Παγκοσμίως δημιουργούνται με την κατασκευή νέων πυρηνικών εγκαταστάσεων δυνατότητες παραγωγής άνω των 70 γιγαβάτ (GW), ποσότητα που αντιπροσωπεύει ένα από τα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 30 ετών, αναφέρει ο ΔΟΕ σε έκθεσή του που τιτλοφορείται: «Ο δρόμος προς μια νέα εποχή για την πυρηνική ενέργεια».
Ο διεθνής οργανισμός σημειώνει ότι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνική, η οποία έχει το πλεονέκτημα ότι είναι «σταθερή και ευέλικτη», αυξήθηκε στα 2.742 τεραβάτ την ώρα (TWh) το 2023 και αναμένεται ότι είχε ανέλθει στα 2.843 τεραβάτ την ώρα (TWh) το 2024. Για το 2025, αναμένεται να φτάσει περίπου τα 2.900 TWh.
Η άνοδος αυτή οφείλεται στην αύξηση των χρήσεων ηλεκτρικής ενέργειας, από τη βιομηχανία και τον κλιματισμό ως τα ηλεκτρικά οχήματα και τα κέντρα δεδομένων, σε ένα πλαίσιο ανόδου της τεχνητής νοημοσύνης, υπογράμμισε ο ΔΟΕ.
Το 2023, πάνω από 410 αντιδραστήρες λειτουργούσαν σε πάνω από 30 χώρες.
«Μπαίνουμε σε μια νέα εποχή για την πυρηνική ενέργεια», σημείωσε ο Φατίχ Μπιρόλ, ο διευθυντής του ΔΟΕ σε συνέντευξή του στο AFP. «Τη χρονιά αυτή, το 2025, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πυρηνικής προέλευσης θα είναι η πιο αυξημένη στην ιστορία».
Ύστερα από χρόνια υποβάθμισης μετά το δυστύχημα της Φουκουσίμα το 2011 στην Ιαπωνία, που προκλήθηκε από τσουνάμι, η Κίνα ηγείται της ανάκαμψης αυτής της πυρηνικής ενέργειας. Από τους 52 αντιδραστήρες που άρχισαν να κατασκευάζονται παγκοσμίως από το 2017, οι 25 είναι κινεζικών προγραμμάτων.
Αντιθέτως, χώρες όπως οι ΗΠΑ ή η Γαλλία προχωρούν με βραδύτητα λόγω του υψηλού κόστους της ανάπτυξης πυρηνικών σταθμών.
«Η παγκόσμια γεωγραφία της πυρηνικής βιομηχανίας αλλάζει», υπογράμμισε ο Φατίχ Μπιρόλ, ο οποίος υπενθύμισε ότι «από το 1970, της παγκόσμιας πυρηνικής βιομηχανίας ηγούνταν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη».
Στην Ευρώπη, το 35% της ηλεκτρικής ενέργειας προερχόταν από πυρηνική ενέργεια τη δεκαετία του 1990 σε σύγκριση με λιγότερο από 25% σήμερα, και σε δέκα χρόνια το ποσοστό αυτό θα είναι χαμηλότερο από 15%. Περίπου το ίδιο ισχύει και για τις ΗΠΑ.
«Υπάρχει μια μειωμένη απόδοση της πυρηνικής βιομηχανίας στις χώρες αυτές», εξήγησε ο διευθυντής του ΔΟΕ. «Τα σχέδια καθυστερούν κατά μέσον όρο 7 χρόνια και το κόστος είναι 2,5 φορές υψηλότερο από αυτό που προβλεπόταν αρχικά. Σε πέντε χρόνια, η Κίνα θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα γίνει η πρώτη παγκοσμίως πυρηνική δύναμη».
Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι οι πηγές εφοδιασμού του κλάδου είναι συγκεντρωμένες σε πολύ λίγες επιχειρήσεις. Μόλις τέσσερις κατέχουν σήμερα πάνω από το 99% των δυνατοτήτων εμπλουτισμού: η China National Nuclear Corporation (CNNC) (15%), η ρωσική Rosatom (40%), η Urenco (βρετανο-γερμανο-ολλανδική κοινοπραξία, 33%) και η γαλλική Orano (12%).
