπάτσο, αν συνέλθει, αλλά δεν τελείωσε λόγω ηλικίας και αδυναμίας εξεύρεσης προσώπου στην Κεντροαριστερά.
Κασσελάκης υπό εποπτεία
-Β. Σε καμία περίπτωση ο Κασσελάκης δεν βγήκε ξεκάθαρος νικητής και δεν μπορεί να πανηγυρίζει γιατί απλούστατα… πίσω έχει η αχλάδα την ουρά και ό,τι και να γίνει θα κριθεί στις ευρωεκλογές. Οπως το βλέπω, ο Τσίπρας μπορεί να μην κατάφερε να τον ρίξει τώρα, αλλά σίγουρα του το έκανε Δελφινάριο (λίγο περισσότερο απ’ ό,τι ήταν) και μόνο με τάμα στον Όσιο, που πάει για προσευχή, θα φτάσει το διψήφιο. Άλλωστε, υπό προθεσμία (αλλά και υπό εποπτεία) τον έθεσαν και όσοι ήταν υπέρ της αναβολής των εκλογών, ήτοι αυτό το καλό και έντιμο παιδί ο Νίκος ο Παππάς, ο Πολάκης που τους σιχαίνεται όλους απ’ ό,τι κατάλαβα και εκείνος ο κομψευόμενος ο Φάμελλος που του καλάρεσε να παριστάνει τον αρχηγό κόμματος στη Βουλή.
ΣΥΡΙΖΑ
-Γ. Ο πιο μεγάλος χαμένος όμως είναι το ίδιο το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που από χθες και τυπικά ξαναμοιράστηκε στα δύο, όσοι απέμειναν στον Τσίπρα και στους μηχανισμούς και οι Κασσελάκηδες που είναι κάτι άλλο εκτός από ΣΥΡΙΖΑ. Και κάποια στιγμή θα γίνουν άλλο κόμμα με άλλο όνομα, δεν ξέρω πάντως αν αθροίζουν ένα 3% για να μπουν στη Βουλή δίχως μηχανισμό και χρηματοδότηση ενός κανονικού κόμματος. Δεν έκανα τον κόπο χθες να μιλήσω και πολύ με την πηγή μου στο Μ.Μ, αλλά η άποψή τους ήταν περίπου όλα όσα βλέπουμε όλοι εμείς με κοινή λογική, φυσικά και χαίρονται και θεωρούν ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ εδραιώθηκε πλέον -μετά και από τα τελευταία γεγονότα- στα μάτια απλών πολιτών ως ένα συνονθύλευμα που είχε ημερομηνία λήξης και δεν μπορεί ως έχει να αναστηθεί, πολύ περισσότερο να θεωρηθεί ως κόμμα που μπορεί να ξανακυβερνήσει». Σημειώστε οι παρατηρητικοί ότι κόπηκε στα έξι κομμάτια από το 2015 έως σήμερα, Λαφαζάνης, Ζωή, Βαρούφας, Αχτσιόγλου κ.λπ., Τσιπρικοί, Κασσελάκης.
ΠΑΣΟΚ
-Εξ αντανακλάσεως στην Κεντροαριστερά θεωρώ ότι τώρα θα δούμε και τα δύσκολα στο ΠΑΣΟΚ γιατί ο πήχης πάει ψηλά και ο Ανδρουλάκης θα δυσκολευτεί να πείσει ότι από την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ φτάνει να πάρει δυο-τρεις μοναδούλες. Το τελευταίο δείγμα με την απρόσμενη και δυσνόητη με πολιτικούς όρους άρνησή του να ψηφίσει τον νόμο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, είναι ένα ακόμα δείγμα. Επεται συνέχεια μετά τις ευρωεκλογές.
