Εν αρχή, η τοποθέτηση του Ντόναλντ Τραμπ: «Ο Τζον, ο σπουδαίος Τζον Πόλσον βγάζει πολλά χρήματα, όπου κι αν πάει, στην πραγματικότητα. Είναι μια μηχανή χρημάτων. Επομένως, ίσως τον βάλουμε, ξέρετε πού; Στο υπουργείο Οικονομικών». Τα λόγια του αυτά, που σε ανύποπτο χρόνο απηύθυνε στους οπαδούς του, ενώ αυτοί -και ο ίδιος- πανηγύριζαν τη νίκη του στις προκριματικές για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών στο Νιου Χάμσαϊρ τον Ιανουάριο, μιας κούρσας που τέλειωσε προτού καλά-καλά αρχίσει, υποδηλώνουν μια ισχυρή ένδειξη προτίμησης για τον Πόλσον.
Θέση που επιβεβαίωσαν πρόσφατα οι «Financial Times» και το Bloomberg. Με πανομοιότυπες αναφορές, ότι ο Τραμπ «τον σκέφτεται σοβαρά» για τη θέση του «τσάρου» της αμερικανικής οικονομίας, εφόσον φυσικά ο ίδιος εκλεγεί πρόεδρος. Και οι πληροφορίες από το στρατηγείο του Τραμπ αναφέρουν ότι το θέμα έχει συζητηθεί εκτενώς και ανάμεσα στους δύο άνδρες. Οι αποφάσεις όμως προσεχώς.
Κυβέρνηση εκατομμυριούχων
Υπάρχει και μια ακόμη ένδειξη: ότι και πριν από τις κάλπες του 2016 o ίδιος είχε στους προεκλογικούς λόγους του «φωτογραφίσει» μελλοντικούς συνεργάτες του στην κυβέρνηση. Το είχε κάνει, εκθειάζοντας τον μεγαλο-επενδυτή Γουίλμπουρ Ρος, μετέπειτα υπουργό Εμπορίου, και τον εκτελεστικό διευθυντή της Goldman Sachs Στίβεν Μινούτσιν, μετέπειτα υπουργό Οικονομικών. Ακόμη και τον Αντριου Πούζντερ, ως υπουργό Εργασίας, αλλά τον μπλόκαρε το Κογκρέσο. Ολοι τους πολυεκατομμυριούχοι, μια και ο Τραμπ πιστεύει ακράδαντα σε ένα κυβερνητικό σχήμα επιχειρηματιών. Οτι οι πετυχημένοι επιχειρηματίες -παράδειγμα ο εαυτός του- είναι σε θέση να διοικήσουν αποτελεσματικότερα έναν θηριώδη κρατικό μηχανισμό όπως αυτός των ΗΠΑ και να καθοδηγήσουν καλύτερα μια τεράστια οικονομία και μια αχανή αγορά όπως η αμερικανική. Να την προστατεύσουν από Κινέζους, Ευρωπαίους και τον… άχρηστο Μπάιντεν, υλοποιώντας το δόγμα του MAGA (Make America Great Again).
Ακόμη και να ευδοκιμήσουν και στις διπλωματικές κινήσεις, αν και εδώ το «χαρτί» του Ρεξ Τίλερσον, τον οποίο απέσπασε από την ηγεσία της ExxonMobil, δεν του βγήκε και τον αντικατέστησε πάνω στον πρώτο χρόνο της θητείας του στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αλλωστε, συχνά τα αμερικανικά ΜΜΕ στην περίοδο Τραμπ, εκτός από τις δημοτικότητες των υπουργών, μετρούσαν και τη διακύμανση των… περιουσιών τους, που ανέρχονταν πάντα, αθροιστικά, σε διψήφιο αριθμό δισ. δολαρίων.
Αρα η κουβέντα του για τον Πόλσον μόνο αδιάφορα δεν πρέπει να εκλαμβάνεται. Οχι μόνο από τους Αμερικανούς, αλλά και από τους Ελληνες -κυβέρνηση, κόμματα, οικονομία, αγορά, επιχειρήσεις, ειδικά τράπεζες- καθώς αφορά έναν από τους λίγους ξένους επιχειρηματίες υψηλού βεληνεκούς, με έντονο επενδυτικό αποτύπωμα στη χώρα μας. Και μάλιστα από τις δύσκολες ώρες της απειλής «collapsus» της ελληνικής οικονομίας, από το 2013, των αλλεπάλληλων φλερτ με το Grexit και τη χρεοκοπία «στοιχημάτισε» σε Ελλάδα και ελληνικά assets και κέρδισε πανηγυρικά.
