Σε δύο μειώσεις, ίσως λιγότερο συντηρητικές από αυτές του Ιουνίου (όταν τα επιτόκια του ευρώ μειώθηκαν κατά 25 μονάδες βάσης) ποντάρουν οι αγορές και κυβερνήσεις μετά την χθεσινή ανακοίνωση της Eurostat για τον πληθωρισμό της Ευρωζώνης ο οποίος παρουσίασε οριακή άνοδο στο 2,6% για τον Ιούλιο από 2,5% τον Ιούνιο.
Η επιτάχυνση του πληθωρισμού ήταν σχεδόν οριζόντια, με λίγες μόνο χώρες να παρουσιάζουν μείωση. Από την πλευρά της η Ελλάδα παρουσίασε τη δεύτερη μεγαλύτερη επιτάχυνση στο πληθωρισμό ο οποίος έφτασε στο 3% από 2,5% τον Ιούνιο. Η αιτία της ανόδου στις μεγαλύτερες χώρες της Ευρωζώνης ήταν δύο: Η άνοδος στις τιμές των υπηρεσιών, οι οποίες συνέχισαν να αυξάνονται με ρυθμό 4% και τον Ιούλιο, αλλά και η ολοκληρωτική αναστροφή στην πορεία των τιμών της ενέργειας η οποία είναι πλέον ανοδική. Μετά από σχεδόν δύο χρόνια πτώσης, οι τιμές της ενέργειας παρουσίασαν τον Ιούλιο αύξηση 1,3%.
Η αύξηση των τιμών στις υπηρεσίες ήταν σε γνώση της ΕΚΤ, αλλά στα καύσιμα όχι ιδιαίτερα. Επιπλέον ήδη από τη συνεδρίαση του Ιουνίου η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ είχε ξεκαθαρίσει ότι εκτός από τις τιμές, η κεντρική τράπεζα εξετάζει και τη σταδιακή επίδραση των αυξήσεων των μισθών στην ιδιωτική κατανάλωση και τελικά και στον πληθωρισμό. Πλέον η ΕΚΤ θα πρέπει να κάνει εκτίμηση κινδύνου και από τον νέο κύκλο έντασης που έχει ανοίξει ξανά στη Μέση Ανατολή.
Τα διλήμματα
Ακόμη και αν ο πληθωρισμός υποχωρήσει ξανά τον Αύγουστο, η ΕΚΤ θα πρέπει να καθορίσει τον Σεπτέμβριο την στρατηγική της στο μέτωπο των επιτοκίων συνολικά μέχρι και το τέλος του χρόνου. Αν τελικά η μείωση θα φτάσει συνολικά – όπως αναμένεται- 0,75% ή μπορεί να γίνει η έκπληξη και να δούμε επιτόκια μειωμένα κατά 1%, αν οι επόμενες μειώσεις περιοριστούν βέβαια στο 0,25%.
Ωστόσο η ΕΚΤ θα πρέπει να λάβει υπόψιν της πολλές και κρίσιμες παραμέτρους. Η πρώτη θα είναι να εκτιμήσει ότι οι τιμές της ενέργειας θα παραμείνουν ανοδικές μέχρι και το τέλος του χρόνου. Επίσης θα πρέπει να λάβει υπόψιν της και τις κινήσεις της αμερικανικής Federal Reserve η οποία έχει σχεδόν προαναγγείλει την πρώτη μείωση των επιτοκίων του δολαρίου για το Σεπτέμβριο. Η ισοτιμία ευρώ-δολαρίου, αλλά και το τεράστιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της Ε.Ε. με τις ΗΠΑ μπορεί να επιδεινωθούν αν η άλλη πλευρά του Ατλαντικού κάνει μια τολμηρή πρώτη κίνηση σε σχέση με την Κεντρική Τράπεζα του Ευρώ.
Ένα ακόμη κριτήριο (αν και δεν ομολογείται) είναι και η πορεία ανάκαμψης της Ευρωζώνης. Μετά τις Ευρωεκλογές κάποιες από τις χώρες της ζώνης του ευρώ δείχνουν να ανακάμπτουν με ρυθμό λίγο υψηλότερο απ’ ό,τι αναμένονταν. Η ΕΚΤ δεν έχει μεν στο θεσμικό της ρόλο την υποχρέωση να ασχολείται με την ανάπτυξη της Ευρωζώνης. Την ίδια στιγμή, η ανάπτυξη των κρατών-μελών συναρτάται άμεσα και με την πορεία των εμπορικών τραπεζών εντός Ευρωζώνης οι οποίες πλέον έχουν αφήσει το αποκορύφωμα των κερδών τους και μπαίνουν σε περίοδο στασιμότητας όσο τα επιτόκια του ευρώ παραμένουν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα.
