Επίσης, επισήμανε πως απαραίτητη παράμετρος είναι να μην γίνεται αποδεκτή η απόπειρα της μονοπώλησης πατριωτισμού. «Οφείλουμε ως κοινωνία να αγνοούμε κάθε κραυγή πατριδοκαπηλίας, κάθε εθνικολαϊκιστική έκλαμψη θράσους» ανέφερε και προσέθεσε: «Θυμηθείτε τους εθνοκάπηλους της Χρυσής Αυγής. Νεοναζιστές που επικαλούνταν τα εθνικά σύμβολα δίπλα στον αγκυλωτό σταυρό».
Εφαρμόζουμε μια στρατηγική που αποπνέει σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Με στοχευμένες δράσεις, όχι κοινότυπες διαπιστώσεις. Η Ελλάδα διαδραματίζει έναν ρόλο ενεργητικό και δραστήριο (από την ομιλία στα εγκαίνια της έκθεσης για τα «Δώρα Διπλωματίας» στο Ζάππειο). pic.twitter.com/yxy1KQXowq
— Nikos Dendias (@NikosDendias) February 1, 2023
Σε αυτό το πλαίσιο, δήλωσε υπερήφανος «για τη σημαντική ενίσχυση του κεκτημένου της εθνικής συναίνεσης τα τελευταία τριάμυσι χρόνια», εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του στους εκπροσώπους των κομμάτων της αντιπολίτευσης και στους πρώην υπουργούς Εξωτερικών. «Διαχρονική υποχρέωση της κυβέρνησης είναι να ενημερώνει, να διαβουλεύεται με τα υπόλοιπα κόμματα στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Είναι, επίσης, υποχρέωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης να συνομιλούν και να συμβουλεύουν την εκάστοτε κυβέρνηση για τα εθνικά θέματα. Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Υπάρχουν πάντα διαφωνίες, όμως αυτό δεν επιτρέπει να διαρραγεί το αρραγές μέτωπο στις κύριες γραμμές της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας όπως η Ελλάδα. Ουδείς δικαιούται να θεωρεί τον εαυτό του περισσότερο πατριώτη απ’ άλλους» σημείωσε επιπροσθέτως.
Περαιτέρω, ο υπουργός Εξωτερικών σκιαγράφησε το διεθνές περιβάλλον ως «διαρκώς μεταβαλλόμενο», υπογραμμίζοντας πως είναι επιβεβλημένη η ανάγκη επανατοποθέτησης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ενόψει των νέων προκλήσεων. Ειδικότερα, προέτρεψε «να δούμε με ρεαλισμό το πέρας της εποχής των δογμάτων, των στερεότυπων, των παλιών χρόνων, του Ψυχρού Πολέμου και των δύο στρατοπέδων, να εγκαταλείψουμε την όποια διανοητική νωχέλεια, να ξεφύγουμε από την αντίληψη του χώρου και του χρόνου που δημιούργησε η παγκοσμιοποίηση με το ιδεολόγημα του “τέλους της Ιστορίας”, να ξεπεράσουμε το σύνδρομο μιας Ελλάδας φοβικής, περίκλειστης, περιχαρακωμένης στα νότια όρια της βαλκανικής χερσονήσου, να προσαρμοστούμε στις προκλήσεις των καιρών, να εφαρμόσουμε στρατηγική που αποπνέει αυτοπεποίθηση και σιγουριά, με στοχευμένες δράσεις, όχι με κοινότοπες διατυπώσεις». Όπως σημείωσε, αυτό δεν σημαίνει αναστοχασμό, αλλά αναπροσαρμογή, με συμμετοχή στην ΕΕ, στην Ευρωζώνη, στο ΝΑΤΟ, με αταλάντευτη προσήλωση στην εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, αλλά, ταυτόχρονα, με ενεργό συμμετοχή στο σχεδιασμό περιφερειακών πρωτοβουλιών για την ειρήνη και τη σταθερότητα, με αναβαθμισμένο γεωπολιτικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο, με προβολή ήπιας ισχύος στα Δυτικά Βαλκάνια και πέρα, με ενεργό συμμετοχή στους διεθνείς οργανισμούς και φόρα, με διεύρυνση των σχέσεων με χώρες από κάθε ήπειρο, που μοιράζονται ίδιες αντιλήψεις, αξίες, αρχές και συμφέροντα, με τη διεύρυνση του αντικειμένου της διπλωματίας, αναφέροντας ενδεικτικά την οικονομική, τη θρησκευτική, την πολιτιστική, την αθλητική, την περιβαλλοντική διπλωματία.
