Στα άκρα
Μακριά από κάθε είδος κανονικότητας οι ρόλοι που ερμηνεύει τα τελευταία χρόνια ο γνωστός ηθοποιός αφορούν αποκλειστικά σχεδόν Ρώσους συγγραφείς, μεταφυσικά έργα με χριστιανικές αναζητήσεις, σαν να μην επιτρέπεται να δοκιμάσει τις δυνάμεις του εκτός του συγκεκριμένου ρεπερτορίου. Η σχέση του με τη χριστιανική κοινότητα είναι πλέον τόσο άμεση που ο ίδιος αναρωτιέται αν πρέπει να συνεχίσει να ασχολείται με την τέχνη του ή να μονάσει, όπως ήταν ανέκαθεν η επιθυμία του.
Οταν δεν ταξιδεύει στο Αγιον Ορος, φροντίζει να επισκέπτεται μοναστήρια μαζί με τη σύντροφό του ή να αφιερώνει χρόνο στον πνευματικό του και όταν δεν ανεβάζει έργα στο θέατρο, προτιμάει την απομόνωση παρά την κοινωνική συνεύρεση. Και κάπως έτσι έφτασε στο σημείο να ταυτίσει τους θρησκευτικούς του ρόλους, όπως αυτός του Αγίου Νεκταρίου στην ταινία ο «Ανθρωπος του Θεού», με την πραγματικότητα και να ασπάζεται όλη την ακραία προπαγάνδα των πιο φανατικών εκπροσώπων από τους χριστιανικούς κύκλους. Κατά την περίοδο της πανδημίας αλλά και αργότερα την περίοδο εφαρμογής των μέτρων υιοθετούσε φανατικά όλη την προπαγάνδα των αντεμβολιαστών φτάνοντας σε σημείο να αποχωρήσει από την παράσταση «Ρινόκερος» του Ιονέσκο, αρνούμενος να εφαρμόσει τον νόμο που υποχρέωνε τους εργαζόμενους να είναι εμβολιασμένοι. Τότε είχε φανεί να αδιαφορεί ξεκάθαρα για την υγεία του πλησίον επιμένοντας ότι δεν πρέπει να απαγορεύεται η συμμετοχή στην παράσταση σε μη εμβολιασμένους.
Σήμερα, όμως, φαίνεται να μη δέχεται το δικαίωμα των γυναικών να διαθέτουν όπως θέλουν το σώμα τους και να αυτενεργούν, αρνούμενος το δικαίωμά τους στην άμβλωση. Συντασσόμενος με τις ακραίες θέσεις του ευρωβουλευτή της Νίκης, Νίκου Αναδιώτη, υποστήριξε στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου «Super Κατερίνα» ότι «η έκτρωση είναι δολοφονία. Αυτά είναι απροστάτευτα πλάσματα που προτιμάμε να τα σκοτώσουμε. Δυστυχώς, αισθάνομαι ότι τη θέση της γυναίκας δεν την τιμά να ταυτίζεται με μια δολοφονία (!), ειδικά για ένα πλάσμα που είναι τελείως απροστάτευτο. Είναι προτιμότερο να πάρει την ευθύνη και να το κυοφορήσει και ύστερα ας το πετάξει (!!) ή ας το δώσει σε ορφανοτροφείο», υποστήριξε λέγοντας ότι «οι εκτρώσεις είναι παρά φύσιν, ατόπημα και αμαρτία».
Οι θέσεις του Σερβετάλη δεν φάνηκε να αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Οι αντιδράσεις στα social media ήταν μαζικές ακόμα και από καλλιτέχνες όπως η Μαρία Σολωμού, ο Βασίλης Μπισμπίκης και η Γιούλικα Σκαφιδά, η οποία έγραψε στον λογαριασμό της: «Αρη, Νίκο, αν μείνετε έγκυοι, να το κρατήσετε. Και αφήστε τους άλλους να αποφασίζουν μόνοι τους».
Αμετανόητος μέχρι τέλους
Το παράδοξο είναι ότι μετά τον καταιγισμό των αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Σερβετάλης όχι μόνο δεν ανασκεύασε τις δηλώσεις, αλλά επέμενε λέγοντας πως «ο άνθρωπος έχει ψυχή από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του, αυτό είναι το πολύτιμο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, το έμβρυο δεν είναι ένας αριθμός κυττάρων. Είναι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, μια εικόνα Θεού. Η διαφορά είναι πως στην εποχή μας δίνουμε σημασία μόνο στο σώμα. Αδιαφορούμε για αυτή την ψυχή, αλλά αυτή φωνάζει».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο γνωστός ηθοποιός εκφράζει αμφιλεγόμενες έως ακραίες θέσεις για μια σειρά από ζητήματα εναντιωνόμενος με δριμύτητα στην ατομική αυτοδιάθεση: το είχε κάνει πριν από την πανδημία μιλώντας για συμφορές που μας βρίσκουν επειδή δεν έχουμε ταπεινώσει τον εαυτό μας, υποστηρίζοντας τις ακραίες θέσεις για τη θεία κοινωνία κατά την περίοδο των εμβολιασμών και τώρα μιλώντας κατά των αμβλώσεων και της ελευθερίας των γυναικών. Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που είδαμε την Αθήνα να γεμίζει αφίσες για το «Αγέννητο παιδί», όπου οι υπεύθυνοι της ακραίας τότε προπαγάνδας υποστήριζαν ότι πρέπει νομικά να κατοχυρωθεί το «μήπω συνειλημμένο τέκνο», δηλαδή αυτό που δεν έχει ακόμα συλληφθεί ως συμμετέχον στο κληρονομικό δίκαιο!
Πρόκειται για τη διαβάθμιση των εκτιμήσεων της αυτόνομης οντότητας του «αγέννητου παιδιού», κάτι που καθιστά σαφές ότι τέτοιου είδους απόψεις δεν είναι απλώς αποκυήματα ενός χριστιανικού φανατισμού, αλλά αποδεικνύονται άκρως επικίνδυνες για το πολίτευμα. Και ο λόγος που ο Σερβετάλης βρέθηκε να προΐσταται ενός τέτοιου παράλογου κινήματος σίγουρα έχει να κάνει με τη στενή σχέση που διατηρεί με διάφορα πρόσωπα της Εκκλησίας -διάφορους «επαναστάτες» μοναχούς που αρνούνται να «συμβιβαστούν», γέροντες που στα μάτια του ηθοποιού φάνταζαν όχι ως εκπρόσωποι ενός ακόμα εκκλησιαστικού κύματος, αλλά ως «αναρχικοί». Ετσι, πολύ γρήγορα η βόλτα που έκανε ο ίδιος προς τα διάφορα μοναστήρια της περιφέρειας, όπως στη Δημητσάνα, όπου μόναζαν «άγια» πρόσωπα που χάραζαν μοναχική πορεία και με τα οποία ταυτιζόταν, έγιναν μονόδρομος για τον ηθοποιό.
Ακόμα και οι πρόσφατες επισκέψεις του στο Αγιον Ορος σχετίζονται με τους πιο ακραίους κύκλους των παλαιοημερολογιτών που δεν δείχνουν καμία πρόθεση να υποστηρίξουν τις λογικές αρχές που προασπίζεται στοιχειωδώς ένα δημοκρατικό και κοσμικό κράτος. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς την πορεία του Σερβετάλη από πρώην άγριο νιάτο, που βρέθηκε πολύ νωρίς στην πρώτη γραμμή της διασημότητας με τον ρόλο του Λάζαρου στο «Είσαι το ταίρι μου», που τον έκανε δημοφιλή στους νέους, μέχρι τον πρόσφατο ρόλο του Αγίου Νεκταρίου στον «Ανθρωπο του Θεού» και τις τελευταίες εμφανίσεις του στο θέατρο. Η πορεία του ως ηθοποιού, παρότι έδειξε έναν άνθρωπο με τεράστιο ταλέντο, ήταν πάντα συνυφασμένη με τις προσωπικές του επιλογές και την άμεση σχέση του με μοναχούς και ακραίους θρησκευτικούς παράγοντες. Καταλυτική ήταν στο σημείο αυτό η γνωριμία του με την επίσης πιστή στις πιο ακραίες πτυχές της χριστιανικής παράδοσης, τη σύντροφό του Εφη Μπίρμπα.
Η επίδραση της συντρόφου του
Ο έρωτάς του για τη γυναίκα του ήταν κεραυνοβόλος, όπως οτιδήποτε ακολούθησε: οι εκκεντρικές κοινές εμφανίσεις τους, οι δηλώσεις, η ενίσχυση ενός ρεπερτορίου αποκλειστικά αφιερωμένου στους Ρώσους δραματουργούς και τη μεταφυσική. Από την αποκλειστική μελέτη του Ντοστογιέφσκι μέχρι σήμερα, η αίσθησή τους ότι ένας άλλος κόσμος, μακριά από τον «εγκόσμιο», τους είναι πιο ταιριαστός, έγινε πεποίθηση στο καλλιτεχνικό ζευγάρι που δεν έδειξε μεγάλη διάθεση επικοινωνίας και σύνδεσης με τον περίγυρο.
